سلام...
نتیجه مطالعه من اینه ...اگه خوب بخونید و دقت کنید...سوالات بخوبی پاسخ داده شدند بقیه را هم در ادامه صفحات تفسیر نور میتوانید بخوانید
----------------------------------------------------------------------------------- همانطور كه غالب مفسران از آیه شریفه فهمیدهاند ،
آیه اشاره به مجازات زنان شوهردارى است كه آلوده فحشاء مىشوند .
دلیل بر اینكه آیه فوق اشاره به زناى محصنه مىكند ، علاوه بر قرینهاى كه در آیه بعد است ، تعبیر به من نسائكم ( از همسرانتان ) مىباشد ، زیرا این تعبیر در مورد همسران در قرآن مكرر وارد شده است ، بنا بر این مجازات عمل منافى عفت براى زنان شوهردار در این آیه حبس ابد تعیین شده است.
ولى بلا فاصله مىگوید : او یجعل الله لهن سبیلا
( و یا اینكه خداوند راهى براى آنها قرار بدهد ) بنا بر این باید مجازات حبس در باره آنها ادامه یابد ، تا مرگ آنها فرا رسد ، و یا اینكه قانون جدیدى از طرف خداوند براى آنها معین شود .
از این تعبیر استفاده مىشود كه این حكم ، یك حكم موقت بوده ، و از همان آغاز اعلام شده است كه در آینده ( پس از آماده شدن محیط و افكار ) حكم جدیدى در باره آنها نازل خواهد شد ،
و در آن موقع زنانى كه مشمول این قانون شدهاند ،
و هنوز در قید حیات هستند ، طبعا از زندان آزاد خواهند شد ، و مجازات دیگرى نیز در مورد آنها عملى نخواهد گردید ، آزادى آنهااز زندان بخاطر الغاى حكم سابق است ،
و اما عدم اجراى مجازات جدید در باره آنها بخاطر این است كه قانون مجازات شامل مواردى كه قبل از آمدن قانون انجام یافته نمىگردد ، و به این ترتیب قانون آینده هر چه باشد راهى براى نجات این زندانیان است ، ولى البته این قانون جدید شامل حال تمام كسانى كه در آینده مرتكب مىشوند خواهد بود
( دقت كنید).
و اما اینكه بعضى احتمال دادهاند كه منظور از جمله او یجعل الله لهن سبیلا این است
كه خداوند به وسیله دستور آینده در باره سنگسار كردن این گونه افراد ،
راهى براى آزادى آنها گشوده است درست نیست ،
زیرا هیچگاه با تعبیر لهن سبیلا ( راهى به سود آنان ) سازگار نمىباشد چه اینكه اعدام راه نجات نمىباشد .
زیرا مىدانیم قانونى كه بعدا در اسلام براى مرتكبین زناى محصنه ، مقرر گردید ، قانون رجم ( سنگسار كردن ) بود.
(این قانون در احادیث پیامبر (صلىاللهعلیهوآلهوسلّم) به - طور مسلم وارد شده است ، اگر چه در قرآن به آن اشارهاى نگردیده است).
از آنچه در بالا گفتیم ، روشن مىشود ، كه آیه فوق هرگز نسخ نشده ،
زیرا نسخ در مورد احكامى است كه از آغاز به صورت مطلق گفته شود ، نه به صورت موقت و محدود ، در حالى كه آیه فوق حكم حبس ابد ، را به عنوان یك حكم محدود و موقت ذكر كرده است .
و اگر مشاهده مىكنیم كه در پارهاى از روایات تصریح شده ، كه آیه فوق به وسیله احكامى كه در باره مجازات عمل منافى عفت دارد شده ، نسخ گردیده است ، منظور از آن نسخ اصطلاحى نیست ، زیرا نسخ در زبان روایات به هر گونه تقیید و تخصیص حكم گفته مىشود.
و اللذان یاتیانها منكم ...
سپس در این آیه حكم زنا و عمل منافى عفت غیر محصنه را بیان مىكند ، و مىفرماید : مرد و زنى كه ( همسر ندارند ) و اقدام به ارتكاب این عمل زشت مىكنند ، آنها را آزار ( مجازات ) كنید.
گرچه در این آیه تصریحى به زناى غیر محصنه نشده ،
ولى از آنجا كه این آیه دنبال آیه گذشته آمده ،
و مجازاتى كه براى زنا در این آیه ذكر شده با مجازات آیه گذشته تفاوت دارد ، و از آن خفیفتر است استفاده مىشود كه این حكم در باره آن دسته از مرتكبین زنا است ، كه در آیه قبل داخل نبودهاند ،
و از آنجا كه آیه قبل با قرینهاى كه اشاره شد ، مخصوص زناى محصنه است نتیجه مىگیریم ، كه این آیه حكم زناى غیر محصنه را بیان مىكند.
این نكته نیز روشن است كه مجازات مذكور در این آیه یك مجازات كلى است ، و آیه 2 سوره نور كه حد زنا را یكصد تازیانه براى هر یك از طرفین بیان كرده ، مىتواند ، تفسیر و توضیحى براى این آیه بوده باشد ، و بهمین دلیل این حكم نیز نسخ نشده است .
در تفسیر عیاشى از امام صادق (علیهالسلام) نیز در ذیل این آیه نقل شده ، كه فرمود : یعنى البكر اذا اتت الفاحشة التى اتتها هذه الثیب فاذوهما یعنى :
منظور از این آیه مرد و زن بىهمسر است ، كه اگر مرتكب عمل منافى عفت شوند ، آنها را باید آزار داد ( و مجازات كرد).
*بنا بر آنچه گفتیم كلمه اللذان اگر چه تثنیه مذكر است ،
منظور از آن ، زن و مرد هر دو مىباشد ، و به اصطلاح از باب تغلیب است .
تفسیر نمونه
جلد3
ص 307-308-309
