تبیان، دستیار زندگی

به نام خدا

این بحث ادامه بحثی است که در مطلبی با عنوان پرتاب لنگه کفش مطرح شد. و به علت مربوط نبودن به اینجا منتقل شد.

ادامه بحث:

آقای لوشاتو احتمالا من نتوانسته ام به خوبی استدلال خود را برای شما بیان کنم. زیرا شما در جواب من تنها فرض  مسئله را مطرح نمودید. در حالی که من اعتراضم به حکم مسئله بود.

بنابراین مجددا نظریه ها را مطرح میکنم. تا بحث روشن شود.ضمنا اگرمن مظر شما را بد مطرح نموده ام اصلاح فرمایید.

نظریه 1 آقای لوشاتو:(ضعف حکومت دینی)

فرض: در حکومت دینی چنانچه یکی از مسئولین(اعم از روحانی و غیر روحانی) تخلف کند. مردم نسبت به دین بدبین میشوند.

حکم: دین نباید در حکومت دخالت کند.

نظریه 2  آقای لوشاتو :

فرض: در حکومت غیر دینی چنانچه یکی از مسئولین تخلف کند. مردم نسبت به دین بدبین نمیشوند. و دین ضعیف نمیشود.

حکم: حکومت غیر دینی خوب است.

نظریه 1 صبور:(مشکل حکومت دینی)

فرض: در حکومت دینی چنانچه یکی از مسئولین(اعم از روحانی و غیر روحانی) تخلف کند. مردم نسبت به دین بدبین میشوند.

حکم: حکومت دینی باید با ایجاد و اجرای قوانین (دینی) از این مسئله پیشگیری کند.

نظریه 2 صبور:

فرض: حکومت غیر دینی هیچ الزامی در جهت اجرای احکام دین ندارد + احکام دین برای رشد و تعالی انسان آمده اند.

حکم: حکومت غیر دینی بسیار بیشتر دین را تضعیف میکند.

بحث شماره 2 (بحث ملموس)

نظر آقای لوشاتو: به علت فساد و ظلم توسط برخی مسئولین عده زیادی نسبت به حکومت دینی بدبین شده اند.

پاسخ: هرچند مانند استدلال شما را در خانواده و جامعه زیاد دیده ام. اما بازهم بنابر توصیه شما به میان جامعه رفتم تا بهتر ببینم.

انتظار داشتم با توجه به تکیه شما بر ظلم و غیره هر چه به مناطق فقیرنشین و مستضعف نزدیک میشوم آثار بیدینی و دوری از حکومت بیشتر و هرچه به مناطق مرفه و به قول معروف شمال شهر نزدیکتر میشوم مردم دیندارتر و به حکومت پایبند تر باشند.

در حالی که دقیقا بر خلاف بود. هر چند در جنوب هر چند در جنوب شهر همانطور که اشاره کردید بدبینی هایی شکل گرفته است. اما وقتی بحث از دین میشود میتوان دینداران فراوانی یافت. افراد زیادی هستند که از بدحجابی اشاعه یافته ناراحتند. وقتی بحث از انرزی هسته ای ، دشمنی با اسرائیل و ... میشود. نظراتشان منطبق با نظرات رهبر است.

اما در شمال شهر هرچه به طبقه مرفه نزدیکتر میشویم صدای اعتراض ها بلندتر میشود. انجا وقتی بخواهی باب مخالفت با نظام را باز کنی، اگر از عدالت شروع کنی خیلی زود متوجه میشوی که به جاده خاکی زده ای. بحث داغ در اینجا آزادی است. آنهم نه آزادی به آن معنای خوبش. اینجا مشکلشان اینست که چرا باید اینقدر محدود باشند در مهمانی و پارتی و حجاب و .... اعتراض آنها اینست که چرا نمیتوانند کنسرت محبوبشان را به جای دوبی در تهران ببینند. چرا ماهواره محدود میشود و .... وقتی از انرژی هسته ای، از مردم فلسطین یا ... با آنها صحبت میکنی  حرف دل آمریکا و اسرائیل را از زبان آنها میشنوی. آنها تنزل یافته اند. رفاه، آزادی و امنیت بالاترین خواسته آنها است. اما علت این مخالفت آنها آن چیزهایی که شما گفتی نیست. علتش اینست که بیشتر راه هوس آنها باز بوده و دامهای شیطان بر سر راهشان زیادتر بوده است.

اگر حکومت غیر دینی باشد. همان میشود که گفتم. در هجوم ماهواره و اینترنت و ... دین کمرنگتر میشود. و به یک شیء لوکس تبدیل میگردد.

دلایل کاملا منطقی بود من اصلا از این منظر به این قضیه فکر نکرده بودم حالا میفهمم که چرا بعضی از متفکرین از رشد یافتن قشر متوسط جامعه که تنها فکرشون رسیدن به لذات دنیوی هست هراسان هستند.نکنه اگه ما هم بالا شهری بشیم دینو ایمون یادمون بره؟؟؟؟

بسم رب المهدی

سلام علیکم .
مبحث فوق العاده ای هستش ! البته سال گذشته چنین مبحثی شده بود در انجمن معارف که در آخر بنده فراموش کردم به این انجمن منتقل کنم .

جای خوشحالی ست  که برخی انجمنها واقعا لیاقت تخصصی بودن رو دارند

دوست عزیز ؛ در بحث پرتاب کفش و معانی متعدد آن وقتی مطالعه کردم یک سری کج روی هایی به نظر بنده اومد ! که بعضا از طرف مذهبیون نیز بیان میشه !
الان شبیه آن مطالب رو در گفتار شما نیز دیدم .

ابتدا اینکه شما اگر سیاست رو از منظر دینی میخوایید بررسی کنید ابتدا و در اولین قدم باید برگردید به مدت زمانی از قبل و گذشته !!!
اینو میگم چون بهتر به خاطر داشته باشیم که دین ما یعنی چی ؟
اصلا دین از کجا سرچشمه گرفته و از کجا تعریف میشه و بر اساس چه ملاک هایی به عنوان ""دین"" معرفی میشه ؟؟

نظر بنده اینه که دین رو باید از قال امیرالمومنین و قال الصادق و قال الکاظم و قال الرضا و قال الرسول و ....  الی آخر(قران؛ عترت؛ سنت) ، شروع کنیم و از مبدا خودش پله پله بیاییم جلو تا ببینیم به کجا میرسیم !!


حال سوال اینجاست :
اینکه شما سیاست رو به دین میچسبانید از کجا سرچشمه گرفته شده ؟ از کجا شناخته میشه ؟
آیا با چند تا مثال از جنوب و شمال جامعه زدن میشه سیاست دینی رو تبیین کرد ؟
به نظر شما وقتی سیاستی در یک کشور شکل میگیره و اسم دینی بودن رو هم یدک میکشه باید از اجتماع حال حاضر و شمال و جنوبش به اون پی برد ؟؟

اگر جوابتون اینه که من دیگه بحثی ندارم !
ولی جای تاسف داره که دین و سیاست ما از حال بخواد به مردم عرضه بشه در حالی که نه تعریفی از دین میدونیم و نه تعریفی از حاکم اسلامی میدونیم و نه میدونیم اصلا حکومت دینی بر روی دوش چه کسی و چه کسانی باید حرکت کنه!!!

خلاصه اینکه دین مقوله ای نیست که بشه ملاک و معیارهاش رو در جامعه امروز معرفی کرد .
و سیاست اگر بخواد به همراه دین باشه باید به مانند دین (ترجیحا اسلام) از گذشته سرچشمه گرفته شده باشه و از همان قال الرسول شروع بشه

اما اگر سیاست بخواد جدای از دین باشه دقیقا میشه سیاست امروز جامعه ما ! در حالی که تنها اسم دین رو به خود گرفته اما در حقیقت هیچ دیانتی در آن دیده نمیشه !

این میشه که سیاست به اسم تدین گری ساخته پرداخته دست آدمها میشه و یک امر خود ساخته به عنوان سیاست دینی بر مردم معرفی میشه !! و این خطرناک ترین عامل تخریب دین در جامعه است

فعلا یا ع ل ی مدد

به نام خدا

با عرض سلام و تشکر از جناب آقای حیات طیبه

1- در مورد بحث شمال و جنوب شهر و اینکه آنها ملاک نیستند:

من شخصا از آوردن استدلالی که بر پایه تمثیل باشد اکراه دارم. ولی به 2 علت این بحث را مطرح نمودم. یکی اینکه حس کردم جناب لوشاتو به این روش بحث علاقه دارند و دیگر اینکه ایشان تصور داشتند که اینجانب در مثلث خانه مسجد و پایگاه بسیج اسیر شده و از متن جامعه هیچ خبری ندارم. لذا مرا متعصب و رادیکال نامیده و خواستار حضور من در جامعه شدند. با توجه به این موارد من بحث دوم (بحث ملموس) را مطرح نمودم تا زبان مشترک میان من و جناب لوشاتو به اعتماد متقابل منجر گردد.

2- اینکه فرمودید دین باید بر مبنای قرآن و عترت و سنت باشد مطلب کاملا درستی است. اما اینکه نوشته اید اگر سیاست بخواد جدای از دین باشه دقیقا میشه سیاست امروز جامعه ما ! در حالی که تنها اسم دین رو به خود گرفته اما در حقیقت هیچ دیانتی در آن دیده نمیشه ! بر چه مبنایی است. من فکر میکنم شما قدری تند رفته اید. اگر سیاست امروز ما جدای از دیانت بود دشمنان خارجی و مزدوران داخلیشان اینقدر برای نابودی آن تلاش نمیکردند. و مانند دیگر حکومتهای خنثی که در اطرافمان هستند ما را به حال خود رها مینمودند.

من نیز از ظلم آشکاری که انجام میشود خشمگینم. از تبعیضها، از چشم پوشی ها و ... اما اینها باعث نمیشوند که چشمانم را بر روی خوبی ها ببندم.

3- نوشته اید: سیاست به اسم تدین گری ساخته پرداخته دست آدمها میشه و یک امر خود ساخته به عنوان سیاست دینی بر مردم معرفی میشه !! و این خطرناک ترین عامل تخریب دین در جامعه است.

شاید این خطرناکترین عامل در حکومت دینی باشد اما حکومت غیر دینی ضررش برای دین به مراتب بیشتر است.