بســــــــم الله الرحمن الرحیم
اللّهم صلّ علی محمّد و آل محمّد و عجل فرجهم
سلام بر رهبر فرزانه ، پیر و مقتدای صاحب دلان ، سلام بر ذریه رسول خاتم ، سلام بر پرچمدار کشتی انقلاب ، انقلابی که در ساحل ظهور منجی یگانه عالم آرام می گیرد، سلام بر تو ای که با دیدن چهره ات صدای ترکیدن بغض گلویمان عالم را فرا می گیرد .
رهبرا ، در دوران فشار خواص جامعه، در دوران سهم خواهی انقلابیون گذشته ، در دوران ظهور ناکثین و مارقین و قاسطین به کمین نشسته ، در دوران زخم زبانهای زخم خورده های دیروز ، در دوران به انزوا کشیدن حق خواهان امروز ، در زمان هجوم شبهه ، در زمان شیپور نوازی استعمار پیر ، در دوران نامه های سرگشاده بی ادبانه ، و بیانیه های فتنه انگیز، در زمان تریبون های تردید ، سلامت می کنم سلامی به وسعت آسمان بیکران خدا و بر تو درود می فرستم درودی به مانند قامت ایستاده و افراشته ی چون کوهت در برابر تمامی ستم ها ، قامتی که مایه آرامش و آسایش انقلاب سرخ خمینی شده است.
الم نجعل الارض مهادا ، و الجبال اوتادا.
رهبرا ، این بار تاریخ در عصر تو تکرار می شود ، آنانی که در زمان امام راحل ساکت و پنهان بودند و یا آنانی که خود را یار غار می نامیدند ، حال در عصر تو سر برآورده اند ، طلحه و زبیر را می گویم که انگشت اشاره به سوی بیت المال نشانه رفته اند ، اما تو همچنان مقاومت می کنی و صبر . مقدسینی را می گویم که با شعار اسلام ، با شمشیر سکوت بر هنجره ی نهال انقلاب تمرین ساز و ویالون می کنند ، اما تو همچنان مقاومت می کنی و صبر . از همه بدتر فرزندان طلقاء و آزادشدگان را می گویم که روزگاری به دست خمینی کبیر از یوغ بردگی و حقارت آزاد شده اما امروز از به بند کشیدن و انحصار افکار خمینی و خروش و جوشش آتشفشانهای احزاب دم می زنند، اما تو همچنان مقاومت می کنی و صبر ، که
تبت یدا ابی لهب و تب
و این ندایی همیشگیست که بریده باد دو دست ابو لهب و یارانش .
شاید گمان برده اند که تو را تنها مانند علی مرتضی (ع) خانه نشین می کنند ، و یا چونان حسن مجتبی(ع) به پای صلحی اجباری می کشانند ، و یا مانند حسین سید شهدا(ع) با یارانی اندک تنها در صحرایی سوزان به زندگی ات پایان می دهند .
هیهات ، هیهات، که این بار تاریخ مظلومیت علی (ع) و سلاله پاکش در مورد تو تکرار نمی شود . امروز نه تنها یارانت 72 تن نیستند که بیش از 72 میلیون تنند،زن و مرد ، بزرگ و کوچک . امروز نه تنها صلحی در کار نیست بلکه نبردی با شکست اهریمن در راه است و علی زمانه ما نه تنها خانه نشین نمی شود بلکه رهبر و مقتدای دلسپردگان جان برکف ، پرچم به دست فاتحانه نوید انقلاب مهدی ارواحنا فداه را مژده می دهد .
رهبرا ، بر کدام مظلومیتت باید گریست ؟ و بر کدامیک باید ناله و فغان سر داد؟ باید بر غمی که در عید مبعث رسول خدا به جای لبخند بر چهره ات نقش بسته گریست ؟ یا از عدم همراهی خواص با فرامینت ناله سر داد؟ با صدایی به گستره کهکشان از خشنودیت و رضایت ولی عصر (عج) در انتخاباتی مردمی سخن می گویی و دیگران ، آنان که مرد روزگار بحرانند از عدم رضایتشان از حماسه مردم.
رهبرا در روزگاری که تمام اصول و ارزش ها را از بستر جامعه می رهانند و اخلاق و عقلانیت را به امید سلاخی به باد یاوه گویی های گزاف گرفته اند ، در هر شب و روز در دعای نمازمان با چشمانی اشک بار و دستانی به آسمان بالا رفته که از خدایشان طول عمر و سلامتی را برای ولی امرشان مسئلت دارند با تو تجدید بیعت می نماییم ، بیعتی که بهای آن چیزی جز جان عاشقان اسلام نیست، و مطمئن هستیم که:
ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل علیهم الملائکه ، الا تخافوا و لا تحزنوا و ابشروا بالجنة التی کنتم توعدون
وعده ی حقیست که در پایان نصیب تو و یارانت می شود.
خدایا اعمال ما را آنگونه قرار ده که باعث خشنودی رسولت شوند.
