مبحث جالبی رو دیدم كه جناب zarhani ایجاد كرده بودند درباره انتقاد و انتقاد پذیری
قبل از هر چیز باید بگم شاید خیلی از ماها بعد از انتخابات این فضا رو به شكل كم و بیش احساس كردیم . فضایی كه توش دسته بندی های سیاسی به این شكل صورت گرفت كه اگر قبلا ما دسته بندی های طرفداران ولایت فقیه و مخالفان ولایت فقیه رو داشتیم ولی بعد از انتخابات یك چرخشی ایجاد شد و دو تا دسته به وجود اومدن طرفداران دولت و منتقدین دولت .
كاری اصلا به اصولگرا و اصلاح طلب ندارم كه اعتقاد من اینه بعد از انتخابات و تعیین آقای دكتر احمدی نژاد به عنوان رییس جمهور و تنفید حكم ایشون توسط آقای خامنه ای (حفظه الله) همگی باید در مسیر وحدت و كمك به آقای احمدی نژاد حركت كنند
ولی سوال اصلی اینه كه آیا كمك كردن به دولت و آقای دكتر احمدی نژاد یعنی تایید كردن همیشگی و تعریف كردن های الكی و چشم بستن بر مشكلات موجود ؟
آیا اگر مانند یك دوست دلسوز از كسی انتقاد كنیم به این دلیل كه دوستش داریم و می خواهیم پیشرفت كنه ؛ باید انگ دشمنی بهمون بخوره ؟
چند وقت پیش همگی مون دیدیم كه آقای خامنه ای با اون همه عظمت به دانشجویی كه منتقد بود اجازه انتقاد دادند و گفتند كه به انتقادات توجه دارند و ممانعتی از انتقاد كردن نمی كنند . به جرات میگم این كار ایشون باعث شد كه خود من شخصا به ایشون افتخار كنم به عنوان رهبر جامعه اسلامی و این نشون دهنده ی بینش والای ایشونه .
همینطور فكر می كنم آقای دكتر احمدی نژاد هم به عنوان یك رییس جمهور محبوب هیچوقت از انتقاد فراری نباشند و اتفاقا ایشون با اون روحیه مردمی كه دارند باید روحیه انتقاد پذیری خودشون رو هم نشون بدن كه بعضی از افراد خودسری كه فقط و فقط تنها كاری كه بلدند انگ زدن به این و اون و متهم كردن به نفاق و دشمنیه به اشتباهشون پی ببرند و متوجه بشن حتی رییس جمهور مردمی و مكتبی ما هم خودش رو مبرا از اشكال و ایراد نمی بینه و انتقادات سازنده رو می پذیره .
من فكر می كنم جو امروز جامعه ما دچار آفت افراط شدید شده . این آفت خیلی بدیه كه فضا اونقدر بسته باشه كه كسی از ترس اینكه متهم به نفاق و دشمنی بشه نخواد انتقاد كنه و در بلند مدت به نظام جمهوری اسلامی كه یك نظام اسلامی و مردمیه ضربه می زنه .
تصور كنید جامعه ای رو با مشكلات متعدد كه افراد اون جامعه از ترس انتقاد نمی كنند در نتیجه مشكلات آشكار نمیشه و مسوولین هم برای رفع مشكلات اقدامی نمی كنند و اینطوری مشكل روی مشكل اضافه میشه .
انتقاد سازنده كمك می كنه به اداره بهتر كشور . انتقاد و انتقاد پذیری كمك می كنه كه افراد اعتماد بیشتری به مسوولین مملكتی خودشون پیدا كنند و در واقع حس كنند مسوولین از خودشون هستند و به حرفهای اونها بها میدن .
در پایان آرزو می كنم این روزهای تلخ كم كم شیرین بشه و همه ایرانیها در كنار هم ؛ تحت ولایت مقام معظم رهبری و همراه با دولت محكم و قوی و صد البته انتقاد پذیر ایرانی بهتر رو بسازند .
