تبیان، دستیار زندگی

چون اسلام 1400 سال پیش در بین عربهای ملخ خور رایج شد و باعث ترقی اوونا شد

اما قبل از آن در کشور بزرگ من ایران پادشاهانی مثل کوروش و داریوش رو داشته که بیشتر دوست

مردم بودن تا پادشاهشون و به اسلام واقعی عمل میکردند  باعث ترقی وپیشرفت ایران شدند (اما نه با نام اسلام)

پس بازم میگم که من یک

ایرانی مسلمان

                                    هستم

و لا تموتن الا و انتم مسلمون

به شما سفارش میکنم که جز در حال مسلمانی از دنیا نروید.

خداوند نعمتهای بیشماری به ما ارزانی فرموده است. آنقدر بیشمار که خود میگوید:

و ان تعدوا نعمه الله لاتحصوها ابراهیم 34

اگر بخواهید که نعمتهای خداوند را بشمارید، هرگز نمیتوانید.

اما خداوند بر هیچ یک از آن همه نعمت، بر آدمیان منت ننهاده است. فقط بر یک نعمت خداوند به صراحت منت میگذارد. آنجا که میفرماید:

این اعراب- بر تو منت میگذارند که مسلمان شدهاند. به آنها بگو مسلمانی خویش را بر من منت نگذارید

بلکه خداوند است که بر شما منت نهاده است که شما را به وادی ایمان هدایت کرده است.

و نیز میفرماید:

خداوند بر مومنانی منت نهاد که از میان خودشان رسولی برانگیخت.

مسلمانی نعمت بسیار بزرگی است که خداوند بر ما لطف و عنایت کرده و آن را به ما ارزانی فرموده است و درباره این مسلمانی به ما فرموده است:

خداوند شما را برگزیده است و در دین اسلام برایتان تنگی و سختی قرار نداده است

دین اسلام همان دین پدر شما ابراهیم است که پیشتر و نیز در این زمان، آن حضرت شما را مسلمان نامیده است.

نعمت مسلمانی آنچنان مهم و ارزشمند است که مورد وصیت ابراهیم و یعقوب به فرزندانشان قرار گرفته است:

ابراهیم و نیز یعقوب، فرزندان خویش را به دین اسلام سفارش کردند و گفتند: فرزندانم، خداوند این دین را برای شما برگزیده است پس مبادا که جز بر مسلمانی بمیرید.

و در راستای همان سفارش ماندنی است که قرآن دستور دوبارهای به مسلمانان میدهد که:

ای مومنان آنچنان که شایسته خداست حریم خدا را پاس بدارید و جز به مسلمانی نمیرید.

و از همین روست که آن حضرت در روزگار حیات خویش دلسوزانه و نگران چنین میفرمود:

ایها الناس دینکم دینکم!

تمسکوا به و لا یزیلنکم و لا یردنکم احد عنه

لان السیئه فیه خیر من الحسنه فی غیره

لان السیئه فیه تغفر و الحسنه فی غیره لاتقبل