تبیان، دستیار زندگی

خداوندا روز اول ماه مبارک گذشت و خواستم بشناسمت اما دیدم آنچنان بزرگی که با چشم معصیت کار من یارای دیدن تو را ندارد.

بارالها:سفره برکتت را گشوده ای تا من میهمانت شوم ای کاش قدر میزبان را بدانم

خدایا بار دگر ماه رحمت خود را نازل کردی بر بنده ات

بر بنده حقیرت

باز تشنگی، باز گرسنگی، باز عطش، باز حرص و ولع، باز انتظار، باز اذان، باز سحر، باز...

و هر سال که می گذر بسیار تشته تر ، گرسنه تر، حریص تر ،  منتظرتر و  ... از سال قبل.

بسیار تشنه ام اما نه تشنه آب که بنوشم؛ بلکه تشنه آب زلال شناخت وجود لایتناهی توام که در سراسر وجودم جاری گردد و روحم را جلا بخشد.

بسیار گرسته ام ، اما نه آنکه غذای دنیوی را انباشته کنم در وجودم؛ بلکه می خواهم سیر گردم با عبادت به درگاه تو و عنایت ابدی تو.

بسیار منتظرم اما منتظر کرامت حضرت دوست و ظهور منجی او.

اذان و سحر را می خواهم برای قربت به تو.

پس نظر کن به من ای یکتای جهان.

و ببخش من را

که فقط یک بنده حقیر و نیازمند رحمت توام

ممنونم

مثل همیشه یه ایده ی زیبا و ناب....

روزها که بلند میشوند،

آفتاب که حریصانه میتابد،

عطش که بیداد میکند،

و ابی خنک ، که  روی دستانت میریزد...

غروب که شد و گرما امانت را برید،

یاد  روز دهم باش...

سلام

خدای من،خدای مهربانی ها.....

خدای گلهای نیلوفرودختران ایرونی...خدای همه ی پنجره های خیالی..

خدای همه ی شقایقهای صحرایی که حس میکنم جای خالیشان را....

خدای همه ی نسیم ها که گاها نجفی میشوند....خدای همه ی مرجانهایی که کاراته کا میشوند...

خدای همه ی حاج قدرت الله ها....خدای همه ی داوودهایی که گاهی خطری میشوند...

خدای همه ی حیاتهای طیبه...

وخدای تک تک کسانی که میبینم ونمیبینم

که هستندونیستند......

خدای همه ی تبیانی هااااا....تبیانیهایی که بودنشان نعمت است ونبودنشان غمی به بزرگی عالم..

دلم گرفته به وسعت تمام دلتنگی ام برای امام رضایی که تصاویرحرمش درست پشت سرم پخش میشود

آنقدردلم هوای اذان های داخل صحن را کرده که نگو ونپرس...

خدایا هرچه دارم وندارم ازتوست...

تبیان،بچه هایش...وتمامی این لحظات خوش را ازمن نگیر...

کاری کن تمام لحظاتم رنگ ماه رمضان بگیرد...

چقدرغمگین شدم....شرمنده...

التماس دعا ودرپناه حق ماناباشید

سلام

رو به خدا فقط می گم :

شرمنده ام

شرمنده ام

شرمنده ام

خدایا عاشقانه برایت خواهم سرود شعر زیبای مهربانی را

خدایا دوستت دارم

خدایا یاریم کن

خدایا چشمان منتظر را به نور موعود جلا ده

سلام

خیلی دوستش دارم .فكر اینكه میخواد بره خیلی منو آزار میده.تازه بهش عادت كردم.به خاطر اون از خیلی چیزها بریدم وخواب وخوراك رو به خودم حروم كردم.البته اونم به من خیلی كمك كرد تا آدم دیگه ای بشم..

وقتی داشت میومد من وخیلی های دیگه شاد شدیم وحالا كه داره میره غم زیادی داره دل منو میگیره.یادمه سه شب خاص با هم داشتیم .حیلی شبای با صفایی بود .كلی كیف كردم.گفتم كه آدم دیگه ای شدم ومیترسم اگه اون نباشه من دوباره به حال سابقم برگردم ..مثل سالهای گذشته...آخه این دلبر من فقط سالی یه دفعه به من سر میزنه....اصلا دوست ندارم بره..ولی چكنم كه تقدیره وهر اومدنی بالا خره یه رفتنی داره.همینطور كه داره میره واز من دور میشه..از پشت سر نگاهش میكنم وزمزمه میكنم..

او میرود دامن كشان ...........من زهر تنهایی چشان دیگر مپرس از من نشان .......كز دل نشانم میرود

اون میره ومن از خدا میخوام كمكم كنه همانطور كه اون تغییرم داده بمونم تا وقتی سال بعد دوباره میاد شرمندش نشم.

خداجون یعنی میشه یه بار دیگه ماه رمضان رو ببینم.