تبیان، دستیار زندگی

بسمه تعالی

دست نوشته یكی از بیماران لیست انتظار پیوند یك هفته بعد از پیوند قلب

" هل جزاء الاحسان الا الاحسان"

خسته تر از پروانه ای بی پر، بی رمق تر از برگ زرد خزان، ناامیدتر از ساق خشكیده در حسرت باران، چهار بهار عمرم با حسرت و درد خزان شد. ناامید از همه جا در انتظار مرگ ، دیگر تاب و تحمل بودن نداشتم.
من بودم، انتظار،‌منتظر شفا از جانب شافی. می ترسیدم برای سلامتی ام دعا كنم كه نكند با دعای من خانه ای داغدار شود. دیگر بریده بودم از دنیا و طبیبان آن، رو به ضامن آهو كردم خسته ی خسته، ناامیدتر از ناامیدان كه"معین الضعفاء" از خاندان خویش خواهد برگزید. تا در ماه عزیز خدا نزدیكی میلاد عزیز زهرا عزیزی رخت از این دنیای فانی بست و به سوی دیار باقی شتافت. همانا كه گویند معبود گلچین خواهد كرد!
گویا آن روز كه بر عزیزتان اسم می نهادید در حقیقت پروردگار او را ناجی برگزید. تا ستون خمیده كلبه ما را قائم كند.
در ماه مولود منجی عالم بشریت شنیدم گلی پرپرشد اما بدانید قلبش می تپد در سینه ی خسته من. سینه ای كه تشنه ی قلبی با محبت بود ..... پر شد از مهر و محبت.
سینه ای كه در یك قدمی مرگ بود، در انتظار بسته شدن پلك ها، اما ماند شاداب به بركت سخاوت دلتان.

و حال می خواهم با پدر و مادر ناجی ام درد دل كنم:
مادرم؛ كلماتی نایافتنی است برای توصیف دل بزرگت
پدرم؛ تو كه از اولاد رسولی زبان خاموش است در برابر عظمت قلبت 
مادرم؛ آفتاب تلالوش را از نور چشمان تو گرفت .... بوسه بر چشمانت باد
پدرم؛ سخاوت دریا از كریمی دستان تو بود .... بوسه بر دستانت باد
آن روز كه تازه داغدار بودید با جوله رضایت ملائكه بر دستانتان بوسه زدند
و از آن معبود بی همتا كه هرگز بنده خود را تنها نخواهد گذاشت تمنا كردند كه صبری بر دل 
بی قرار شما دهند تا شاید داغ را تسكینی باشد. ما نیز به درگاه الهی دست دعا برمی داریم 
كه معبودا به این عزیزان كه گلی زیبا از بوستانشان چیدی صبری بی انتها عطا كن.
و روح سیده ناجیه حسینی یگانه را كه با دم مسیحایش بر جسم بی جان جان داد در بهشت جاویدان با اولیا الله محشور بگردان.
من همان قلب دختر شمایم كه می تپم و زندگی می دهم، دوست دارم بدانید با تمام وجودم دعایتان می كنم و بدانید شما نه تنها با سخاوتتان زنی مرده را زندگی بخشیدی بلكه سه فرزند را مادری دوباره دادید دوست دارم مرا اگر قابل باشم دختر خود بدانید.
"هر چند دختر شما كجا و من كجا"

"روحش شاد و یادش گرامی"

سودابه كیانی

دوستان عزیز من این مطلب رو که از سایت اهدای عضو برگزیدم در این پست قرار دادم تا شاید خودمون رو لحظه ای جای افرادی بگذاریم که جز خدا به کسی امید ندارن وشاید روزی برسه که ما بجای پوسیده شدن بدنمون در خاک ؛ وسیله ای از رحمت خدا در جهان هستی باشیم تا شاید محبت و شادی را در خانواده هایی غمگین نهاده باشیم و مرگی همراه با امید داشته باشیم .......................................................................

اگه خواستید برای پر کردن کارت اهدای عضو و دریافت رایگان از طریق پست یا برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت iran-ehda.ir  مراجعه فرمایید.

منتظر نظراتتون هستم.

...............................................

آیا افرادی که حاضر نیستن اعضاشون رو بعد از مرگ اهدا کنن از جدا شدن عضوی از بدنشون بیزارن یا خیر رسوندن به افراد جامعه رو دوست ندارن؟

آیا با اهدای عضو فقط گیرنده عضو نفع میبره یا برای اجتماع هم نفعی داره ؟اگر داره چه نفعی ؟

آیا بعد از جنگ فرهنگ ایثار، در جامعه کم رنگ تر نشده؟