تبیان، دستیار زندگی

ترور آیت برای تداوم خط نفاق

محمد مهدی اسلامی

اگرچه «شهید حسن آیت» به عنوان اصلی ترین مخالف "بنی‌صدر" شناخته می‌شود، اما درضمن از اصلی‌ترین افراد مخالف "میرحسین موسوی" در زمان مطرح شدن او برای وزارت خارجه‌اش نیز بوده است و همین تیزبینی او، كه سالهای بعد گام به گام هشدارهای او جدی تر رخ نمود، بار دیگر نامش را پر آوازه نموده است.

به نام خدا

سلام

ممل عزیز ممنونم از این بحث زیبات اما کو گوش شنوا که این حقایق را بشنود کجاست؟؟؟

به علت صلاح دیده مدیر انجمن بر حذف مطلب ایت گفت.. این پاسخ را ویرایش یا همان حذف می کنم

سلام

لطفا در مورد این جمله تجدید نظر نمایید:      گرچه «شهید حسن آیت» به عنوان اصلی ترین مخالف "بنی‌صدر" شناخته می‌شود، اما درضمن از اصلی‌ترین افراد مخالف "میرحسین موسوی" در زمان مطرح شدن او برای وزارت خارجه‌اش نیز بوده است و همین تیزبینی او، كه سالهای بعد گام به گام هشدارهای او جدی تر رخ نمود، بار دیگر نامش را پر آوازه نموده است.

چون در این متن از به کار بردن نام موسوی و بنی صدر در کنار هم سعی درهم ترازی شده  و به نظر من توهینی آشکار است و بد نیست دوستان نظر آیت الله خامنه ای و شهید بهشتی را هم در مورد مخالفت آیت مطالعه می کردند

سلام

پیرو انتشار برخی اظهارات در رابطه با مخالفت برخی چهره های سیاسی با مهندس میرحسین موسوی به عنوان وزیر خارجه، حجت الاسلام و المسلمین مسیح مهاجری، عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی در گفتگو با «آینده»، از اظهار نظر صریح شهید بهشتی در آخرین ساعات حیات ایشان در این مورد خبر داد. عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی در این باره گفت: در جلسه شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی که روز هفتم تیر سال 1360 چند ساعت قبل از انفجار مقر حزب جمهوری اسلامی برگزارشد، موضوع پیشنهاد شدن مهندس موسوی به عنوان وزیر خارجه دولت شهید رجایی مطرح شد که آقای آیت با مهندس موسوی مخالفت کرد و گفت که در مجلس علیه تصدی وزارت خارجه توسط مهندس موسوی سخنرانی می کند. مدیر مسئول روزنامه جمهوری اسلامی افزود: آیت ا.. بهشتی در پاسخ به این موضع آقای دکتر آیت، با تاکید بر پایبندی به چارچوب حزب گفت؛ وقتی موضع حزب حمایت از فردی است شما به عنوان عضو شورای مرکزی نباید و نمی توانید به صورت علنی با این تصمیم مخالفت کنید، و حداکثر می توانید یک رأی خود را در مجلس به آقای موسوی ندهید، اما نمی توانید به عنوان عضو شورای مرکزی حزب با وزیر پیشنهادی مورد حمایت حزب مخالفت کنید. وی در خاتمه گفت: البته چند ساعت بعد از این جلسه در فاجعه انفجار حزب جمهوری اسلامی، آیت ا.. بهشتی که دبیر کل و از موسسین حزب بود، به شهادت رسید و یک هفته پس از آن در جلسه بررسی رای اعتماد کابینه، آقای آیت بر خلاف نظر شهید بهشتی در مخالفت با مهندس موسوی سخنرانی کرد. گفتنی است آیت ا.. خامنه ای نیز در همان جلسه از آقای موسوی برای تصدی وزارت خارجه دفاع کرده و گفتند: «درباره همه خیال می‌کردیم انتقاد بشود، درباره مهندس موسوی من واقعاً تصور نمی‌کردم کسی زبان به انتقاد از ایشان باز کند. اولاً بنده ایشان را خیلی خوب می‌شناسم، از همه کسانی که نسبت به ایشان تعریف کرده‌اند یا انتقاد کرده‌اند بنده ایشان را بیشتر و بهتر و با مدت زمان بیشتری می‌شناسم. آن‌چه درباره ایشان از گرایش‌ها گفته شده است دروغ محض است و شاهد بر همه این‌ها روزنامه جمهوری اسلامی است. ... این بزرگ‌ترین بهتانی است که شما به ایشان می‌زنید. ایشان کسی است که خط ملی‌گرایی را به صورت یک تز، به صورت یک نظریه مطرح قابل قبول در این زمان، با قاطعیت و به طور مستدل در روزنامه رد کرد. این مقالات روزنامه است و بروید نگاه کنید. متهم می‌کنند ایشان را به علاقمندی و گرایش به فلان یا بهمان گروهک، کذب محض است این معنا، من با ایشان معاشرت نزدیک داشته‌ام. من ایشان را می‌شناسم، من از ذهنیت ایشان مطلعم و من شهادت می‌دهم امروز و روز قیامت که تمام این ادعاها دروغ است. و من واقعاً‌تصور نمی‌کردم که کسی راجع به آقای مهندس موسوی با این سابقه درخشان یک چنین مطلبی را بیان کند.» لازم به ذکر است در پایان جلسه مذکور، سید حسین موسوی موفق به کسب رای اعتماد از مجلس شد.

خش تحلیلی «آینده»: در هفته های اخیر پس از انتخابات و اعتراضات و دادگاه متهمان، همزمان با سالروز شهادت مرجوم دکتر حسن آیت و شهید دیالمه، دو مصاحبه در خصوص ایشان در برخی رسانه های حامی دولت با اسد ا.. بادامچیان و اسرافیلیان که گویا از دوستان و همراهان آن شهیدان بوده اند، منتشر شد. بررسی تیترهای استفاده شده برای این مطالب و نوع سوالها و پاسخها حکایت از آن دارد که هدف از این مصاحبه ها در بیست و هشتمین سالگرد شهادت مرحوم آیت، بیش از همه تعیین تکلیف میرحسین موسوی، کاندیدای وزارت خارجه در آن دوران و کاندیدای غیر پیروز انتخابات اخیر ریاست جمهوری، از زبان شهدای بزرگوار سال 60 است. برای شناخت دقیق این موضوع، ابتدا بخش هایی از این مصاحبه را نقل می کنیم: گفتگوی رجانیوز با بادامچیان: از شهید دیالمه برای‌مان بگویید و اینکه چطور آن شهید بزرگوار از آینده میرحسین می‌گفت. ... شهید دیالمه در برخورد با منافقان، کمونیست‌ها، گروه‌های التقاطی و لیبرال‌هایی مثل احمدزاده و نهضت آزادی‌ها بسیار فعال بود، با گروهک پیمان که آن زمان نشریه هفتگی امت را منتشر می‌کرد، بسیار مخالف بود و گروه پیمان را گروهی التقاطی از نظر مبانی و از نظر سیاسی می‌دانست که در نهایت کارش به انحراف می‌کشد. آن روز‌ها آقای موسوی در روزنامه جمهوری اسلامی سردبیر بود و شهید دیالمه متوجه می‌شد که موسوی خط آقای بهشتی و آیت‌الله العظمی خامنه‌ای را در روزنامه دنبال نمی‌کند. دیالمه می‌دید که آقای موسوی روزنامه جمهوری اسلامی را ارگان حزب جمهوری اسلامی نمی‌بیند بلکه ارگان افکار خودش می‌داند منتها چون روزنامه برای حزب است و مدیرمسؤول آن هم مقام معظم رهبری بودند، بنابراین شهید دیالمه می‌دید میرحسین موسوی مسیر دیگری را طی می‌کند به همین علت با آقای موسوی به عنوان کسی که از نظر عقیدتی دچار التقاط و از نظر سیاسی دچار انحراف است و از نظر امانتداری، امین نیست مخالف بود؛ همان‌طور که شهید دکتر سیدحسن آیت مخالف بود. دکتر آیت چه نظراتی درباره موسوی داشت؟ شهید دکتر سیدحسن آیت نیز در حزب جمهوری اسلامی با آقای موسوی اختلاف جدی داشت؛ اختلاف او و دیالمه هر دو بر سر دو موضوع بود؛ اول به خاطر اینکه آقای موسوی طرفدار جدی مصدق بود، صفحات روزنامه جمهوری اسلامی تا ایام هفتم تیر که شهادت 72 تن بود، شاهد مقالات گوناگونی در این زمینه است و حتی یک بار مسیح مهاجری با آقای موسوی درباره مسأله سی‌ام تیر بحث جدی کرد. دوم، بر سر افکار نزدیک موسوی به افکار التقاطی گروهک پیمان. ... یک مشکل آقای دیالمه و آقای آیت با مهندس موسوی طرفداری او از مصدق و پیمان بود که این دو شهید را با موسوی دچار اختلاف کرده بود. شب هفتم تیرماه سال 1360، ‌وقتی در شورای مرکزی مطرح شد که آقای موسوی برای وزارت خارجه انتخاب می‌شود، شهید آیت گفت، من مخالف هستم و در مجلس هم مخالفت خواهم کرد. در آن جلسه از شهید آیت پرسیده شد که دلیل مخالفت شما چیست؟ شهید آیت پاسخ داد، به خاطر اینکه آقای موسوی در خط پیمان است و خط پیمان لاجرم به خط آمریکا می‌انجامد. با همین صراحت، دیالمه هم این تفکر را نسبت به پیمان و دار و دسته‌اش داشت. گفتگوی روزنامه جوان با اسرافیلیان: * علت اینكه دكتر آیت از موضع مخالفت با تصدى وزارت امور خارجه توسط میرحسین موسوى كوتاه نیامد چه بود؟ بر اساس اطلاعاتى كه آیت به دست آورده بود میرحسین موسوى وابستگى هایى داشت و این وابستگى ها مى توانست در صورت تصدى وزارت امور خارجه به نفع ایران نباشد... * به غیر از تصدى وزارت امور خارجه دكتر آیت در چه موارد دیگرى با میرحسین موسوى مخالفت مى كرد؟ ایشان مخالف میرحسین موسوى بود و از روش و خط و مشى ایشان راضى نبود. حتى در حزب هم كه بود اعتقاد داشت میرحسین موسوى ظاهراً عضو حزب است ولى با حزب جمهورى اسلامى و قانون اساسى و جریان انقلاب نیست. آیت زودتر از همه موسوى را شناخت. * از رویداد شهادت دكتر آیت چه خاطراتى دارید؟ همسر دكتر آیت نقل مى كرد سه روزى بود كه دكتر آیت بیمار بود، صبح روز سوم اسناد و مداركى را جمع كرده داخل یك پوشه مى گذارد كه برود. خانمش مى گوید كه بیمار هستى بمان استراحت كن، دكتر آیت مى گوید امروز باید بروم مجلس، امروز سرنوشت انقلاب مشخص خواهد شد. امروز قرار است مساله تصدى وزارت امور خارجه آقاى میرحسین موسوى مطرح شود! پوشه را عقب پیكان قرار مى دهد. ماشین بنزى در 10 مترى منزل دكتر آیت در حال پنچرگیرى بوده. زمانى كه دكتر داخل ماشین مى شود بنز حركت مى كند و دكتر آیت را به مسلسل مى بندد و در حدود 60 تیر شلیك مى كنند كه هنوز هم با آنكه در را تعمیر كرده اند باز هم جاى گلوله ها باقى مانده. ****** همان گونه که دیده می شود، رسانه های مذکور با استناد به دیدگاه های سیاسی شهید حسن آیت، عضو حزب زحمتکشان و سپس عضو حزب جمهوری اسلامی و شهید عبدالحمید دیالمه، عضو حزب جمهوری اسلامی و نماینده مردم مشهد، علیه آقای میرحسین موسوی، عضو حزب جمهوری اسلامی و کاندیدای فعلی ریاست جمهوری، نامبرده را تعیین تکلیف کرده‌اند تا اثبات کنند اصلا نیازی به مسائل انتخابات نیست، بلکه نسخه موسوی از همان زمان پیچیده شده بود. جالب آن که در مصاحبه آقای اسرافیلیان با روزنامه جوان به گونه ای القا شده که ترور شهید دکتر آیت ناشی از مخالفت او با وزیر خارجه شدن میرحسین موسوی بوده و درست در روزی که قرار بوده موضوع وزارت مهندس موسوی مطرح شود، آیت می خواسته اسناد خود را رو کند که این ترور انجام شده و اسناد علیه موسوی هم به سرقت رفته است. حال آن که شهادت دکتر آیت در 14 مرداد ماه رخ داده، در حالی که بحث بر سر وزارت میرحسین موسوی و رای مجلس به وی در 14 تیر ماه 1360 یعنی درست یک ماه قبل انجام شده است. صفحه اول روزنامه جمهوری اسلامی، تاریخ 15 تیر سال 1360 البته احتمالا کسانی که در مقطع کنونی این مصاحبه ها را انجام داده اند، به خاطر ندارند که در سال 60، مهمترین مدافع آقای موسوی در مجلس، آیت ا.. خامنه ای بوده که خود در آن مقطع نماینده مجلس بوده است و در همین زمینه، ضمن ایراد سخنرانی صریح و حمایت قاطع از آقای موسوی، دقیقا به شبهه گرایش موسوی به گروهک ها و ملی گراها پاسخ می دهند. متن سخنان آیت ا.. خامنه ای در جلسه 199 علنی مجلس شورای اسلامی به این شرح است: «راجع به آقای موسوی به قول آن گوینده راستگو که گفت «ما کنت احسب ان یعیر مثل ذات الاجمل» درباره همه خیال می‌کردیم انتقاد بشود، درباره مهندس موسوی من واقعاً تصور نمی‌کردم کسی زبان به انتقاد از ایشان باز کند. اولاً بنده ایشان را خیلی خوب می‌شناسم، از همه کسانی که نسبت به ایشان تعریف کرده‌اند یا انتقاد کرده‌اند بنده ایشان را بیشتر و بهتر و با مدت زمان بیشتری می‌شناسم. آن‌چه درباره ایشان از گرایش‌ها گفته شده است دروغ محض است و شاهد بر همه این‌ها روزنامه جمهوری اسلامی است. شما کدام ارگان مطبوعاتی را در این کشورسراغ دارید که از روز اول این انقلاب یعنی از روز انتشارش که اندکی بعد از پیروزی انقلاب بوده تا این ساعت در خط مستقیمی که شما اسمش را خط امام می‌گذارید و درست هم هست حرکت کرده باشد و به این جامعه و به اندیشه‌ها و به ذهنیت عظیم این ملت خط داده باشد و به خصوص مقالاتی که خود ایشان نوشته است، شما ایشان را به مصدق‌گرایی متهم می‌کنید. این بزرگ‌ترین بهتانی است که شما به ایشان می‌زنید. ایشان کسی است که خط ملی‌گرایی را به صورت یک تز، به صورت یک نظریه مطرح قابل قبول در این زمان، با قاطعیت و به طور مستدل در روزنامه رد کرد. این مقالات روزنامه است و بروید نگاه کنید. متهم می‌کنند ایشان را به علاقمندی و گرایش به فلان یا بهمان گروهک، کذب محض است این معنا، من با ایشان معاشرت نزدیک داشته‌ام. من ایشان را می‌شناسم، من از ذهنیت ایشان مطلعم و من شهادت می‌دهم امروز و روز قیامت که تمام این ادعاها دروغ است. و من واقعاً‌تصور نمی‌کردم که کسی راجع به آقای مهندس موسوی با این سابقه درخشان یک چنین مطلبی را بیان کند. البته باز هم حرف در این زمینه زیاد است که چون وقت کم است و من می‌خواهم بقیه را هم بگویم، این است که بحث نمی‌کنم.» منبع: شرح مذاکرات علنی مجلس شورای اسلامی(جلسه 199) در روزنامه رسمی شماره 10869 * * * * * آنچه تا به اینجای این نوشتار آمد، صرفا یک بحث تاریخی بود. به هرحال در مقطع سال 1360 و هنگام طرح بحث اعطای یک پست حساس به یک شخصیت سیاسی به نام «سید حسین موسوی»، دو چهره سیاسی فعال که اکنون در زمره شهدای انقلاب اسلامی هستند، با این اقدام به شدت مخالف بوده و یک چهره دیگر که اکنون رهبری نظام جمهوری اسلامی را برعهده دارد، به شدت موافق بوده و به هر حال در این باره تصمیم گیری شده و جالب آن که هر4 بزرگوار عضو حزب جمهوری اسلامی بوده اند. اما فارغ از این بحث تاریخی، یک نکته مهمتر آن است که آیا می توان با استناد به مخالفت یک شهید یا یک شخصیت خوشنام در مقطعی دیگر، نسخه های ابدی برای افراد پیچید و قضاوت قطعی درباره آنان کرد؟ شهید دکتر آیت از شخصیت های انقلابی و البته دارای مواضع سیاسی خاص و بعضا منحصر به فرد بود، اما آیا اظهار نظر آن بزرگوار درباره یک شخصیت می تواند تنها ملاک قضاوت درباره فرد مذکور باشد؟ جالب آن که مدتی بعد فرد مذکور به نخست وزیری می رسد و در کوران حوادث جنگ و به رغم بسیاری مخالفت ها و فشارها، وی به صورت مداوم از حمایت امام خمینی (ره) بهره مند می شود. نکته ای که در این مقطع می توان به آن توجه نمود، این است که در چنین مقاطعی و در فضاهای مه آلود چگونه باید قضاوت کرد؟ آیا صرفا باید از طریق اظهار نظر شخصیت های وجیه و خوشنام راه را پیدا کرد؟ در این صورت در تعارضات تکلیف چیست؟ راهکار ارائه شده از سوی ائمه اطهار (ع) و در راس آنان امیر مومنان علی(ع)، راه دیگری است. این ماجرا را همه شنیده ایم که در کوران جنگ صفین که سپاه امیر مومنان (ع) در برابر سپاه معاویه صف آرایی کرده بود و ظاهرا هر دو نیز مسلمان بودند، یکی از اصحاب علی (ع) در تشخیص حق به شک افتاده بود و این شک خود را خدمت حضرت عنوان کرد. شاید پس از گذشت 1400 سال و ریخته شدن خون روشنگر امام حسین (ع) اکنون برای ما انتخاب بین علی(ع) و معاویه کاملا ساده و روشن باشد، اما همین واقعه نشان می دهد برای کسانی که در متن آن حادثه بودند، به دلیل غبارآلود بودن فضا، تشخیص حق از باطل دشوار بود. اما نکته جالب پاسخ امام اول شیعیان بود، ایشان با وجود مقام امامت و وصایت بلافصل رسول خدا که با وحی الهی مشخص شده بود، به جای آن که او را به پیروی از خود -که هم امام شیعیان و هم خلیفه مسلمین بود- فراخوانند، راهکاری دقیق تر به او آموخته و فرمودند: "اعرف الحق تعرف اهله" حق را بشناس تا اهل حق را بشناسی. با این روش امیر المومنین نه تنها آن صحابی، بلکه پیروان خود را در پهنه تاریخ آگاه کردند که برای شناخت حق از باطل، باید به حق یا همان اصول تردید ناپذیر اخلاقی و انسانی مراجعه کرد و آن زمان است که دیگر گمراهی به بار نخواهد آمد. آیا ما نیز از این متد تصمیم‌گیری پیروی خواهیم کرد؟

دوستان عزیز حق با شهید بهشتی آیت الله خامنه ای و مجلس آن زمان است یا با پیشگویی ها ی ایت؟؟؟؟؟ با توجه به اصرار دوستان و تاکیید آنان مجبور به بیان تاریخ بودم

سلام

من بازم با سخنان پیر انقلاب، خمینی کبیر (ره) پاسخ شما رو میدم:

امام راحل (ره) هم از خیلی ها حمایت کردن ولی به قول بعضی ها آدما تغییر میکنن (!) و الان اون اشخاصی که شما ازشون حمایت میکنین کارنامه انقلابی خودشون رو با اشتباهات زیادی خراب کردن و تمام این سوابق مثبت از بین رفته و پرونده ای سیاه برای خود درست کردن.

میزان رای ملت هست و هرکسی به رای ملت احترام نزاره، بازنده اصلی این میدان هست.