دوستان عزیز سلام

بنده مشکلی با خانواده ام دارم که تا کنون موفق به حل آن نشده ام.

من در یک خانواده کاملاً مذهبی اما سنتی زندگی میکنم و خصوصیت سنتی و مذهبی والدینم باعث بروز مشکلاتی در امر ازدواج من شده است.

یکی از مباحثی که ایشان مطرح می کنند و با من به مخالفت صریح برخاسته اند بحث انتخاب همسر است که ایشان عقیده دارند همسر آینده من حتماً باید توسط ایشان انتخاب شود. تا جائیکه وقتی من دختر خانمی را با تمام شرایط مساعد ازدواج و هم کفو بودن به آنها معرفی کردم بنده را بی حیا و پررو خطاب کردند . گویا بنده مرتکب عمل قبیحی شده ام که فردی را به آنها معرفی کردم.

و تنها به دلیلی اینکه این شخص از جانب من معرفی شده حتی حاضر به تحقیق نشدند و با چند تحقیق مختصر به نتیجه رسیدند که به دلایل غیر منطقی اعلام کردند این فرد به درد من نمیخورد.

اما بنده مطمئنم تنها دلیل مخالفت ایشان این بوده که خودم شخصاً این خانم را معرفی کرده ام.

گاهی با خود فکر میکنم اگر در این امر کاملاً چشم بسته عمل کنم باید تا آخر عمر و حتی در زندگی شخصی ام به نظراتشان کاملا گوش دهم و این امر در زندگی شخصی آنیده ام مشکلاتی را ایجاد می کند.

خواهش می کنم مرا یاری دهید.

به نام خدا

سلام

 البته من که جز بزرگترها نیستم.

نمی‌دونم مشکل شما تا چه حدی هست.

من فکر می‌کنم، اگه با کسی که رابطه‌ی صمیمی تری دارین و اون والدینتون به حرف او اطمینان بیشتری دارن، صحبت کنید و از طریق اون خانمی رو که فکر می‌کنید مناسب شماست رو به والدینتون معرفی کنید، احتمال موافقت والدینتون بیشتر می‌شه.

مثلاً اگه با خواهرتون رابطه‌ی خوبی دارین، ایشون بهتر می‌تونن به به پدر مادرتون بگن دختری رو میشناسم که خیلی مناسب داداشمه

یا خاله یا هر فامیلی که بیشترین اطمینان رو پدر و مادرتون نست به ایشون دارن.

سلام

خیلی عذر میخوام ولی باید بگم که شما اشتباه کردین...چون شمایی که مطمئن بودین خانواده تون به انتخابتون اطمینان ندارن نباید میگفتین من خودم این دختر رو پیدا کردم....باید با کمک شخص دیگری این خانم رو به خانواده تون معرفی میکردین

ببخشین ولی شما فکر نمیکنین یه کم ایراد از شماست......یه لحظه بشینین فکر کنین ببینین چرا خانواده تون به انتخاب شما اطمینان ندارن؟...چرااین اعتماد از بین رفته؟......نباید همش طرف مقابل رو مقصر دونست .....قبول دارین؟

هنوزم دیر نشده .....باید منطقی با پدر و مادر حرف بزنین ....اگر نمی تونین مجابشون کنین حتماً راه منطق رو در پیش نگرفتین ...اگر کسی به من اطمینان نداره باید ببینم چی کار کردم که با من همچین رفتاری رو میکنه.....مطمئن باشین پدر و مادر خیر و صلاح بچه شون رو میخوان.....

باید از پدر و مادر بخواین که بگن چرا به شما اطمینان ندارن؟...اگر واقعاً دلیل منطقی آوردن پس نباید ناراحت بشین .....باید نشون بدین که میشه بهتون اطمینان کرد.....باید به پدر ومادر ثابت کنین که تغییر کردین و این انتخاب هم بعد از این تغییر حاصل شده .....اون موقع اونها هم پی میبرن که به  این انتخاب باید احترام گذاشت

ببخشیدکه من اینقدر رُک صحبت کردم ....امیدوارم ناراحت نشین ...باید یه کم هم به خودمون نگاه کنیم

موفق باشین

با سلام

پسر خوب، شما كه خونواده‌ت رو می‌شناختی، باید این موضوع رو غیرمستقیم و از طریق بزرگ‌تر فامیل پیگیری می‌كردی به طوری كه این فرد معرف می‌شدن.

جواب این كه چه بكنی، خیلی سخته- به نظرم روزه بگیر و توسل كن و استخاره‌ی ذات الرقاع بگیر كه از این موردی كه پیدا كردی، به خاطر رضایت خانواده بگذری یا نه؟ بسپار به خودش كه راهو خوب نشون می‌ده و بنده‌شو خوب می‌شناسه و دوست داره.

خیلی وقت‌ها اصرار ما برامون ضرر داره- مطمئن باشخیلی وقت‌ها نتیجه‌ی به دست آوردن دل پدر و مادر خیلی بالاتر و پر ارج‌تر می‌تونه باشه- فقط این‌جا رو در نظر نداشته باش- اون طرف هم خبرایی هست كه ما بی‌خبریم

سربلند و موفق باشی

یا علی