تبیان، دستیار زندگی

قشنگ ترين يادگازي شما از بچگي يا....چيه؟؟؟

قشنگ که نیست دردناکه

من چون خیلی شیطون بودم همیشه همه چیز بر علیه من تموم می شد یک بار با خواهرم داشتیم تو حیاط بازی می کردیم که اون متور بابام رو انداخت تو باغچه و فرار کرد رفت تو دسشویی قایم شد من بیچاره از خدا بی خبر که جایی واسه فرار نداشتم از خود گذشتگی کردم ویک دست کتک سیر نوش جان کردم.البته بعدش حال آبجی رو هم گرفتم.

یا علی

يه بار رفته بوديم به يه مسافرخونه توي مشهد كه شيطنت من گل كرد و تمام كفش و دمپايي يه  خونواده رو از پنجره ريختم تو خيابون و از شانس بد من باباي گرامي صحنه را از خيابان نظاره مي كرده است و...........آره ديگه خودتون تا آخرش رو بريدو همه ي اينها يه طرف خجالت كشيدن و سختي عذر خواهي از اون خونواده هم يه طرف

بسم رب المهدی

خب  چون دوستان از آداب بچگی و مخصوصا از هنرهای خاص ان دوران گفتند من هم خاطره ای ازچهارم دبستان یادم اومد بگم که هر وقت یادم میاد خندم میگره .گرچه از این جور برنامه خیلی داشتیم ولی :

رفیقمون که بقل دست من مینشست دیر اومد کلاس . وقتی معلم کمی نگهش داشت که تنبیه بشه نزدیک نیم ساعتی رو روی پا ایستاده بود . وقتی اومد بشینه سر جاش روی صندلی اونجا بود که هنر خلاق و فوق العاده  من توی ذهنم شکوفا شد و صندلی رو کشیدم کنار و بوف خورد زمین .

خلاصه پخش زمین شدن رفیقمون همان و خنده همه همکلاسیها همان و پنج ضربه خط کش خوردن کف دست من هم .....

یا ع ل ی

تا تو باشي سر كلاس از اين كارا نكنيالبته به شيطونيه ما نبودي كه وقتي مي خواستيم بشينيم روي نيمكت از زير يه خودكارپيدا مي شد