عنوان : سینمای چهار بعدی : از تبلیغ تا واقعیت !!
مقدمه : همونطور كه میدونید فیلم آواتار با استفاده از فن آوری 3 بعدی ساخته شده و عملا میشه گفت در ایران كاربرد چندانی نخواهد داشت ! و اونطوری كه میگن مزه اش به همین 3 بعدی بودنشه و دیدن اون در دستگاههای پخش خانگی درصد زیادی از كیفیت فیلم رو بر باد میده . البته از شما چه پنهون من این فیلم رو ندیدم ولی گفتم به مناسبت پخش آواتار یك خاطره ی شیرین از یك سفر به یاد ماندنی به یك شهر افسانه ای رو براتون بازگو كنم !
چند وقت پیش رفته بودیم یه شهری كه اگه اشتباه نكنم بهش میگن تهرون !
توی این شهربه جایی رفتیم كه مرتب تو تلویزیون تبلیغش میكنن كه چون نمیدونم تبلیغ میشه یا نه اسمش رو نمیارم ! ولی احتمالا دوستان با اون آشنایی دارند . اما به هر حال یك راهنمایی میكنم !
Magic Castle !!
توی این مكان هم سینمای سه بعدی بود هم چهار بعدی !
اسم سینمای سه بعدی رو شنیده بوده بودم اما سینمای چهار بعدی رو نه !
به همین خاطر كنجكاو شدم ببینم این سینمای چهار بعدی چیه . تا جایی كه من اطلاع دارم بعد چهارم زمان است كه انیشتین معروف و مرحوم تو یه فرضیه ی الكی و اثبات نشده به اسم فرضیه نسبیت درباره اش یه چیزایی گفته !
به هر حال زیاد طولی نكشید كه فهمیدیم منظور از بعد چهارم حركت كردن صندلی و آمدن صدای فوت از صندلی جلویی است ! در صندلی جلویی منافذی وجود داشت كه این صدای فوت كردن از اونجا می اومد و بعضی مواقع هم كه در این فیلم صحنه های خونین وجود داشت این صدای فوت تبدیل به آب هم میشد - مثلا خون است كه پاشیده میشود -.. مثلا یه جا سر یه نفر قطع میشه خون فواره میزنه در این لحظه آب - به جای خون - از صندلی جلویی بیرون میزنه.
در صحنه های حساس هم ، صندلی مثل خانه های غیر استاندارد فرو می نشست !
از این شگفتی ها كه بگذریم ! فیلمی كه برای ما گذاشته بودند یك فیلم ترسناك انیمیشنی بود
و با گفته های پیرمردی كه روی یك صندلی نشسته بود شروع میشد . شبیه به این جمله :
چهل سال پیش یك اتفاق مسیر زندگی من رو تغییر داد و ...
و ما تماشاگران حاضر در سالن این صحنه رو بارها و بارها دیدیم !
به طوری كه صدای اعتراض تماشاگران هم دراومد
میگید چرا ؟ دلیل داره
به دلیل تكنولوژی بسیار پیشرفته ی اونجا فیلم در یك زمان مشخص قطع میشد و بعد یك صفحه ی ویندوز بالا می اومد و این صحنه چند بار تكرار شد تا بلاخره به هر زحمتی بود اشكال فنی برطرف شد و فیلم رو دیدیم
اولین بار كه تو یه صحنه ی ترسناك صدای فوت ! اومد همه ی تماشاگران جا خوردند و جیغ كشیدند و ترسیدند - البته من كه نترسیدم ! - ولی تكنولوژی بالا باعث شد كه به دلیل تكرار صحنه ها به قدری مزه ی فیلم بره كه ما میدونستیم تو صحنه ی بعدی قراره چه اتفاقی بیفته ! و خودمون رو برای ترسیدن آماده میكردیم ! انصافا اگر فیلم بدون دردسر تمام شد خیلی جالب بود ولی این تكنولوژی بالا لذت دیدن فیلم رو خراب كرد
از این شگفتی ها كه بگذریم ! چیزی كه ما به عنوان فیلم سه بعدی دیدیم و چیزی كه توی تلویزیون تبلیغ میشه تفاوتی در حد فیل و فنجان داشتند.البته شاید عینك سه بعدی بین ، كه من به چشم زده بودم خراب بود !
ولی انصافا صدایی كه می اومد یك صدای سه بعدی بود ! این همه مشكل در پخش فیلم یك طرف صدای آزار دهنده و بسیار بلند فیلم هم یك طرف . ظاهرا میخواستند به زور هم كه شده سه بعدی بودن فیلم رو به تماشاگر تحمیل كنند.
ولی خودمونیم اگر واقعا مثل تبلیغات{ دروغ } تلویزیون بود با این فیلم ترسناك شب خوابمون نمیبرد ! چون فیلم هم نسبتا داستان خوبی داشت و هم فضاهای ترسناك خوبی !
میشه گفت تا حدودی سه بعدی بود اما یك فیلم كه كاملا بشه گفت فیلم سه بعدی ، نبود
خب دوستان گرامی
نتیجه ی اخلاقی كه میشه از این تاپیك گرفت اینه كه تبلیغات فقط تبلیغات هستند.نه كمتر و نه بیشتر
پس اگر با خلاف یك تبلیغ مواجه شدین زیاد تعجب نكنین
