تبیان، دستیار زندگی

سلام به همه دوستان

چند وقت پیش یكی از دوستان خانوادگیمون سوالی پرسید كه ذهن منو خیلی مشغول كرده.

میگفت میخواد تنها زندگی كنه ،‌ از خانوادش جدا بشه. میگه خانواده به معنی زیر یك سقف زندگی كردن نیست! ما میتونیم جدا باشیم ولی در عین حال خانواده هم باشیم. یعنی دوری و دوستی. به هر سر بزنیم. تلفن بزنیم. محبت كنیم.

یه مادربزرگی هم میگفت: اگر زیر یك سقف نباشید روابط خانوادگی كمرنگ میشه. باید با هم زندگی كنیم تا اسمشو بزاریم خانواده.

نظر شما چیه؟

سلام

میگفت میخواد تنها زندگی كنه

من فکر کنم منظورشون از این جمله این بوده که قصد دارن مستقل باشن!

استقلال داشتن یه چیزه و جدا شدن یه چیز دیگه......میشه جدا زندگی کرد ولی به خانواده سر زد و اون عاطفه رو همچنان حفظ کرد

خیلی از آدم ها هستن که در ظاهر با خانواده خودشون زندگی میکنن ولی فقط با هم هستن و اون عاطفه و محبتی که باید بینشون باشه  نیست!

به هر حال این قانون زندگی هست و باید یه روزی از خانواده جدا شد و مستقل زندگی کرد ولی این جدا شدن نباید به منزله قطع عاطفه و محبت باشه

سلام رفقا... تنها زندگی کردن که یه امر محاله...ولی جدا زندگی کردن یه چیز دیگه است.دلایل زیادی برای جدا زندگی کردن می تونه باشه که یکیش استقلال هستش و دلایل دیگه که هر کسی واسه خودش داره...اتفاقا من یکی رو می شناسم که چند سالی هست جدا از خونواده زندگی می کنه،و این به نظر من مشکلات زیادی می تونه براش داشته باشه...اون محبتی که می تونه از طرف خونواده داشته باشه رو از دست میده و دوستاش به اون محبت می کنن که نمی تونه جای محبت پدر و مادر رو بگیره.. نمی تونه چندان صمیمانه باشه توی خونواده و .... به نظر من دور از خانواده زندگی کردن به هر دلیلی باعث بی تفاوتی اون به خونه و خونواده میشه و شاید بی تفاوت به آنچه بوده و هست.

بنام خدا

سلام

راستش من تنهایی رو خیلی دوست دارم، البته تو مجردی.

دوست دارم اگه موقعیتی پیش بیاد و یه جایی پیدا كردم زندگیمو ببرم اونجا و فقط روزی یه بار بیام به خونمون سر بزنم.

چون احساس میكنم بشتر دعواهای تو خانواده، بطور خیلی نامحسوس زیر سر منه، البته ناخواسته.

بعضی وقتا فكر میكنم كه باید زود بگردم جایی رو پیدا كنم و خانواده رو ترك كنم

با سلام و تشكر از همه كساني كه به این بحث پاسخ دادن

بیشتر منظورم مجردها بودن

من فكر میكنم تا آدمها تجربه زندگی مجردی رو نداشته باشن نمی تونن به این پرسش پاسخ بدن. باید دید آیا واقعا میشه همون روابط خانوادگی رو درحالی كه زیر یك سقف نیستی داشته باشي یا نه؟

امیدوارم دوستان بیشتری به این بحث پاسخ بدن كه در نهایت بتونیم نتیجه ای از این بحث بگیریم.

به نام خدا

سلام

گاهی این تنهایی ها لازم می شه برای آدم، اما به نظر من باید مقطعی باشه، نه این که به کل زندگی مون رو جدا کنیم.

به شخصه روابط خانوادگی رو خیلی لازم می دونم.

حتی اگر توی یه خانواده مشکلاتی هم باشه، اما هیچ چیز جای اون با هم بودن رو نمی گیره.

تجربه ی جدایی طولانی مدت از خانواده رو ندارم، اما فکر می کنم آدم بعد از یه مدت دلش می گیره از تنهایی. هر چقدرم که روابط اجتماعی قوی ای داشته باشیم، بازم خانواده یه چیز دیگه ست.

موفق باشید...

سلام

مستقل زندگی کردن  به صورت مجردی در نگاه اول مزایایی داره و معایبی.اما اگه بخوایم دقیقتر به این مسئله فکر می کنیم معایب و مشکلات این کار رو بسیار بیشتر از مزایای اون می بینیم . اما گاهی اوقات شرایط در خانواده به صورتی میشه که انسان احساس می کنه که اگر در خانواده باقی بمونه ممکنه مشکلات بسیار حاد و جبران ناپذیری براش پیش بیاد (به خاطر شرایط داخل خونه ) به نظر من توی چنین مواردی می تونه با هدف ادامه تحصیل چه در علوم دینی وچه سایر علوم به شهر دیگه ای سفر کنه و اونجا زندگی کنه اما حتما باید ارتباط با خانواده رو داشته باشه