تبیان، دستیار زندگی

با توجه به اینکه دوره آموزش طنزنویسی به پایان رسید و تعداد زیادی در این طرح شرکت داشتند و درس ها نیز هم اکنون بر روی انجمن قرار دارد تصمیم بر آن شد تا این بحث را ایجاد کرده تا دوستان طنزهای خود را که روزانه می نویسند در این بحث قرار دهند تا هم توسط دیگران نقد شود و هم از آنها لذت ببریم.

با این وجود، به اشتباهات خود پی برده و در آینده ای نزدیک طنزنویس ماهری می شویم.

پس عاشقان طنز بسم الله

اجازه بدهید اولین نفر خودم باشم. بر روی لینک زیر کلیک کنید سپس نظر خود را بیان کنید، منتظر انتقادها و نقدهای استادانه شما عزیزان هستم.

کلیک کن دیگه، منتظرما

جالب بود و قشنگ. اما یخورده روان نبود واسم نمیدونم چرا؟!!!! باید چند دفعه خوند حتما. ممنون از مطلبت

به نظرم این متن بیشتر هجو بود تا طنز!
و برای کسانی که از بازاریابی سر در نمیارن خیلی قابل فهم نیست.

 ولی کلا جالب بود!
یک نکته دیگر هم اینکه اینقدر به این تبیان بنده خدا گیر ندهید

سلام.احساس می کنم این طنز رو قبلا خوندم.ولی چون بعد از خوندن 3 خط هیچی نفهمیدم بقیشو نخوندم....

soroosh_dehkadeh_it
بدین دلیل مطلب برایتان روان نبود چون از قضایای بازاریابی اطلاع نداشتید اگر اطلاع داشتید مطمئنا خیلی سریع تفهیم می شدید.

movahedian

از شما بعید است که این متن را هجو گویید متن زیر را ببینید.

اما «هجو» که در دانش و قدرت دست کمی از طنز ندارد، عصبانی، کم حوصله و انتقامجو است. مدارا و میانه روی و نصیحت سرش نمی شود، حتی بد دهن و هتاک و بی ادب است. اگرچه به نسبت تجربه اش این ناهنجاری و پرده دری در حرفهای او پوشیده تر و البته هنرمندانه تر و شاید جان سوزتر از صراحت و آشکاری سخن جوانان خام و کم تجربۀ هم مسلکش باشد

اما طنز عبارت است از:

اتفاقا من که گفتم هجو!

منظورم همین برخود شدید و بی رحمانه شما!

با تبیان مظلوم بود!

ولی حالا که فکر می کنم می بینم راست میگید!

به طنز نزدیکتره! بی ادبانه نبود...

جناب موحدیان از کی تا حالا شما حامی تبیان شدید کسی که خربزه می خوره باید پای لرزش هم بشینه دیگه

اما مطلبی که مانی عزیز ثبت کرده بودید من آن را خواندم ( نگو از کجا که ... ) واقعا خیلی شرم آور بود که چنین چیزی در مملکت اسلامی رخ بدهد اما نمی دونم چرا آن را پاک کردید راستی انشاءالله امتحان حسابانت را نیز به خوبی و با موفقیت پشت سر بگذارید.

   پدیده ی جغرافیایی و قضایای حد!  

یک روز که در خطوط فشرده ساز متروگانی در حال بازگشت از اسکولکستان با یکی از دوستان مادی پرست بودم پدیده ی جغرافیایی نادری دیدم که تا به حال مشاهده نکرده بودم شرح پدیده را در زیر بخوانید:

بعد از گذشت مدتی گفت و گو بین ما درباره ی اسکولکستان دوست مادی پرست گفت: مانی!به نظر تو اون دو تا پسرا دارن چیکار می کنن؟.بنده که اصولا فرد چشم و گوش بندی بودم یه نگاه به اون طرف کردم و دیدم که دو تا پسر جوون جیگیلی میگیلی دست در دست هم دهیم به مهر می خوان یه جایی رو آباد کنن!!!!

من در راستای طرح نادیده گرفتن پدیده عرض کردم:چه جوابی از من می خوای؟چی بگم؟فکر کن با هم دوستی چیزین.خلاصه متروگونی چند صباحی حرکت کرد تا اینکه دیدم که صداهایی از این دور و بر می یاد.چون چشم برگرداندم دیدم که بعله!این پدیده ی جغرافیایی در حال تغییره و داره بالا می گیره و جدی جدی این دو تا دارن یه کارای ناجوری می کنن!!!بنده در کمال آرامش و مستحکم گفتم:آقا جان الان همه چیز درست میشه .مملکت مملکت اسلامیه.من و تو چشم و گوش بسته و زوار در رفته!این همه آدم حسابی تو این واگن هست .یکی میره یه چیزی میگه .اما قضیه داستان شتر در خواب بیند پنبه دانه گهی لپ لپ خورد گه دانه دانه بود که اوصاف من و دوستام بود و بقیه ی مسافر ها هم مصداق نقش اینکه این شتر رو دیدی ندیدی.این جا بود که من به عنوان یک مسلمان وظیفه ی شرعی خودم دیدم که برم یه تذکر درست و حسابی بهشون بدم و یکی بزنم تو گوششون تا حالشون جا بیاد!

پدیده ی جغرافیایی هم که داشت اون گوشه اتفاق می افتاد هیچ جای انکاری نداشت.ولی بعد به صلاحدید مغز گرام گفتم ولش کن!اومدیم و من رفتم جلو و یه چند تا نصیحت درست و حسابی بارشون کردم .بچه جون!کی نصیحت تو رو گوش میده.پس فقط به نشانه ی اعتراض ایستگاه بعد(که از قضا ایستگاه مقصدم بود!) قطار رو ترک کردم!

به یاد جنجال رسانه ای افتادم که مردی مومن از این تبار در اجنبی الرسانه راه انداخته بودش که پدیده ی هم ...بازی تو ایران وجود نداره.به هر حال بعد از گذشت چند ماه هنوز هم از این پدیده ی جغرافیایی اظهار تعجب می کنم.و از خودم می پرسم که اگه این طوریه که شما میگی پس اینا چین؟ اینا کین؟من کجا زندگی می کنم؟آیا واقعا جامعه ی من همینه؟ و واقعا من مجبورم که توی همچین جامعه ای زندگی کنم؟آخه برادر گرامی !مرد مومن!انکار تا چه حد!نادیده گرفت تا چه حد؟هیچی رو ندیدن تا چه حد ؟....ولش کن بهتره زیاد خودمونو در گیر این مسایل نکنیم.و مغزمونو به کار نندازیم.مثل همه! تازه فردا امتحان حسابان دارم باید یه بار مسایل و قضایای اساسی حد رو بخونم .خدا رو چه دیدی شاید جواب این حد ها رو هم توی اونا پیدا کردم!اینم یه طرز فکره (؟)..درسته؟

ام.اس

با تشکر از مانی عزیز

تیتر جالبی بود، متن هم متن نیمه طنزی بود بعضی جاها واقعی بود نه طنز، اما در کل به یک معضلی اشاره شده بود که متاسفانه در جامعه وجود دارد و کمتر به آن اشاره می شود.

منتظر نقد دیگر دوستان هستیم.

مانی جان تبریک میگم!!! واقعا طنزت فوق العاده بود!!!! من طرف دار پروپا قرص طنز هستم و زیاد طنز می خونم!!! واقعا زیبا و حساب شده بود!!! بنده نظر کارشناسی خاصی ندارم چون کاره ای نیستم و از دل خوم میگم!!! ولی خانم drmgangineh!!!! واقعا طبع طنزت داغونه!!! به اینم میگن طنز؟؟؟؟ همش جمله هی عادی بود و همش کنایه بود و نق نق!!!! اگر به معنای واقعی طنز دقت کنید می بینید که باید مسائل و مشکلات به صورتی خنده آور مطرح بشن نه همش نق نق!!!! فقط یه خط خوب بود اونم جایی که: به دوستانتون نگید چون ممکنه از حسادت شما رو بکشن!!! فکر کنم تو شیوه نوشتاریت یه تغیری بدی بد نیست که هیچ، ثواب هم داره!!!! به هر صورت من کارشناس نیستم و از دل می گم و شاید از نظر دیگران خوب بوده باشه ولی اگر از سلیقه خودم بگم به طنز شما 5 و به طنز مانی 20 میدم!!! بازم امیدوارم ناراحت نشده باشی!!! ولی آقای مانی خان!!! داداشم طنزت خیلی خوبه ولی موضوعت زیاد جالب نیست!!! به اون حدی هم که تو میگی این پدیده تو جامعه شیوع نداره و یا شاید به قول شما من چشم و گوش بسته ام!!!! موفق و پیروز باشید!! MasOud RaD, tHe Critical man!!!