تبیان، دستیار زندگی

به نام محبوب

توی این تاپیك می خوایم برترین اشعار طنز رو از برترین شعرای طنز بخونیم:

اولی در ذم ازدواج ها و وصلت های نامتناسب در جامعه

شعر از حضرت گل آقا

بی تناسب زن مگیر ای هم وطن!! 

شعر از ابوالقاسم حالت در باب آزادی بیان :

نطق آزاد و بیان آزاد است

روح آزاد و روان آزاد است

همه جا زمزمه ی آزادی ست

پیر آزاد و جوان آزاد است

گله آزاد نباشد ورنه

گرگ آزاد است و شبان آزاد است

در هدف ساختن سینه ی خلق

تیر آزاد است و کمان آزاد است

از پی ریختن خون بشر

تیغ آزاد است و سنان آزاد است

اگر از وضع جهان نالانی

ناله آزاد و فغان آزاد است

بر سر خود بزن و نعره بکش

دست آزاد و دهان آزاد است

 شوخی با خیام :اثر محمد جاوید

شعر از ابوالفضل زرويي نصرآباد 

مايه رنج و سختي است و عذاب / بچه ديرخواب زودنخواب!
خواب اصلاً نمي زند به سرش / تا نخوابند مادر و پدرش
من به اجبار كار و هنجارم / غالباً تا به صبح، بيدارم
شب كه شد، بي خيال دير و كنشت / مي شود بي عذاب، خواند و نوشت
نه روم در پي وصول كوپن / نه كسي مي زند به من تلفن
الغرض، شب كه وقت كار من است / پسر بنده هم كنار من است
هرچه گويم به التماس و عقاب / كه پسرجان، برو بگير بخواب
مي كند بر و بر به بنده نگاه / بچه، جن است و خواب، بسم الله!
بارها حقه در جواب زدم / الكي خويش را به خواب زدم
ابتدا اره بر عصب سابيد / بعدش آمد كنار من خوابيد
صبر كردم كه مست خواب شود / نكند حقه ام خراب شود
بعدش آرام و نرم و پاورچين / نم نم از تخت، آمدم پايين
تا بيايم از آن محل، بيرون / بچه فرياد مي زند: «آخ جون!»
توي اين سالها نشد يك شب / بنويسم بدون او مطلب
شيطنت گرچه در اساسش هست / زير چشمي به من حواسش هست
راست گفت آن حكيم دانشمند / كه بدين شيوه، بچه ها شده اند
باعث حفظ صلح و امنيت / مانع ازدياد جمعيت!

سلام

شعری از برزخ:

به نام خدایی كه مرد آفرید

                         صبور ومتین اهل درد آفرید

چه دردی همان بس زته مانده اش

                         زنی كه كند خانه سرد آفرید

زنی كه بود دائما غرغرو

                          كند شوهرش دوره گرد آفرید

همانی كه سالب به آرامش است

                          وبا مرد خود در نبرد آفرید

زآزار او از ازل تا ابد

                       همه شوهران روی زرد آفرید

از آعاز خلقت سوال این بود

                               چرا آفرید وچرا آفرید

یكی به من زنگ بزنه از كتاب: خنده به شرط قلقلك - ناشر پیدایش

بی تو مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم
در پی یک دو ریالی همه جا رفتم و گشتم
دم به دم یکسره فریاد زدم آیا هست
یک دو ریالی خدمت حضرت عالی؟
ولی هر لحظه جوابی نشنیدم
خسته ی خسته لب جوی آبی بنشستم
عابری آمد و انداخت دو سکه کف دستم
و من از کرده ایشان نرمیدم نگسستم
نرم و آهسته توی باجه خزیدم
ولی از گوشی آن هیچ صدایی نشنیدم
یادم افتاد که دیریست که این باجه خراب است
همچو آینه دق مایه و اسباب عذاب است

مدرك دیپلم در ایران...

ای نسیم سحر آرامگه یار كجاست؟
مدرك دیپلمم اینجاست ولی كار كجاست؟
هر كجایی كه من مدرك خود را بردم
پاسخ این بود كه یك پارتی پولدار كجاست؟
روز و شب هر چه دویدم پی همسر گفتند
از برای چو تویی همسر و غمخوار كجاست؟
پدر دختره تا دید مرا با فریاد
گفت اوٌل تو بگو درهم و دینار كجاست؟
خانه در جردن و شمران چه داری بچه؟
پست و عنوان و یا حجره و انبار كجاست؟
ست الماس و گلوبند زمرد كه به آن
بكند دختر من فخر در انظار كجاست؟
یك عدد بنز مدل 98 دو در
تا كند فیس در آن در بر اغیار كجاست؟
اعتیاد ار كه نداری و سلامت هستی
برگی پاكی ژن ار دكتر و بهیار كجاست؟
هر چه فریاد زدم حرف مرا كس نشنید
كه به دادم برسد؟ گوش بدهكار كجاست؟
نیست چون بهر جوان عیب اكنون حمٌالم
توی میدان بكنم باربری، بار كجاست؟
مدرك دیپلم خود را بفروشم به دو پول
ایهالناس بگویید خریدار كجاست؟

اگرمـــــــــــا را شب یلدا بلنــــد است

ز یـــــــــــــاد زلف آن بالا بلنـــد است...



(چو این مطلــــــع سرودم کیف کــردم

که این مضمـــون بی همتا بلند است!



به ناگـــــــــــــــــه داد وجـدانــم در آمد:

که داد مـــــن از این کارا(!) بلند است!



چقدر آخـــــــــــــر دروغ شاعــــــــرانه

صدای کوست ای رســــوا! بلند است!



تو خود خندان و از هجــــــــر دروغین

ز شعــــــــــــرت آه و واویلا بلند است!



نباف اینقــــــــــدر از بالا بلنــــــــــــدت!

صد وپنجـــــــاه سانت آیـــا بلند است؟؟!!



دوازده شنبلیلــــه بــــر کــــــــــدویی –

همان "گیسوی چون یلدا بلند" است؟؟!



بیــــــــــا این خط کش و آن زلف یارت!

نه من گویم،توخود گو!...ها!...بلند است؟!


***

مگــــــــــر مبهوت شعـــــــــر بوالفضولی

که دود از کلّـــــــــــه ات یارا ! بلند است؟!



هر آن آتش که از حســــــــن تو برپاست

بدان از گـــــــــــــــور این بابا بلند است!!



همــــــــه محصــــــــول خالی بندی اوست!

گر این آوازه در دنیــــــــــــــــــا بلند است!


***

الا ای طنز گــــــــوی همچـــو مانکن(!)

که قــــــــــدّ سروت از پهنا بلند است!!! ـ


برو پنـــــــــــد "نظامی" گوش میکن!(?)

اگر فکرت چو طبــــــــــــع ما بلند است!



مپیچ ای "بوالفضول" اینقــــــدر در شعر

زبــــــــــــــــــــان کذب در آن تا بلند است!



از این "اکذب" سرایی هاست کاکنـــون

دماغ کل شا عــــــــــــــــرها بلند است!!!