تبیان، دستیار زندگی

سلام چند روزه که بحث اعتراف و شکنجه و زندان و ... داغه اما امروز که خبر شهادت سرلشکر کشوری ، سید الاسرا را شنیدم دیگه گفتم باید این بحث رو ایجاد کنم

خوب خیلی ها اعترافات بازداشتی ها رو تحت شکنجه و تهدید و...حتی بعضیها شوخی میکنندو  میگند تحت قرص و داروئه ! خلاضه حرف من اینه که مگه قبل انقلاب مبارزها شکنجه نمیشدن؟ مگه تو زندان های بعثی ها رزمنده ها شکنجه نمیشدن مگه کم ما شهید زیر شکنجه دادیم امثال آیت الله سعیدی ها ، آیت الله غفاری ها(پدر هادی غفاری ) مگه خود آقای هاشمی کم شکنجه شده ، آیات الله خامنه ای مگه کم شکنجه شده ، تو خاطراتشون هست که ریش من را میگرفتند و سرم را به دیوار میکوبیدند جویای حال ایشون بعد از بازدید از محل شکنجشون بشید، مگه سر آیت الله غفاری رو با دریل...! همین شهید لشکری 18 سال اسارت که 10 سال در انفرادی بوده اصلا قابل تحمل نیست پس چرا حتی 1 نفر از سران و حتی انقلابی های معمولی نیامدند و اعتراف بکنند که آره پول گرفتیم یا مزدور فلان کشور بودیم تا جانشان را حفظ کنند ... پس چرا شهید لشکری 1 ذره همکاری نکرد تا راحتش بذارن یا حتی بهش آزادی در کشور خارج بدند؟ این جا 1 موضوعه به نام هدف!

وقت هدف شما حق باشه ، شما به هدفت اعتقاد داشته باشی و به خدا ایمان داشته باشی مرگ در راه هدفت شیرینه.شکنجه هم قابل تحمل.  شاید بعضی ها بگن مگه امثال عمار یاس در او اسلام نبودند! خوب باید بگم فرق میکنه . تقیه عمار برای حفظ جانش اشکالی نداره اما وقتی 1 نفر در راس کاره ، سردمداره ، تئوریسینه ، جزو سرانه وقتی اعتراف کنه در جوان ها و تازه گرویده ها تاثیر میذاره و از راه برمیگرداندشون. شما فرض کنید قبل انقلاب 5 تا از بزرگان مثل آیت الله خامنه ای ، آقای رفسنجانی ، شهید مطهری ، شهید بهشتی یا هرکس دیگه میومد تو رسانه میگفت ما مزدور روسیه ایم چه اتفاقی در مردم میافتاد ؟ فرض کنید شهید مصطفی خمینی همچین حرفی رو میزد چند درصد مردم شک میکردند و سست میشدند با اینکه همه میدونستند ساواک کجاست و جه رفتاری داره ، بازجوهایی که معلم اسرائیلی داشتند یا بعثی هایی که خودشون یه پا جلاد بودند پس چرا الان اعتراف میبینید اما اون موقع همچین چیزی نبود؟نگید که باز جوهای الآن خیلی بدنرند! اگه اینجوری بود الآن سر ابطحی 2 تا سوراخ مته داشت عطریان فر هم ناخون نداشت پس چرا سران اصلاحات پای عقیده خودشون نموندند؟

من دانشجوی دانشگاه آزادم دانشگاهی که 1 نفر خیلی راحت میتونه ضد دولت حرف بزنه یکی از اساتید دو آتشه اصلاح طلب تا قبل از گفتگوی مرآتی با ابطحی و عطریان خیلی شلوغ میکرد اما از اون به بعد کلا همه چی یادش رفته؟ و خیلی های دیگه ، پس نگید تاثیر نداشته اعترافات. 1 جمله از آقای هاشمی روی 1 دیوار خوندم که ماله زمان جنگ بود و الان هم هست که اگه کشته بشیم شهیدیم و اگه پیروز هم که پیروز ، پس چه شد مقاومت سران اطلاحات ؟ راه کجه یا اینا ضعیف

ممنون میشم در بحث شرکت کتید

سلام

نمی‌دانم عدم تحمل دشواری‌ها و سختی‌ها تا چه اندازه می‌تواند شاخصی برای تعیین میزان ایمان ما به راهی که برگزیده‌ایم باشد. وقتی به ماجرای عمار یاسر می‌اندیشم که برخلاف پدر و مادرش تاب شکنجه نیاورد و حتی رسالت پیغمبر را انکار کرد، با این حال مورد ملاطفت و نوازش پیغمبر قرار گرفت و چنان بر ایمان خود پایدار ماند که در اعتراض به رفتارهای ناحق خلیفه شکنجه شد و بر سر پیمان خود همچنان استوار بود تا آنکه در پیری در رکاب علی(ع) در صفین شهید شد، احساس می کنم درباره رفتار کسانی مانند ابطحی و عطریانفر نباید و نمی‌توان بی‌پروا قضاوت کرد.

ممکن است در نقد رفتاری که عطریانفر و ابطحی از خود نشان داده اند گفته شود کسانی که در این سطح از فعالیت و عمل سیاسی قرار می گیرند باید تاب تحمل شرایط سخت و دشوار را داشته باشند. بر افراد عادی خرده‌ای نمی توان گرفت اگر در شرایط زندان تاب نیاورند اما از کسانی که در سطح چهره های شاخص قرار می گیرند و به مرجعی برای جامعه و به ویژه جوانان تبدیل می شوند، چنین بی قراری و ناشکیبایی در شرایط زندان پذیرفته نیست. این سخن نیز کاملاً صحیح است. می توان در تایید آن گفت کسی که تحمل محرومیت و سختی و فشار و شرایط زندان را ندارد نباید در سطح یک لیدر سیاسی خود را مطرح کند. اما همه سخن در این است که ما چگونه از توان و قدرت خود برای تحمل شرایط سخت و دشوار می توانیم مطمئن شویم؟ آیا ما ارزیابی واقع‌بینانه‌ای از توان و قدرت خود داریم؟ حداقل این حقیر به رغم تمام ایمانی که به راه و اندیشه خود دارم و در بسط آن می کوشم و خطرها و محرومیت ها و شرایط سخت و دشوار را به قیمت پایداری بر افکار خویش به جان خریده ام، هنوز نمی توانم ادعا کنم مانند برادران بزرگوار و ثابت قدم در بندم، تاب شرایط دشوار زندان را داشته باشم. تنها کسانی می توانند چنین ادعایی بکنند و در این ادعا صادقند که این شرایط را تجربه کرده باشند.(سخنان آرمین)

اما

 من باز به با نظر شما موفقم

به همین دلیل باید به متن اعترافات رجوع کنیم اگر دقت کنیم لحن این اعترافات و محتوای آن چنان با دیدگاه این دوستان که اعتراف کرده اند متفاوت است که خود به خود حرف آنها را ساختگی می نماید (و عملا اعتراف را بی اعتبار می کند و مانند این است که اعتراف نکرده اند) برای توجه بیش تر شما را به خواندن بیانیه 10 موسوی دعوت می کنم به ویزه چند سطر ابتدایی آن(ghalamnews.ir)

با توجه به  این که در متن شما اشاره ای به در گذشت امیر خلبان حسین لشکری شده است گفتم تسلیت خود را از زبان موسوی بیان کنم:

بسمه تعالی

«من المومنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلا»

 خبر درگذشت امیر خلبان مرحوم حسین لشکری موجب تأثر شد. قریب 18 سال اسارت از آن رادمرد اسطوره‌ای از مقاومت و مدال افتخاری برای نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ساخته بود و وجود نورانی او که علاوه بر این اسارت طولانی جانباز دفاع مقدس نیز بود به ما می‌آموخت که خداوند آدمی را تا چه میزان نیرومند آفریده است و توانی که او در اراده بندگان مجاهدش به ودیعه دارد تا چه حد بی‌پایان است.

از خداوند متعال برای آن روح به حق واصل شده علو درجات و برای خانواده‌اش و نیز همه ما بازماندگان از او صبر و اجر مسئلت می‌کنیم.

میرحسین موسوی

دوست عزیز اینکه اعترافات با تفکرات و مواضع قبلی معترفان  جور در نمیاد که عادی و طبیعی است

اگه قرار بود که همون حرفها رو بزنند من دیگه این تاپیک رو ایجاد نمیکردم و میتونستید بگید سران اصلاحات در زیر شکنجه (فرضی) دوام آوردند و زیر بار زور(مثلا) نرفتند و پای ایدئولوژی خود ماندن!

خدایا مارا به راه راست هدایت فرما ، راهی که ارزش جان دادن در راهش را داشته باشد

خدا یا رهبر ما را تا ظهور حضرتت محافظت کن

با سلام

*************************************

"نگید بازجوهای الآن خیلی بدترند!اگه اینجوری بود الآن سر ابطحی 2 تا سوراخ متّه داشت،عطریانفر هم ناخن نداشت"

اشکال شما برادر گرامی همین جاست!

از روی ظواهر امر قضاوت کردن و ندانستن این نکته ی ظریف که:

شکنجه شدن های اینچنینی برای آدمهای مهم و سرشناس نیست، بلکه یقه ی کوچولو موچولوهایی مثل  محسن روح الأمینی،امیر جوادی فر،امیدرضا میرصیّافی،اکبر محمّدی و... رو می گیره که  1):از چهره های سیاسی نبوده و نیستند  2): آدمای زیادی اونهارو نمی شناسن   3)ضرب و جرح و حتّی قتل آنها،خانواده و طیف اندکی از جامعه رو تحت تأثیر قرار میده نه یک کشور و گروه کثیر را.

در اینجا لازم می بینم یه اصطلاحی رو خدمت شما برادر گرامی و سایر دوستان تعریف کنم و آن اصطلاح «شکنجه ی سفید»(یا شکنجه ی نرم) است که در کشور ما  برای زندانیان سیاسی، و یا چهره های مهم،بیشتر إعمال می شود تا دیگران:

***

شکنجه ی سفید چیست؟

 منظور از«شکنجه ی سفید» این است که:شاید از لحاظ جسمی، آسیبی به جسم متهم وارد نشود، یعنی طوری شکنجه‏اش نکنند که بدنش مجروح شود-مثل سوراخ کردن سر و کشیدن ناخن-، اما روح و روان متهم در سلول‏های انفرادی تحت تاثیر و تحت فشار قرار می‏گیرد.

در این شکنجه بازجو به شخص اطلاعات غلط می‏دهد؛ مثلا از وضعیت جسمی بد خانواده‏اش می‏گوید و این که یا مادرش سکته کرده، پدرش سرطان گرفته، به بیمارستان رفته‏اند یا بازداشت شده‏اند. یا این که دوستان متهم بازداشت شده‏اند، یا بر علیه متهم اعترافاتی گرفته شده که تماما کذب محض است.

مکان نگهداری متهم در این نوع شکنجه سلول انفرادی است و در خلأیی که زندانی در آن خلاء قرار می‏گیرد، برای چندین ماه دور از خانواده، بدون دسترسی به وکیل، تلفن، روزنامه، کتاب و یا دیگر زندانیان، در آن سلول انفرادی کوچک، تحت فشار و بازجویی قرار می‏گیرد.

تمام این مسایل، یک شکنجه‏ی روحی و روانی اعمال می‏کند که در ایران به آن «شکنجه‏ی نرم» یا «شکنجه‏ی سفید» گفته می‏شود.

***

یادمون نره که به قول رفتار شناسان،"آستانه ی تحمّل هر آدمی با دیگران فرق داره"،شاید آقایون «ابطحی و عطریانفر» دارای آستانه ی تحمّل کمتری نسبت به آقایون «نبوی،تاج زاده و...»بوده اند و تاب تحمّل شرایط بد را کمتر از این افراد آورده اند.

احساس سوختن،به تماشا نمی شود

آتش بگیر تا که بدانی چه می کشم!

**************************************

با سپاس

سلام

سلام آقا محمّد

ممنون از گوشزدهای  به حق و بجای شما

إن شاء الله به توصیه های شما عمل خواهد شد!

_____________________________

فرمودید:"این شکنجه ها در ایران إعمال نمی شود"

عرض می کنم:"إن شاء الله همینطوری باشه که شما می فرمائید و امیدوارم لا أقل در این مورد سایت شایعه پرداز ویکی پدیا ،دروغ نگفته باشه!

من یکی که از خدامه تو کشورم که روش نام اسلام هم زده شده، ظلم و ستم -حتّی به مجرم- نباشه و مسئولان امنیتیش پاشونو از گلیم قانونی و شرعیشون درازتر نکنن"

نیز فرمودید:"بنده دارم درست عین سایت ویکی پدیا از آقایون ابطحی و عطریانفر حمایت می کنم"(البته نقل به مضمون کردم که امیدوارم به بزرگی خودتون عفو بفرمائید)

خدمتتون عرض می کنم:"خدا شاهده که بنده اصلاً دردفاعیّاتم از این آقایون احتیاج به خوندن نوشته های این و اون نداشتم و ندارم.مطلب سایت مذکور رو هم نخوندم.

چه نیازیه به خوندن مطالب سایت های دیگه در این مورد،در حالی که چهره ی آقایون،نوع حرف زدن ها،خنده های مصنوعی،تکرار جمله های بخصوص،فراموش کردن بعضی جمله ها،نگاه به برگه ای که در دست است،داشتن حالت های غیر طبیعی و... حقایقی را که باید به آدمی هایی که موشکافانه به قضایا می نگرند،نشون می ده!

_______________________

یا علی

سلام

من با توضیحات خودتون اثبات کردم چنین فرضی "شکنجه سفید" محاله، چون این آقایون با خانواده خودشون ملاقات داشتن و خود شما از دیدارشون مطلب گزاشتین، با احتساب چنین دیداری تمام این شکنجه باطل میشه چون از صحت سلامت خانواده هاشون اینطوری باخبر میشن...

بنده دارم درست عین سایت ویکی پدیا از آقایون ابطحی و عطریانفر حمایت می کنم

خیر منظور من این نبود، منظورم این بود که سایت ویکی پیدا هم عین شما مطالبی رو قرار میده که از این آقایون حمایت میکنه، با وجود اینکه این سایت نیز داره از این آقایون حمایت میکنه، حرفی از شکنجه سفید در مورد این افراد ننوشته، این نکته رو هم در نظر داشته باشین، این سایت خیلی منسجم تر از ما دارن مطلب میزارن و از کوچکترین چیزی هم دریغ نمیکنن!

حتی در مورد قتل ترانه موسوی که زنده هست هم این سایت اخبار دروغ گزاشته بود، به نقل از سایت نوروز!

علت اینکه چرا این آقایون اعتراف کردن خیلی مشهوده، این مجرمین دیدن که دیگه رسیدن به آخر خط و برای خلاصی از این اوضاع بهترین راه رو اعتراف دیدن، چون اینطوری دادگاه حکمشون رو سریعتر صادر میکنه و تکلیفشون روشن میشه...

ولی بعضی ها اعتقاد دارن این نظام براندازی میشه و اینان از زندان آزاد میشن و به عنوان اسطوره های مقاوت صاحب منسب بزرگی در نظام جدید میشن...!

در صورتی که هم من و هم شما و هم این آقایونی که اعتراف کردن و هم اون دسته که خودشون رو به خواب زدن، میدونن این انقلابی که از نهاد این مردم بیرون اومده، و با تظاهرات های این چنین، این نظام و دولت و انقلاب از بین نمیره، چون یه ملت 70 میلیونی پشت این ها هست.

اون دسته که اعتراف کردن به اشتباه خودشون پی بردن و فهمیدن اینجا آخر خط هست و اون دسته که سکوت کردن،‌ خودشون رو به خواب زدن...

اون آقایونی که این وسط به خاطر خواسته های خودشون، از احساسات مردم سواستفاده کردن نیز روزی باید پاسخگو باشن...

در ضمن این میون فکر کنم مخاطب مطالب شما قوه قضاییه باید باشه، ولی نمیدونم چرا از قوه مجریه خواستار پاسخ در مورد بازداشت شده گان اخیر هستین!!!

این رو همه میدونند که شکنجه ای وجود ندارد تنها سختی بازداشت شدگان دوری از خانواده و مسائل دیگر زندانه اما چرا سران اصلاحات اینقدر سریع و صریح اعترف میکنند و بیرونی ها هم اینها رو زیر شکنجه میدانند معلومه چون کاری جز این نمیتونند بکنند اگه نگند شکنجه بوده پس چی بگن . البته باید تخلفات کهریزک رو در نظر داشت اما شکنجه دان این سران یهنی ابطحی عطریان فر و، نبوی و... هیچ فایده ای ندار چرا؟ چون اولا اینا خودشون اتوماتیک اعتراف کردند ، دوما الان که شکنجه نیست این حرفا زده میشه اگه شکنجه باشه چی میگن ؟ و این رو مسئولان بهتر از من و شما میدونند. اصلاحات راهی جز زدن این حرفها نداره و مطمئنا وقتی این آقایون آزاد بشن دوباره حرفهای قبلی و... که دلیلش چیزی جز این نیست که خودشون میدونند راه کجه و مدام مجبورین زیگ زاگ برن ، مظلوم نمایی کنند  و... تا اذهان عمومی پی نبرند که اینها چه کاره اند . جمع دو متضاد با هم نمیشه و این مشکل آقایونه.

---------------------------------------------------------------

لطفا بیانیه 10 موسوی را بخوانید مخصوصا چند سطر اول همه چیز را روشن کرده است