تبیان، دستیار زندگی

سلام

به نام هستی بخش عالم

سلام

البتّه ممكن است بگوییم كه ورود به معناى عبور است ، نه داخل شدن .

بعلاوه روایات متعددى در تفسیر آیه رسیده است كه این معنى را كاملا تقویت مى كند:

از جـمـله از (جـابـر بـن عـبـد الله انـصـارى ) چـنـیـن نقل شده كه شخصى از او درباره

ایـن آیه پرسید، جابر با هر دو انگشت به دو گوشش اشاره كرد و گفت : مطلبى با این دو گـوش خـود از پـیامبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) شنیدم كه اگر دروغ بگویم هر دو كر باد! میفرمود: الورود الدخول ، لا یبقى بر و لا فاجر لا یدخلها فیكون على المؤ منین بـردا و سـلامـا كـمـا كـانـت عـلى ابـراهـیـم حـتـى ان للنـار - او قـال لجهنم - ضجیجا من بردها، ثم ننجى الله الذین اتقوا و نذر الظالمین فیها جثیا:

سلام

پاسخ این سؤ ال كه از هر دو جنبه در روایات اسلامى وارد شده است ، با كمى دقت روشن مى شود:

چرا كه قدر عافیت را كسى داند كه به مصیبتى گرفتار آید (و بالاضداد تعرف الاشیاء) در اینجا مؤ منان گرفتار مصیبت نمى شوند، بلكه تنها صحنه مصیبت را مشاهده میكنند و همانگونه كه در روایات فوق خواندیم آتش بر آنها سرد و سالم مى شود و نور آنها شعله آتش را تحت الشعاع قرار مى دهد.

بـعـلاوه آنـهـا چـنـان سریع و قاطع از آتش میگذرند كه كمترین اثرى در آنها نمى تواند داشـتـه بـاشـد، هـمـانـگـونـه كـه در حـدیـثـى از پـیـامـبر (صلى اللّه علیه و آله و سلّم ) نقل شده است كه فرمود: یرد الناس النار ثم یصدرون باعمالهم فاولهم كلمع البرق ، ثـم كـمـر الریـح ، ثـم كـحـضـر الفـرس ، ثـم كـالراكـب ، ثـم كـشـد الرجـل ، ثـم كـمـشـیـه : مردم همگى وارد آتش (دوزخ ) میشوند سپس بر حسب اعمالشان از آن بـیـرون مـى آیـند، بعضى همچون برق ، سپس كمتر از آن همچون گذشتن تندباد، بعضى هـمچون دویدن شدید اسب ، بعضى همچون سوار معمولى ، بعضى همچون پیادهاى كه تند مى رود، و بعضى همچون كسى كه معمولى راه مى رود).

و از این گذشته دوزخیان نیز از مشاهده این صحنه كه بهشتیان با چنان سرعتى میگذرند و آنـهـا مـیـمـانـنـد، مـجـازات بـیـشـتـرى مـى بـیـنـنـد، و بـه ایـن تـرتـیـب پـاسـخ هـر دو سؤ ال روشن مى شود.

برگرفته از تفسیر نمونه

یا علی

سلام

همانان كه فرشتگان جانشان را مىگیرند در حالى كه بر خود ستمكار بودهاند پس از در تسلیم درمىآیند [و مىگویند] ما هیچ كار بدى نمىكردیم آرى خدا به آنچه مىكردید داناست (28)

الَّذِینَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلائِكَةُ ظَالِمِی أَنفُسِهِمْ فَأَلْقَوُاْ السَّلَمَ مَا كُنَّا نَعْمَلُ مِن سُوءٍ بَلَى إِنَّ اللّهَ عَلِیمٌ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿28﴾

پس از درهاى دوزخ وارد شوید و در آن همیشه بمانید و حقا كه چه بد است جایگاه متكبران (29)

فَادْخُلُواْ أَبْوَابَ جَهَنَّمَ خَالِدِینَ فِیهَا فَلَبِئْسَ مَثْوَى الْمُتَكَبِّرِینَ ﴿29﴾سوره نحل

همان كسانى كه فرشتگان جانشان را در حالى كه پاكند مىستانند [و به آنان] مىگویند درود بر شما باد به [پاداش] آنچه انجام مىدادید به بهشت درآیید (32)

الَّذِینَ تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلآئِكَةُ طَیِّبِینَ یَقُولُونَ سَلامٌ عَلَیْكُمُ ادْخُلُواْ الْجَنَّةَ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ ﴿32﴾

این آیه وضعیت پاکان رو هنگام مرگ بیان میکند که فرشتگان به استقبال انها میایند وبه انها سلام میکنند وبه بهشت دعوت میکنند ......

از این ایات نتیجه میگیریم که ورود به دوزخ وبهشت بستگی به عمل انسان دارد .......

كیفر وپاداش بعضى ، از همان لحظه مرگ آغاز مى شود. ( تتوفاهم الملائكة طیبین ... ادخلوا الجنّة ) در روایات نیز آمده : قبر؛ یا گودالى از دوزخ است ، یا باغى از بهشت .

سلام

جوانانی از قریش هنگامی که رسول خدا در مکه بود به دین اسلام در آمدند، اما بر اثر حبس و شکنجه پدران و خویشان خود توفیق هجرت نیافتند و از دین اسلام بازگشتند و همراه قریش به جنگ بدر آمدند و روز بدر کشته شدند و درباره ایشان آیه ای نازل کشد که مضمون آن این است: «کسانی که در حال ستمکاری بر خویش، فرشتگان جانشان را گرفتند، بدانها گفتند: شما را چه می شود؟ گفتند: ما در سرزمین (مکه) زبون و بیچاره بودیم. فرشتگان گفتند: مگر زمین خدا وسعت نداشت تا در آن هجرت کنید؟ اینان جایشان دوزخ است و چه بد سرانجامی است.» سوره نسا 97

به نام هستی بخش عالم

سلام

در دوزخ کوهیست از آتش نرم که آن را صعود خوانند و چون دوزخی قدم بر وی نهد همچون ار زیر درگداز آید که: سأرهقه صعودا

؛ در دوزخ چاهی است که آن را غی خوانند و آن از برای بینمازان و متابعان شهوات است که: فسوف یلقون غیا ؛

چاهی دیگر هست که آن را اثام خوانند از برای زانیان و خونیان و مشرکانست که: و من یفعل ذلک یلق أثاما

، در دوزخ وادییست که آن را «ویل» گویند و اهل دوزخ بخدا پناه برند از عذاب أهل آن وادی و آن از برای شش طایفه معد شده:

اول - برای مشرکان است که: ویل للمشرکین .

دوم - از برای منکران و بدروغ دارندگان است که: ویل یومئذ للمکذبین

سیوم - برای حکم کنندگانست بناحق که: فویل للذین یکتبون الکتاب بأیدیهم ثم یقولون هذا من عند الله

چهارم - برای کمفروشان است که: ویل للمطففین

پنجم - برای دروغگویان و بهتان نهندگان است که: ویل لکل أفاک أثیم

ششم - برای عیب جویان و غیبت گویانست که: ویل لکل همزة لمزة - الذی جمع مالا و عدده - یحسب ان ماله اخلده

و دیگر وادییست که آن را «فلق» خوانند از برای حاسدانست قل أعوذ برب الفلق