بسم الله الرحمن الرحیم
مولانا را بیشتر بشناسیم
آیا آنانکه به صورت سطحی به « مثنوی » علاقه می ورزند، باور می کنند :
1)
آیا باور می کنند مولوی حدیث افتراق را جعل و تحریف کرده ؛ مبنی بر اینکه
پیامبر اکرم (ص) تنها گروه اهل نجات در بین امت های مسلمان را امت صحابه
دانسته است. که این مطلب وی از یک روایت جعلی سرچشمه می گیرد.
وی می گوید : بهر این فرمود پیغمبر که من همچو کشتی ام زطوفان زمن
ما و اصحابیم چون کشتی نوح هرک دست اندر زند یا بد فتوح
(مثنوی معنوی/دفتر دوم/ص652/چاپ امیر کبیر)
درصورتیکه این روایت جعل و تحریف شده است و صحیح آن اینست که :
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله وسلم):
سیأتی
علی امّتی ما أتی علی بنی إسرائیل مثل بمثل و إنّهم تفرّقوا علی اثنتین و
سبعین ملّة،و ستفرّق امّتی علی ثلاث و سبعین ملّة،تزید علیهم واحدة کلّها
فی النّار غیر واحدة ،قیل:یا رسول الله، و ما تلک الواحدة ؟ قال: هو ما
نحن علیه الیوم أنا و أهل بیتی.
(مناهل الابرار فی تلخیص بحار الانوار/ج6/ص228) و (معانی الاخبار/ص323)
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند:
روزگاری
بر امّت من می رسد که همانند قوم بنی اسرئیل که به 73 فرقه و ملّت تبدیل
شدند امّت من هم به 73 ملّت و فرقه تبدیل می شوند که به این 73 فرقه یک
فرقه هم اضافه نمی شود و همه آنها وارد جهنّم می شوند مگر یک فرقه.
سوال شد آن فرقه نجات یافته کدام است؟فرمودند: همان گروهی که ما بر آن هستیم یعنی من و اهل بیتم.
2)
آیا باور می کنند مولوی از شیطان دفاع کرده و سجده نکردن شیطان به پیشگاه
خداوند را در مورد انسان به خاطر عشق به خداوند تلقی کرده؟ »
ترک سجده از حسد گیرم که بود آن حسد از عشق خیزد نه از حجود
هر حسد از دوستی خیزد یقین کِی شود با دوست غیری همنشین
(مثنوی معنوی/دفتر دوم/ص324 )
که این مطلب مخالفت صریح با فرآن کریم است که درقرآن آمده :
«
واذ قلنا للملائکة اسجدوا لآدم فسجدوا الاّ ابلیس ابی واستکبر و کان من
الکافرین » (بقره34) و ما در بحث اعتذار ابلیس یا حب شیطان به آن
پرداختیم. و در آینده به مدافعین شیطان و شیطان پرستان متصوفه خواهیم
پرداخت.
3) آیا باور می کنند مولوی افراط در رقص و سماع و موسیقی داشته است :
مولوی
پس از برخورد با شمس تبریزی، موسیقی و سماع را، تا بدان حدّ گسترش می دهد
که حتی به طور هفتگی، مجلسی ویژه سماع بانوان همراه با گل افشانی و رقص و
پای کوبی زنان، در قونیه برپا می دارد. اینها همه از مردی مشاهده می شود
که تا سن 38 سالگی ،خود مجتهدی بزرگ و یک « مفتی حنبلی » (سنی مذهب) بشمار
می رفته است تا جایی که حتی در مواردی چون سرگرم رَباب و موسیقی می شده
است نمازش قضا می شده است و با وجود تذکار به وی، موسیقی را رها نمی کرده
است، بلکه نماز را ترک می گفته است که سماع آرام جان زندگان است!!...
شمس سماع را « فریضه اهل حال » می خواند و چون پنج نماز و روزه ماه رمضانش برای اهل دل واجب می شمارد!
(نشریه مذهبی نور به نقل از خط سوم/سخنان شمس/ص74 آ /75 آ )
منبع:سایت محاکمه