تبیان، دستیار زندگی

بسم رب الشهدا و الصدیقین

به مناسبت هفته دفاع مقدس به فکر این افتادیم که با یکی از کاربران خوب انجمنها که زمانی همرزم شهدا بودند صحبت کنیم و ازشون بخوایم که برامون از 8سال دفاع مقدس و شهدا حرف بزنند.

امیدواریم بتونیم از این طریق کمی به فضای جبهه ها و شهدا نزدیک تر بشیم.

شما کاربران خوب هم می تونید سوالهاتون رو از ایشون بپرسید.

برای شروع هم از ایشون خواهش می کنیم از خودشون شروع کنند،این که در چه سنی به جبهه رفتند و تو کدوم مناطق بودند و... .

بسم رب الشهدا و الصدیقین

با سلام و عرض ادب و احترام

و با تشکر از مدیریت محترم انجمن دفاع مقدس که چنین فرصتی را ایجاد کردند تا خاطرات خودم از سالهای دفاع مقدس را در اختیار شما عزیزان بگذارم.

بنده برای اولین بار در دیماه سال 59 در کلاسهای آموزش مقدماتی بسیج شرکت کردم تا پس از آن به جبهه اعزام بشم، صبح روزی که قرار بود اعزام شویم از طرف قائم مقام رهبری در آن زمان دستور آمد که دانش آموزان را به جبهه اعزام نکنند و به همین دلیل از اعزام ما جلوگیری شد. پس از آن در خرداد 60 وقتی امتحاناتمان تمام شد به پادگان آموزشی امام حسین(ع) اعزام و پس از طی دوره های تکمیلی و تخصصی به جبهه های غرب اعزام شدیم.

من تقریباً تو تمام مناطق جنگی بودم و در بیش از 15 عملیات هم شرکت داشته ام.

با سلام

به به حاجی خودمونه که حاجی جون فکر کنم اینم یه صندلی داغه جبهه ای باشه :D

خب حاجی جون منم سوال دارم بگو ببینم اون زمون که رفتید جبهه چه حالی داشتید و مشوق شما برای رفتن به جبهه کی بود و چطوری درستون رو ادامه دادید و ...

با تشکر آنلاکر

بسم رب الشهدا و الصدیقین

با سلام و عرض ادب و احترام

در جواب دوست عزیزمون جناب انلاکر

در زمانیکه رفتید جبهه چه حالی داشتید ؟

در اون زمان حکم جهاد واجب کفایی بود و از طرف حضرت امام خمینی ره  ولی فقیه زمان صادر داده شده بود،پس هرگاه جبهه اعلام نیاز میکرد بر هر کسی واجب بود ،برود و در جبهه شرکت کند.

منم به فرمان رهبر و ولی فقیه زمان ،خود رو به دفتر اعزام به جبهه معرفی کردم  و بعد از گذراندن دوره های آموزشی با اشتیاق فراوان راهی جبهه ها شدیم،اون چیزی که شما درخواست کردید میتونم به جرات بگم قابل وصف نیست،اما در درجه اول برای دفاع از نظام و انقلاب و کشور اسلامیمون در مقابل دشمنان متجاوز حرکت کردیم تا دست متجاوزان را از خاک و میهن اسلامی کوتاه کنیم.

حال و هوای عجیب و روحانی بر ما حاکم بود و همین اشتیاق به شهادت،انسان را بیش از حد بخدا نزدیک میکرد و وقتی انسان به برگشت بدنیا فکر نکند و سعی کند که کار و اعمالش برای رضای خدا باشد،احساس شور و شعف عجیبی به انسان دست میدهد.

مشوق شما برای رفتن به جبهه چه کسی بود؟

فقط  و فقط لبیک به فرمان امام(مثل روز عاشورا ندای هل من ناصرا ینصرنی امام زمان خود رو لبیک می گفتیم)

ارتباط رزمندگان و یاران و فدائیان امام به حدی بود میتونم به جرات بگم در دسته ای از مخلصین که بعدا جزو شهدا و جانبازان  و ایثارگران واقعی بودند(همانند یاران واقعی حضرت امام جعفر صادق (ع) بنام جعفر مکی که بفرمان ایشان حاضر شدن در تنور داغ بروند).

یاران امام خمینی اینگونه همانند عاشورائیان بودند و از جان گذشته .

چطوری درستون رو ادامه دادید؟

بعد از اینکه ماموریتمان تمام شد و وقتی برگشتیم امتحانات شهریور تمام شده بود،که از آن تاریخ یعنی شهریور سال60 امتحانات متفرقه رزمندگان رایج گردید،ما هم بصورت فشرده درس خواندیم و امتحانات خود را دادیم و بعد از اینکه سال جدید تحصیلی شروع شد ما دوباره اعزام شدیم و بعد از آن در مقاطعی که برمی گشتیم بصورت فشرده با کمک معلمین درس می خواندیم و امتحان میدادیم.( برای رضایت والدین درس رو رها نمیکردیم ،البته اینم بگم به درس فکر نمیکردیم ،چون دیگه فکر برگشتن نداشتیم.)

اما راستش بخواید فکر نمیکردم یکروزی جزو جامانده و وامانده از کاروان عشق باشم،بقولی برگشت خوردیم و خدا قبولمون نکرد، و حالا باید حسرت بدل بمونیم و همیشه از دوستان شهیدمون درخواست کمک و شفاعت داشته

سلام عرض میکنم

امیدوارم بتونید از پس این تاپیک بر بیاید!

الآن حتما خیلی دلتون حوس مناطق جنگی میکنه؟!

آخرین باری که از مناطق جنگی دیدن کردید، کی بود و کجا؟

حتما شده لحظه ی شهادت یکی از بچه های جبهه رو از نزدیک مشاهده کرده باشید، اگر جوابتون مثبته، لطفا بگید چه اون موقع چه حسی داشتین؟

فعلا  سوال دیگه ای به ذهنم نمیرسه،

موفق باشید

بسم رب الشهدا والصدیقین

با سلام و عرض ادب و احترام

با تشکر از کاربر محترم نسیم شمال،در پاسخ سئوال شما:

آخرین باری که از مناطق جنگی دیدن کردید، کی بود و کجا؟

در سال 86 بهمراه ایثارگران گردان مقداد از مناطق غرب کشور (ارتفاعات شاخ شمیران که منطقه عملیاتی بیت المقدس هفت که در خاک عراق بود)بازدید کردیم،در اون بازدید یک اتفاق جالب افتاد و بازم شهادت از دستمون در رفت نزدیک بود شربت رو بنوشیم اما یکی از بچه ها زد اونو ریخت و نصیب هیچ کسی نشد،ما که با ماشین از خط مرزی یکم جلوتر رفته بودیم،بعلت بارندگی ماشین جلویی ما در چاله ای گیر کرد،ما که پیاده شدیم تا بریم به اونا کمک کنیم،من چشمم خورد به یک مین ضد خودرو که زیر ماشین در آب غوطه ور بود،که یک لحظه به همه بچه ها ایست دادم و گفتم از دور ماشین دور بشوند،مین رو از زیر ماشین در آوردم و خنثی کردم.

بازم متاسفانه شربت شهادت از دستمون در رفت، دیگه فهمیدم بازم باید بریم روخودمون کار کنیم،یاد این بیان شیرین از شهید بهشتی افتادم که گفتند :بهشت را به بها میدهند نه به بهانه

حتما شده لحظه ی شهادت یکی از بچه های جبهه رو از نزدیک مشاهده کرده باشید، اگر جوابتون مثبته، لطفا بگید چه اون موقع چه حسی داشتین؟

بله،در عملیات بیت المقدس(فتح خرمشهر) در مرحله اول وقتی به جاده اهواز -خرمشهر رسیدیم و خط پدافندی رو تشکیل دادیم،بعد از دفع پاتک دشمن هوا روشن شده بود و ما پشت خاکریزها بودیم،یک اتفاق بسیار دیدنی رخ داد،قبلا هم این موضوع رو توضیح دادم،که در آن زمان بعلت الهامات غیبی چشم بصیرت بچه ها خصوصا شهدا باز شده بود و خیلی قشنگ خبر از اتفاقات آینده میدادند،شهید مصطفی طاهری رو کرد به شهید عبدی و به ایشان یک لیوان شربت تعارف کرد و گفت عبدی این شربت رو بخور که انشالله شربت شهادتت می باشد و خیلی با یقین این حرف رو زد، ما که به شوخی گرفته بودیم،اما خدا شاهد است که شاید به یک دقیقه نرسید تیری آمد و بر گلوی شهید عبدی اصابت کرد و در جا ایشان شهید شد.

البته لازم به توضیح است که چند عراقی در پشت سر ما از سنگر کمین تیراندازی کردند،که بعد از این حادثه اونا رو محاصره کردیم و بعد از زخمی شدن اسیر کردیم و به پشت جبهه انتقال دادیم.

اما در جواب سئوالتون که فرمودید چه حسی داشتم،هیچی! جز حسرت چیزی نصیب ما نمیشد و به حال خودم افسوس میخوردم،به اعمال و رفتار شهدا دقت میکردم تا ببینم اونها چه خصوصیات بارزی دارند تا خداوند اونها رو گلچین می کند،شهدا همه چیز داشتند من هیچ !

(ایثار و گذشت و رشادت و شهامت،اخلاق و رفتار نیکو،فارق از دنیا و عدم دلبستگی به پست و مقام و ظواهر دنیایی و....)

سلام

جناب كلیف واقعا لطف كردید كه دعوتمون رو پذیرفتید.

گفتید كه در 15 عملیات شركت كردید میشه چند تا از اونها رو نام ببرید و اگه خاطره ی خاص و به یاد موندنی از اونها دارید برامون بگید؟

شما تا چه سالی در جبهه بودید؟آیا در زمان پذیرش قطعنامه هم در جبهه بودید؟حال و هوای رزمنده ها بعد از پذیش قطعنامه رو برامون توضیح میدید؟

ما تو تاپیك راهیان نور مجازی سعی داریم تا مناطق غرب كشور رو بیشتر بشناسیم می خوام ازتون قول بگیرم حالا كه شما هم در این مناطق بودید ما رو كمك كنید.

ممنون

برمیگیردم...

چه زود گذشت زمانی كه بهشت را به اندك بهانه ای می دادند.

جناب كلیف

خسته نباشید

ممنون میشم به سوالها پاسخ بدید.

می خواستم ازتون خواهش كنم اگر امكان داره چند تا از عكسهای یادگاری كه در جبهه گرفتید برامون بذارید.

و همین طور در مورد چند تا از همرزم هاتون كه ثاثیر ویژه ای روی شما داشتند برامون صحبت كنید.

ممنون

یاد خاكریزهایی بخیر كه گودالهای لغزش را پر می كرد.

با سلام

راستش اومدم بگم که حاجی رفته مسافرت تا شبنه برمیگرده جواب سوالات رو میده شما سوالاتتون رو بپرسید ایشون میاد جواب میده!

با تشکر آنلاکر

اتفاقا منم می خواستم بگم اگه عکسی از اون دوران دارین برامون بزارین

و همینطور در مورد اون 15 تا عملیاتی که درش شرکت داشتین

خاطرات بیشتری از اون عملیاتها بگین

از لحظه هایی که شماها تجربه اش کردین

و ما فقط توی خاطره های شما و فیلمها می تونیم اونا رو بخونیم و ببینیم

اگه میشه یذره برامون از اون لحظه های خاص بگید

خوندنشون برام جالبه

با اجازه دوستان منم یه سوال بکنم

با سلام خدمت دوست عزیزمون میخواستم بپرسم در دوران دفاع مقدس شهادت ارزشمند تر بود یا دفاع از ارزشها؟

متشکرم