سلام
با آقامون حسین (ع) تا محرم...تا عاشورا...تا همیشه
امام حسین - علیه السلام - فرمود:
همانا سخاوتمندترین مردم آن كسی است كه كمك نماید به كسی كه امیدی به وی نداشته است.
و بخشنده ترین افراد آن شخصی است كه ـ نسبت به ظلم دیگری با آن كه توان انتقام دارد ـ گذشت نماید.
صله رحم كننده ترین مردم و دید و بازدید كننده نسبت به خویشان، آن كسی ست كه صله رحم نماید با كسی كه با او قطع رابطه كرده است.
«بحارالأنوار، ج 75، ص 121، ح 4» امام حسین - علیه السلام - فرمود:
كارها و أمور خود را همانند كسی تنظیم كن و انجام ده كه می داند و مطمئن است
كه در صورت خلاف تحت تعقیب قرار می گیرد و مجازات خواهد شد.
و در صورتی كه كارهایش صحیح باشد پاداش خواهد گرفت.
«بحارالأنوار، ج 2، ص 130، ح 15» صفحه 2
از امام حسین - علیه السلام - سؤال شد كرامت و فضیلت انسان در چیست؟
حضرت در پاسخ فرمود:
كنترل و در اختیار داشتن زبان و سخاوت داشتن،
سؤال شد نقص انسان در چیست؟ فرمود:
خود را وا داشتن بر آنچه كه مفید و سودمند نباشد.
سلام بر حسین (ع) و دوستداران حسین(ع)
امام حسین (ع) در سوم شعبان سال چهارم هجری در مدینه به دنیا آمد.
رسول خدا (ع) نام این فرزند زهرا (ع) را "حسین" نهاد.
وی مورد علاقه شدید پیامبر خدا (ع) بود و آن حضرت در باره ی او فرمود:
"حسین منی و انا من حسین..."و در آغوش پیامبر بزرگ شد.
هنگام رحلت رسول خدا، شش ساله بود.
در دوران پدرش علی بن ابی طالب (ع) نیز از موقعیت والایی برخوردار بود.
علم، بخشش، بزرگواری، فصاحت، شجاعت، تواضع، دستگیری از بینوایان، عفو و حلم و...از صفات برجسته این حجت الهی بود.
در دوران خلافت پدرش، در کنار آن حضرت بود و در سه جنگ "جمل"، "صفین" و "نهروان" شرکت داشت.
پس از شهادت پدرش که امامت به حسن بن علی (ع) رسید، همچون سربازی مطیع رهبر و مولای خویش و همراه برادر بود.
پس از انعقاد پیمان صلح، با برادرش و بقیه اهل بیت (ع) به مدینه آمدند .
با شهادت امام مجتبی (ع) در سال 49 یا 50 هجری،
بار امامت به دوش سید الشهدا (ع) قرار گرفت. سلام بر حسین (ع) و دوستداران حسین(ع)
امام حسین - علیه السلام - ضمن فرمایشی فرمود:
همانا شخص مؤمن خلاف و كار زشت انجام نمی دهد و عذرخواهی هم نمی كند.
ولی فرد منافق هر روز مرتكب خلاف و كارهای زشت می گردد و همیشه عذرخواهی می نماید.
«بحارالأنوار، ج 75، ص 119، ح 2» صفحه 3