به دلیل توجه زیاد انجمن به مشاعره گفتیم یه مشاعره از نوع فردوسیایی(!!!) داشته باشیم روال این مشاعره مثل بقیه مشاعره ها همان حرف آخرش هست این هم بیت اول: پی افكندم از نظم ، كاخ بلند كه از باد و باران نیابد گزند
با ناخنم به سنگ نوشتم بيا بيا
زان پيشتر كه پاك شود يادگاري ام
(مرحوم قيصر امين پور)
کل آیتم ها 3
درون هررگ من نغمه گرشد
سحرتابیدوشب چون سایه ای محو
وزان روی بهرام بیدار بودسپه را ز دشمن نگهدار بود
دد و دام و هر جانور کش بدید
ز گیتی به نزدیک او آرمید
مربوط به داستان کیومرث
چو ايران نباشد تن من مباد
فردوسي بزرگ:
منم بنده ي اهل بيت نبي
ستاينده ي خاک پاي وصي
برين زادم و برين بگذرم
چنان دان که خاک پي حيدرم