ار خــــــــدا جویـــــیم توفیق ادب بی ادب محروم گشت از لطف رب
بی ادب تنها نه خود را داشت بد بــــــلکه آتــــــــش در همه آفاق زد
این ملــــت خود را ناتوان نمی بیند که در پاسخ رفتار و گفتاری توهین آمیز و نیش آلود ، مقابله به مثل کند و اصناف تعبیرات و تصمیمات خصمانه و موهن را در این پاسخ به کار گیرد.
اما در این کار فضیلتی نمی بیند و هنر را در این بی هنری ها نمی جوید و ساده لوحان و فریبخوردگان والضـــــــالین فتنه افکن را مشفقانه تذکار میدهد که دفتر معرفت را به آتش مخاصمت نسوزانند و در محضر دانش شرط ادب را فرو نگذارند و در ماه حسین جرعه ی صحبت را به حرمت نوشند و رقم مغلطه بر دفتر دانش نکشند و سرّ حسینی بر ورق شعبده ملحق نکنند و چون از فقه صفا و مروه فراغت حاصل کنند، باری در وادی صفا و مروت نیز گامی بزنند و حال که از قیل و قال مدرسه طرفی بسته و حظّی اندوخته اند، یک چند نیز خدمت معشوق و مِی کنند و از یاد نبرند که:
چو از قـــومی یکـــی بـی دانشی کــرد نــــه کـــَه را مـــنزلت ماند نه مـــَه را
طهارت قلم و قداست محضر و فراست مخاطب بیش از این رخصت معاتبت نمی دهد.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاة
9615297
7/10/1388 