وندال ؛ بیمار یا مجرم؟
وندالیسم یا تخریب گرایی پدید ه ای است که امروزه درمناطق شهری به شدت شیوع پیدا کرده است.وبطور معمول شیوع آن در میان افرادی است که 10 تا25 سال سن دارند. موضوع وندالیسم،بیشتر تخریب اموال عمومی است و دلایل آن در هشت متغیر ، شناسایی شده است:
1=محیط های نخستین تربیتی وتجارب دوران کودکی
2=توارث که این متغیر شامل زیر مجموعه هایی از قبیل ضریب هوشی است.بیشتر مجرمان از ضریب هوشی پایین تری نسبت به دیگران برخوردارند.
3=شخصیت وندال ها به شخصیت پرخاشگر،برون گرا،عکس العملی،ضد جامعه انتقام جو تقسیم می شود.
4=وضعیت اقتصادی واجتماعی وجمعیتی اغلب وندال ها جوان واز جنس مذکرند همچنین دارای تحصیلات پایین هستند.از نظر شغلی غیر ماهر واز نظر وضعیت تاهل مجرد ودر طبقات فرو دست قرار دارند.
5=وضعیت زندگی وندال ها نشان می دهد که آنها در مناطق درون شهر سا کن اند وبیشتر در مناطق فقیر نشین زندگی می کنند .آنها دارای رفقای بزهکار ومنحرفند وبه ورزشهایی مانند فوتبال علاقه دارند.اجاره نشین هستند ودر خانه های تنگ ومحدود زندگی می کنند.
6-این افراد اغلب در محیط های تحصیلی در گیر سلسله رفتارهای خشونت آمیزند.این عده دارای تجربه تنبیه بدنی در محیط تحصیلی هستند.
7=شرایط ووضعیت مکانی که وندال ها نسبت به آنها حساسیت دارند عبارت است از خیابا نهای خلوت وبدون گشت که پلیس در آن آمد ورفت ندارد.
8=وندال ها عموما برای اعمال خود توجیه پذیری دارندوتصور کیفر پایینی را برای رفتارشان در نظر می گیرند.این دسته در رفتارهایشان با یک سلسله اختلالات روحی وعاطفی وروانی دست به گریبان هستند.
با ملاحظه متغیرهای هشتگانه فوق که برآمده از نظریه کلارک چنین نتیجه گرفته می شود که وندال قبل از این که مجرم باشد بیمار است. وناهنجاری های وی ناشی از بیماری اوست نه اعمال مجرمانه از اینرو قبل از این که به فکر مجازات وندال ها باشیم باید رفتاره ایشان را درمان کنیم.وقطعا مقام درمان با مجازات متفاوت است وهیچگاه پلیس وقاضی نمی تواند درمان بخش، آلام جامعه باشد همان طور که تاکنون چنین بوده است.
ادامه دارد...
