تبیان، دستیار زندگی

تصور ذهنی که هر کسی از چگونگی وضعیت ظاهری و اندام خود دارد،بادی ایمیج می‌گویند.
بادی ایمیج یعنی درکی که هرکس از وضعیت بدن خود دارد و این عامل ذهنی موثری است که می‌تواند بر اعتماد به نفس،نوع رفتارهای تغذیه‌ای،فعالیت‌های بدنی و چگونگی رابطه شما با دیگران اثر بگذارد.
اگر کمی به جامعه دقت کنیم،کلیشه‌هایی درباره قضاوت افراد درباره فردی که با آنها روبه‌رو می‌شویم، وجود دارد که بخش بزرگی از آن به وضعیت ظاهری فرد بستگی دارد.اگر در برخورد اول با فرد لاغر یا متناسبی روبه‌رو شویم،ناخودآگاه او را فردی پرکار،موفق،محبوب،قوی و خودساخته می‌بینیم.برعکس در برخورد با یک فرد چاق،ذهن ما به صفاتی مانند تنبلی،بی‌توجهی،ضعف اراده و ... سوق می‌یابد.
در هر سرزمینی بسیاری از این کلیشه‌ها به فراخور فرهنگ آن کشور وجود دارد. برای مثال، چاقی در کشور ما در گذشته علامت رفاه، سرزندگی، تحول و ... شناخته می‌شد. رسانه‌ها نقش بسیار موثری در شکل‌گیری این کلیشه‌ها و تغییر آنچه پیش از این وجود داشته، دارند.
این کلیشه‌ها در ذهن ما اعتقادی به وجود می‌آورند که منشأ عملکرد ماست برای اینکه بتوانیم به معیارهای ارزش جامعه نزدیک شویم،در حالی که ممکن است بر اثر افراط و تفریط در آن باره دچار مخاطرات ناشی از آنها بشویم و اگر نتوانیم به آنچه هدف‌مان است برسیم،در بهترین حالت دچار افسردگی ناشی از احساس شکست شویم.

تناسب اندام ایده‌آل
زمانی که دست یافتن به لاغرترین اندام در دخترها و عضلانی‌ترین اندام برای پسرها حد نهایت آرزوها و آمال باشد،با اختلال‌های رفتاری در میان جوانان روبه‌رو می‌شویم که دست زدن به رژیم‌های غذایی غلط،تمرینات بدنی وحشتناک،توسل به انواع و اقسام داروهای لاغرکننده و عضله‌ساز و ... از جمله عادی‌ترین آنهاست.ممکن است آنها خود را در معرض گرسنگی‌های طولانی مدت و کشنده قرار دهند زیرا از اندام‌ خود راضی نیستند.ممکن است داروها یا موادی را استفاده کنند که عوارض جبران‌ناپذیری داشته باشد و به این ترتیب ممکن است سلامت خود را به خطر بیندازند.
به یاد داشته باشید که وضعیت بدنی شما تحت تاثیر عوامل متعددی است که تغییر برخی از آنها در حوزه اختیار شما نیست.عواملی مانند فرم ساختمانی بدن،یا به اصطلاح تیپ بدنی، استخوان‌‌بندی،شیوه ذخیره‌سازی چربی در بدن و .. به شما به ارث رسیده‌اند و تحت تاثیر عومل ژنتیکی هستند بنابراین شما نمی‌توانید آنها را تغییر دهید.
بعضی از افراد به طور ژنتیک فاقد مواد اولیه برای ساختن یک اندام مانکنی هستند و رعایت رژیم‌های سخت و انجام فعالیت‌های بدنی توان‌فرسا هم نمی‌تواند این اندام‌ها را در آنها به وجود آورد.برای مثال در آمریکا تنها 5 درصد زنان به طور ژنتیکی اندامی کشیده و لاغر دارند.
درباره آقایان هم همین‌طور است.در آقایان محدودیت فیزیولوژیکی درباره مقدار عضله‌ای که فرد می‌تواند داشته باشد،وجود دارد که براساس آن درصد چربی و عضله او تعیین می‌شود.به عبارت دیگر،از نظر فیزیولوژیک غیرممکن است که شما بتوانید مقدار نامحدودی عضله در بدن خودتان به وجود بیاورید حتی اگر ساعت‌ها ورزش کنید و رژیم‌های سخت بگیرید.بنابراین باید واقع‌گرا باشیم و از خود توقع معقول داشته باشیم.

آیا وزن آرمانی کلید دست‌یابی به سلامت،موفقیت،زیبایی و خوشبختی است؟
بدون شک برای دستیابی به هر یک از خواسته‌های بالا،تنها وزن آرمانی کلید طلایی نیست.در حوزه سلامت،تکیه بر وزن به تنهایی و به عنوان شاخصی که نشان دهنده سلامت شما باشد،مدت‌ها است با تردید روبه‌روست.به تازگی دانشمندان اخطار داده‌اند تمام افراد لاغر سالم نیستند،برعکس ممکن است به علت تجمع چربی در ارگان‌های داخلی با خطر بیشتر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی مواجه باشند.در این حوزه،عوامل دیگری مانند فشارخون،میزان کلسترول و قندخون،چگونگی شیوه زندگی و ... دخالت دارند.
برای شناخت تاثیر وضعیت اندام بر میزان موفقیت،یکی از دوستان موفق خود را در نظر بیاورید.او چه خصوصیاتی دارد؟ حالا یک پزشک، وکیل و ... را در نظر بیاورید.چه عواملی در موفقیت آنها موثر بوده است؟ آیا لزوما تمام افرادی که مدل هستند،در زندگی افراد موفقی به حساب می‌آیند؟

 چه کنیم تا تصور ذهنی ما از اندام‌مان بهتر شود؟
* تنها روی وزن‌تان متمرکز نشوید.وزن به تنهایی شاخص خوبی برای برآورد وضعیت شما نیست.