تبیان، دستیار زندگی

دكتر محسن رضایی دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام ، پس از حضور میلیونی مردم در راهپیمایی روز چهارشنبه نامه ای را به خطاب به رهبر معظم انقلاب اسلامی نوشت.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی دكتر محسن رضایی متن این نامه به این شرح می باشد:

محضر مبارك رهبر عظیم الشان انقلاب اسلامی
با سلام وعرض ادب؛

حضور باشکوه و میلیونی و یکپارچه ملت ایران در روز چهارشنبه درخیابانهای تهران و شهرستان های سراسر كشور، نه تنها شرمندگی ناشی از اهانت به مراسم عاشورا را جبران کرد که در خنثی نمودن برنامه های دشمن نیز نقش بی بدیلی خواهد داشت. یکبار دیگر ثابت شد که توسل به امام حسین (ع) و ادامه پیروی از مرام و مكتب حیاتبخش او، وسیله نجات ملت ایران است .

اینجانب که از میدان فردوسی تا دانشگاه تهران در جمع راهپیمایان حضور داشتم شور و احساس خالصانه و عاشقانه مردم نسبت به امام حسین(ع)، ولایت و نظام مقدس جمهوری اسلامی را مشاهده کردم . از همه اقشار و گروههای سیاسی در میان جمعیت دیده می شد.
بعد از انتخابات ، این اولین بار بود که ملت ایران یکپارچه و یک صدا دیده می شدند. زنان و مردان و جوانان بسیاری را از نزدیک می دیدم که ضمن آنکه از حوادث روز عاشورای تهران متاثر بودند ولی اشک شوق هم در چشمانشان حلقه زده بود و از اینکه دوباره خود را در پرتو امام حسین(ع) و ولایت یافته اند شاد بودند. صحنه تظاهرات دیروز، مصداق بارز پیام وحی بود كه " واعتصموا بحبل الله جمیعا و لاتفرقوا ".

این حادثه می تواند سر آغاز یک تحرک جدی در پیشرفت امور کشور و پایان بخشیدن به نگرانی ها و ابهامات ماههای اخیر در سرمایه گذاریهای اقتصادی و سایر فعالیتهای كشور گردد ولی شك ندارم كه افراط گرایانِ هردو طرف، با رفتارهای نادرست از یك سو و دشمنان كمین كرده ملت ایران با بغض و عصبانیت از سوی دیگر، تلاش خواهند كرد آثار و دستاوردهای این حركت عظیم را خنثی كنند.

اینجانب به عنوان سرباز رهبری و ملت ایران ضمن تشکر از مردم و تبریک به جنابعالی ،تقاضا می کنم که تمام فعالان سیاسی و بزرگان انقلاب به پیروی از ملت ایران به صورت دسته جمعی در سپاسگذاری از حركت مردم به یك حركت نمادین دست بزنند.

عقب نشینی آقای میر حسین موسوی از انکار دولت آقای احمدی نژاد و پیشنهاد سازنده ایشان به اینکه مجلس و قوه قضاییه به وظایف قانونی خود در قبال پاسخگو کردن دولت عمل کنند ، هر چند دیر هنگام بود ولی می تواند سر آغاز یک حرکت وحدت بخش در جبهه معترضین با دیگران باشد.

صدور پیامی از سوی حضرتعالی و یا رهنمودهایی در یك سخنرانی می تواند حركت جدیدی که برای وحدت ، همدلی ، برادری ،گذشت و ایثار در جامعه شروع شده را تقویت و استمرار بخشد تا هم کسانی که در جناحهای سیاسی اشتباهاتی داشته اند از اشتباه خود برگردند و همكاری با یكدیگررا آغاز كنند و هم ازشروع فعالیت افراط گرایان جلوگیری و دشمن كمین كرده را نا امید سازند.

از طرف دیگر،نشاط سیاسی جدیدی همراه با تقویتِ اعتماد عمومی برای سرعت بخشیدن به فعالیتها و پیشرفت كشور و رسیدن به اهداف چشم انداز ایران 1404 بوجود آید و در ماه محرم امسال نیز، دیگر بار، مشابه محرم های دوران انقلاب و دفاع مقدس ، فرهنگ عاشورایی در میان مردم و بزرگان کشورگسترش یابد.

سرباز ملت ایران و جنابعالی
محسن رضایی

منبع پایگاه اینترنتی دكتر رضایی

وخبرگزاری ایسنا

 

واقعا" جای تاسف دارد برای این روزها که حتی در یک انجمن سیاسی هم اجازه نشر اعلامیه موسوی نیست اما واکنشها به بیانیه اجازه نشر دارند و  اما تهمت ها دروغ گوییها یی(اخبار فرلر موسوی و ...) که موسوی می شود مورد استقبال مسئولین است

آیا کاربران شما نمی پرسند مگر در بیانیه موسوی چه نوشته شده ؟؟؟

و فکر کنم دارم کم کم مصداق ها خبرگزاری فراکسیون خط امام از سکوت توپخانه های دروغ را متوجه می شوم

---

از شما هم دوست عزیز برای انعکاس اخبار ممنونم

موفق باشید

با سلام

بابا چه قده خوش خیاله این آقای رضایی!!!!
اینا كه اصلاً رهبر رو قبول ندارن- چی می‌گی!!!؟؟؟؟

یا علی

واقعا جای تاسف دارد که خواص جامعه به جای اینکه گوش به فرمان ولایت باشند با جسارت برای رهبری ( محترمانه اش  می شود پیشنهاد ) تعیین تکلیف می کنند

کسی نیست به آقای رضایی بگوید که رهبری عزیز برای صدور پیام یا دادن رهنمود به اندازه کافی درایت و موقعیت شناسی دارند و نیازی نیست کسی به ایشان پیشنهاد دهد

امان از دست این خواص

این هم ماهی گرفتن از آب گل آلود از این نوعش

آقا چقدر غریبند 

اتحادیه های دانشجویی: نامه محسن رضایی تکرار سناریوی جام زهر است پنج اتحادیه دانشجویی سراسر کشور با صدور بیانیه مشترکی تاکید کردند: نامه دبیر مجمع تشخیص نظام به رهبری، تکرار سناریوی جام زهر هاشمی،موسوی و رضایی است.

به گزارش ایرنا در این بیانیه آمده است:در طول عمر سی ساله پر برکت انقلاب اسلامی ایران، روزهای بیشماری یافت می شود که هر یک به مثابه خود حماسه ای از عظمت و اقتدار ملت عزیز ایران در دل خود نهفته دارد. قطع به یقین در صفحه صفحه تاریخ هرگز حکومت و مملکتی یافت نخواهد شد که چنین ملت و رهبرانی را به خود دیده باشد. سال ها می گذرد و هر لحظه خلق حماسه ای از سوی ملت، ابعاد دیگری از پیوند آرمان ها و اصول جمهوری اسلامی خمینی کبیر(ره) با قلب و جان امتِ ایران را به جهانیان می نمایاند.
این بیانیه می افزاید: در سال ابتدایی از دهه چهارم عمر با صلابت حکومت الله، شاهد آن بودیم که همه جهان کفر تمامی ظرفیت و تشکیلات خود را برای حمله و هجمه به دستاوردهای کشور عزیزمان ایران به میدان آورد. در این میان آشوب ها و اغتشاشات پس از انتخابات 22 خرداد ماه و واگذاری راهبری و هدایت آن به عده ای دیکتاتورمآب شکست خورده تا بدانجا ادامه پیدا کرد که سران، آقازاده ها و پیاده نظامان قانون گریز و ددمنش فتنه به تأسی از اربابان صهیونیستی خود از حمله به اموال و تباه ساختن بیت المال گرفته، تا سلب امنیت و اهانت به امام راحل (ره) و مقدسات امت و حرمت شکنی عاشورای حسین ابن علی (ع) به انتقام جویی از ملت مظلوم ایران پرداختند.
در ادامه این بیانیه آمده است: اکنون که تنها چند روز از حضور گسترده، خردمندانه و الهی ملت ایران در محکومیت حمله وحشیانه عوامل سران فتنه و آشوب به ساحت مقدس عزای حضرت اباعبدالله(ع) می گذرد باخبر می شویم که محسن رضایی کاندیدای شکست خورده 22 خرداد ماه که به گونه ای مضحک خود را قطب سوم دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری می دانست پس از کنار گذاشته شدن از سوی ملت و پایان یافتن آمد و شدن های بیهوده اش، این بار در اقدامی سؤال برانگیز به یکباره به صحنه می آید و در اظهار نظری عجیب با انتشار نامه ای خواستار وحدت سیاسیون از جمله موسوی فتنه گر می شود. لذا بر خود لازم دانستیم در این خصوص مطالبی را برای هوشیار کردن پاره ای عزیزان! به روی کاغذ آوریم:
اول- بر کسی پوشیده نیست که آن ذره از لقب اصولگرایی که برادر محسن رضایی با خود به یدک می کشد، دست مایه ای نیست جز آنچه که جناب آقای اکبر هاشمی رفسنجانی برای ایشان در نظر گرفته اند لذا با این اوصاف قطعاً این نامه قبل از هر چیز برای ملت ما تداعی کننده نامه ای جدید از سنخ نامه های موهن آقای هاشمی خواهد بود که این بار پستچی آن آقای رضایی شده است.
دوم- آقای رضایی که امروز به حضور پر شور عاشورائیان اعتراف می کنند و پس از خروش ملت دست به قلم می شوند چگونه است که در محکوم کردن اقدام مذکور قلم فرسایی نمی کنند؟ برادر رضایی آیا بی حرمتی ها، زبان درازی ها، فحاشی ها و یاغی گری های کسانی که امروز ندای وحدت با آنان سر می دهد را در روز قدس، سیزده آبان، شانزدهم آذر ماه و اهانت به تصویر حضرت امام(ره) و... را ندیده بودند؟ دل خون و پر درد ملت را تا کنون مشاهده نکرده بودند؟ همه خوب می دانیم این مردم بودند که به پاسداری از عقاید و آرمان هایشان در تک تک این روزها به صحنه آمدند و دفاع کردند و یکی از به اصطلاح خواصی که نبود و یا سکوت کرده بود، محسن رضایی بود.
سوم- آقای رضایی به عنوان مهره موجه المنظر آقای هاشمی درحالی نسخه وحدت با سران فتنه را می پیچد که این آقایان و اعوان و انصارشان مدت هاست که از سوی ملت طرد شده اند و امروز مردم انتظار ندارند آنان را ببینند،مگر در پشت میز محاکمه. لذا بهتر است برخی از این آقایان به جای نامه نگاری به فکر نوشتن وصیت نامه هایشان باشند و برخی هم به تأملات فردی! که در زندان برایشان رقم خواهد خورد، بیندیشیند.
چهارم- با انتشار پشت سر هم و در یک روز بیانیه هفدهم موسوی و نامه آقای رضایی از یک سو و گذری کوتاه به سال های جنگ و حضور سؤال برانگیز آقایان هاشمی، موسوی و رضایی –مثلث ما نمی توانیم- در پرونده ناراحت کننده خوراندن جام زهر به امام راحل(ره) سؤالات و ابهامات جدی و جدیدی به عرصه می آید. به راستی آیا باز هم عده ای بنای بر تحمیل خواست خود دارند؟ اگر اینگونه می پندارند هوشیار باشند که به یمن رهنمودهای رهبری عزیز، بصیرت ملت آنچنان افزون است که فیلم نامه های تکراری این برادر گفته ها در انظار عمومی از پیش خوانده است و این دست و پازدن های آخر راه به جایی ندارد و بدانند باید تاوان تمامی خساراتی که بر پیکره نظام مقدس جمهوری اسلامی زده اند، را بپردازند.
پنجم- اگر محسن رضایی، موسوی را صاحب نظر می داند و با پیشنهادات قلدرمآبانه او در نظارت بر عملکرد دولت همنوایی می کند، بداند که برای ملت و دانشجویان هرگز صورت مسأله این نبوده است و از آغاز مطالبه و بحث بر سر کودتایی است که آقایان بنای انجام آن داشتند. برای ملت ریخته شدن خون هموطنان و اقدام علیه امنیت و مقدساتشان مسئله اصلی است.
برادر رضایی گویا جز نقد محمود احمدی نژاد در زندگیشان هدف دیگری را دنبال نمی کرده اند که با انتشار بیانیه بدون "بسم الله موسوی" این چنین عنان از دست داده اند و به هم افزایی با سران فتنه می پردازند.
ششم- مگر این مملکت قانون ندارد که بی شرمانه عده ای آزاد شدن قاتلین، آشوبگران، اراذل و اوباش خائن حامی سران فتنه را تحت عنوان آزادی زندانیان سیاسی مطرح کنند؟ مگر تکلیف فرزندان آشوبگر و فراری آقای هاشمی و کروبی و... روشن شده است که مردم کوتاه بیایند؟ اگر بنای بر دست یافتن به آرامش است ما دانشجویان به عنوان آوانگارد و بدنه ای که ملت به آن اعتماد دارند اعلام می کنیم که آرامش را جز در مجازات، امحا و سرکوب فتنه گران نمی دانیم.
هفتم- برادر عزیز در نامه خود از وضعیت اقتصادی کشور اعلام نگرانی کرده اند، مگر نه آن است که هر چه در اقتصاد بر سر ملت ما آمده است به سبب سیاست های لیبرال مآبانه و زراندوزانه و اشرافی گرایانه ی آقایان تکنوکرات و دوم خردادی است؟ خدا را شاکریم اکنون که قرار است فقرا و مستضعفین به نوایی برسند فدرالیزاسیون اقتصادی غرب محور آقای رضایی گریبان گیرمان نشده است. البته در این میان مردم صبور ایران بارها اثبات کرده اند که برای بقای استقلال و آزادی خود توان صبر و استقامت تا اصلاح موارد کلان تر از مسائل اقتصادی را هم داشته و دارند.
آخر- اکنون که مدعیان دروغین خط امام و خواص مردود از شیخ ساده لوح اصلاحات تا کاندیدای متوهم انتخابات همه و همه به زباله دانی تاریخ رفته اند، به کسانی که بنای بر بازیافت آنان دارند هشدار می دهیم بدانند که اجازه نخواهیم داد عده ای با غرض ورزی ها یا خوش خدمتی ها، چاپلوسی ها و یا دلسوزی های غیر حرفه ای خود به عالم سیاست و کشور داری بازگردند و چنانچه به صرف نادانی این روند را ادامه دهند، این بار آتشی خواهیم افروخت که دامان تمامی این کم خردان را هم فرا بگیرد.
اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان
بسیج دانشجویی
دفتر تحکیم وحدت
جنبش عدالتخواه دانشجویی
اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان مستقل

فکر نکنم که دیگه اونایی که هر کار خواستن کردند ، با این چیزا برگردن .اونا اگه میفهمیدن قانون چیه که این کارها رو نمی کردن.

اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان: آقای رضایی با نوشتن این نامه آب به آسیاب دشمن ریختید اتحادیه جامعه اسلامی دانشجویان در نامه ای سرگشاده بیان کرد:آقای دکتر نامه‌تان را خواندیم و علی‌رغم آنکه خود را سرباز رهبری نام نهاده بودید، نشانی از آنکه کلام رهبری را به درستی درک کرده باشید در آن ندیدیم.

به گزارش ایرنا در این نامه سرگشاده خطاب به محسن رضایی آمده است:
شوربختانه این روزها آنقدر اتفاقات عجیب و غریب دیده‌ایم و شنیده‌ایم که به گمانم کم‌کم باید خود را عادت دهیم که جز از اندکی انگشت‌شمار، از سایر خواص انتظار مواضعی درخور و منطقی نداشته باشیم.
در ادامه این نامه آمده است: جناب آقای رضایی نامه دیروز جنابعالی به مقام معظم رهبری را خواندیم و در پایان جز آهی که از عمق جان بر می‌آمد، یارای نشان دادن هیچ واکنش دیگری را نداشتیم. براستی ما را چه شده است؟ مایی که داعیه‌دار سربازی رهبر‌مان هستیم، چرا رسالت سربازی خویش را فراموش کرده‌ایم؟ چرا حد و حدود یک سرباز را نمی‌دانیم و با آنکه می‌دانیم که نمی‌توانیم، رنج ظاهر شدن در مسند فرمانده را به خود می‌دهیم؟ چرا در تاریخ مداقه نمی‌کنیم و از آن عبرت نمی‌گیریم و چونان عمل می‌کنیم که گویا از تاریخ بی خبریم؟ براستی سربازان تا به کی قصد دارند با بی‌بصیرتی و از سر ناآگاهی (انشاءالله) دل رهبرشان را خون کنند؟
در این نامه آمده است: آری بد نیست که یادی از سربازان دوران جنگ هشت ساله نماییم. سربازانی که یاد عملکردشان هم هر لحظه دل رهبرشان را شاد می‌نمود و تمام تلاششان این بود که لحظه‌ای لبخند بر لب آقایشان بنشانند. اکنون چه شده است که عده‌ای عملشان آنچنان است که گویی مُهری بر قلب‌هایشان خورده است و هیچ نمی‌بینند.
در ادامه این نامه آمده است: آقای دکتر نامه‌تان را خواندیم و علی‌رغم آنکه خود را سرباز رهبری نام نهاده بودید، نشانی از آنکه کلام رهبری را به درستی درک کرده باشید در آن ندیدیم. جنابعالی مدتی است که دم از وحدت ملی و آشتی‌هایی به سبک خودتان می‌زنید و بسیار شایقید که چهره‌ای معقول و بی طرف از خود به نمایش بگذارید. اما باید بدانید که در حال حاضر کار به جایی رسیده است که دیگر ژست‌های روشنفکری پاسخگو نیست. سرباز رهبری باید بداند که در مدت اخیر یکی از مهمترین محورهای سخنان رهبرش وحدت بوده است. در این نامه تاکید شده است: وحدتی کارآمد و با الگویی صحیح. وحدتی برای پیشبرد مملکت اسلامی و نه وحدتی صرفاً برای وحدت و نه وحدتی که متضمن پایمال شدن حقوق اکثریتی بی شمار است. مگر نه این‌ است که خود رهبری پیش از هر فرد دیگری بهترین الگوی وحدت در جامعه را ارائه نمودند و خود پیشگام این امر بودند و اعتقاد خویش به دفع حداقلی و جذب حداکثری را صراحتاً اعلام نمودند؟ پس حال چه شده است که یک سرباز، بدون در نظر گرفتن ابعاد مختلف حوادث اخیر پیشنهادی ساده‌انگارانه می‌دهد و گمان می‌برد که خواست ملت را بر زبان جاری می‌سازد.
این نامه می افزاید: آقای رضایی در نامه‌تان گفتید که خود در راهپیمایی بودید و شور مردم را دیدید. من به شما پیشنهاد می‌کنم که اندکی درنگ کنید و شعور ایشان را نیز ببینید. شما را ارجاع می‌دهیم به همان مردمی که خود را سرباز ایشان خواندید، چرا که اگر شما کلام رهبری را به درستی درنیافتید، ملت بخوبی آن را فهمیده‌اند.
سوال اینجاست که در روز چهارشنبه مردم چه شعار‌هایی می‌دادند و چه کسانی را دشمنان امام حسین(ع) و ملت ایران و امت اسلام می‌خواندند؟ مردم خواهان برخورد قضایی با چه کسانی بودند؟ حال شما تمسک جسته‌اید به نیم بندی از فردی که خیانتش به ملت، بر هیچ کس پوشیده نیست که شاید بتوان از آن اینگونه استنباط کرد که دولت را به رسمیت می‌شناسد؟ گیریم که از این نیم بند اینگونه بر آید که دولت به رسمیت شناخته شده است، اما لطفاً یک بار دیگر این بیانیه را بخوانید. در همین متنی که به قول شما دولت به رسمیت شناخته شده است، مشروعیت نظام زیر سؤال رفته است که اهمیت آن دو صد چندان بیش از دولت است. آیا اتهام‌های ریز و درشت به نظام را در این بیانیه نمی‌بینید؟ آیا اتهامِ بستنِ دهان مخالف توسط نظام را نمی‌بینید؟ آیا اتهام عقب راندن نخبگان و روشنفکران توسط نظام را نمی‌بینید؟ آیا اتهام جنگ طلبی نظام را نمی‌بینید؟ آیا زیر سوال رفتن قانون مملکت را نمی‌بینید؟ آیا اتهام صادر شدن دستور آدم کشی از سوی نظام را نمی‌بینید؟ آیا اتهام حرمت شکنی روز عاشورا و امام حسین توسط نظام را نمی‌بینید؟
در این نامه تاکید شده است: آقای رضایی بد نیست یاد آور شوم که حساب دولت از نظام جداست! گیریم شما نسبت به دولت انتقاد دارید و انتقادات میرحسین موسوی نسبت به دولت را تایید می‌کنید! اما در مورد نظام چه؟
این نامه می افزاید: شما دم از کدام وحدت می‌زنید؟ از همان وحدتی که بگوییم فتنه‌گران به رهبری موسوی، خاتمی، کروبی و .... ، هرچه کردند و هرچه گفتند را نادیده می‌انگاریم و اجازه می‌دهیم به فضای سیاسی مملکت اسلامی بازگردند؟ آیا از کیسه خلیفه می‌بخشید؟ براستی چه کسی باید پاسخگوی این همه حق ضایع شده باشد؟ چه کسی باید پاسخگوی این همه انرژی و هزینه تلف شده از نظام در این مدت باشد؟ شما چگونه قادرید با جریانی که بدون رودربایستی خواهان براندازی نظام بود و با جریانی که شعارهایش در روز قدس، 13 آبان ، 16 آذر، روز عاشورا و .... مباینتش با اسلام را فریاد می‌زد و با جریانی که راه و اندیشه امام را و نهایتاً تمثال ایشان را سوزاند و با جریانی که در روز عاشورا آنگونه با مقدسات بازی کرد، به نقطه اشتراک برسید. چگونه شما می‌توانید برای جریانی که مدتی است چشم امید دشمنان قسم خورده این نظام و انقلاب‌اند، جایگاهی در نظام اسلامی قائل شوید؟
در ادامه این نامه آمده است:سخن را به درازا نکشانم!آقای محسن رضایی در طول تاریخ بارها و بارها دیده‌ایم و شنیده‌ایم که وقتی خواص رسالت خویش را به درستی انجام نمی‌دهند، بیجا سخن می‌رانند، بیجا سکوت می‌کنند و ناآگاهانه عمل می‌کنند، اتفاقاتی می‌افتد که مایه شرم تاریخ می‌شوند. اینجا همان جایی است که حکمیت را به امام علی(ع) تحمیل می‌کنند. اینجا همانجایی است که صلحی نامبارک را به امام حسن(ع) تحمیل می‌کنند و اینجا همان جایی است که قطعنامه 598 را به امام تحمیل می‌کنند و همگان هزینه آن را تا سالها می‌پردازند. مواضع ناآگاهانه خواص بعضاً ضربه‌ای می‌زند که به هیچ وجه قابل جبران نخواهد بود. اگر چه شما در نامه‌تان نوشتید که توهین به عاشورا و امام حسین(ع) با حضور مردم در روز چهارشنبه خنثی شد، اما بدانید که این اتفاق ناگوار و این بی حرمتی وقیحانه حاصل بی‌درایتی بخشی از خواص جامعه بود و به هیچ وجه هم قابل جبران نیست. خواصی که خواسته یا ناخواسته ارزش و مقدار خود را تا حد یک ابزار برای محقق کردن اهداف دشمن پایین آوردند و نهایتاً به جایی رسیدند که خوردن‌شان و خوابیدن‌شان و در کل بودنشان و حتی نبودشان و جنازه‌شان(!) در خدمت دشمنان اسلام و یزیدیان زمان است.
در این نامه تاکید شده است: نکته دیگر اینکه وحدت در این مملکت میسر نیست، مگر حول محور ولایت فقیه و با بازستاندن حقوق مظلومین و برخورد با ظالمین که در این صورت هم باز جایی برای امثال موسوی، خاتمی، کروبی و ... که هنوز دستشان آغشته به خون مردم است، در این وحدت نخواهد بود. آری استیفای حق ضایع شده مردم و ولی فقیه جزء لاینفک هر حرکت وحدت بخشی باید باشد و مردم اجازه کاری خلاف این را به هیچکس نخواهند داد. چرا که مظلومان واقعی در این اتفاقات ایشان هستند و مظلومان واقعی آن شهیدان بسیجی هستند که در اتفاقات اخیر به شهادت رسیدند و نامی از آنان در هیچ کجا برده نمی‌شود.
و کلام آخر اینکه نیک می‌نمود که اگر خواهان بهبود اوضاع می‌بودید و نگارش چنین نامه را لازم می‌دانستید، نامه را محرمانه به خدمت رهبری می‌فرستادید و اینگونه آن را در بوق و کرنا نمی‌کردید تا هم نیت خالصتان برای بهبود اوضاع روشن می‌شد و هم اینچنین آب به آسیاب دشمن ریخته نمی‌شد.

توضیح محسن رضایی درباره نامه اخیرش به رهبر معظم انقلاب دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره نامه‌ای که دیروز به رهبر معظم انقلاب نوشته است گفت: این نامه را از قبل آماده کرده بودم و می‌خواستم به نخبگان بگویم از مردم عقب نیفتند و به آنها بپیوندند.

به گزارش خبرنگار سیاسی ایرنا، محسن رضایی در مصاحبه مطبوعاتی روز شنبه خود، افزود: حضرت امام (ره) می‌فرمودند" مردم همیشه جلوتر از ما حرکت می‌کنند"، در دوران انقلاب هم همین طور بود یعنی زمانی که نخبگان دچار تردید و ابهام می‌شدند مردم حرکت می‌کردند که این حرکت موجب به باور رسیدن نخبگان می‌شد، زیرا حرکت مردمی نشانی از تایید الهی و معیاری برای تشخیص حق و باطل است.
دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام گفت: همان طور که نخبگان روی مردم تاثیر می‌گذارند مردم هم روی آنها موثر هستند. معمولا در حوادث ملی مردم زودتر حرکت می‌کنند که حرکت مردم پیرامون حوادث اخیر در کاهش ابهام نخبگان بسیار موثر بود و زمینه اجماع را برای آنها فراهم کرد.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر این که با توجه به این که رهبر معظم انقلاب همواره پیام وحدت می‌دادند چرا بار دیگر در نامه‌تان این موضوع را درخواست کرده‌اید؟ خاطر نشان کرد: حرکت مردم در روز چهارشنبه عزیمت جدیدی بود. در 6 ماه گذشته اتفاقاتی افتاده است، به عنوان مثال سرمایه‌گذاری های اقتصادی رشد کندی را گرفته است که این حرکت مردمی می‌تواند شتاب سرمایه‌گذاری را بیشتر و ابهامات دنیا را برطرف کند، همچنین جذب سرمایه‌گذاری در ایران را افزایش دهد.
وی در بخش دیگری از این مصاحبه با اشاره به این که کسانی که دچار اشتباهات سیاسی شده‌اند باید اشتباهات خود را جبران کنند، تصریح کرد: اگر حرکت مردمی با بیانات رهبر معظم انقلاب همراه شود می‌تواند منجر به نشاط سیاسی شود زیرا مردم همواره در پی بیانات ایشان به صحنه می‌آیند و در واقع تکمیل کننده هستند.
محسن رضایی با تاکید بر این که وحدت بدون رهبری و ولایت امکانپذیر نیست، بیان داشت: با توجه به این که مردم به صحنه آمده‌اند در این شرایط صحبت‌های رهبر معظم انقلاب می‌تواند تکمیل کننده باشد.
وی در پاسخ به سوال خبرنگار ایرنا مبنی بر این که آیا با ایجاد وحدت باید از جرایم سران فتنه چشم پوشی کرد، گفت: باید وحدت را بر عدالت مقدم کنیم البته سیاسیونی که اشتاباهاتی را مرتکب شده‌اند باید در پی جبران آن باشند زیرا جبران می‌تواند به فضای سیاسی کشور کمک کند.

سلام

فكر كنم اگه ایشون در نامه به رهبر درخواست مجازات برای سران اعتراض میكردند با استقبال خوبی روبرو میشد

اونوقت دیگه امر كردن به رهبر نبود

اونوقت ایشون هوشیار وزیرك وسرباز رهبر بودن

ایشون که نماینده مردم نیستند که نظر میدن.حتی رییس جمهور هم در این موارد حق اظهار نظر نداره.کسی که باید نظر بده و پیشنهاد رییس قوه قضاییه است.