با عرض سلام خدمت تمام دوستان گلم نقد عملکرد دولت میر حسین موسوی از زبان آیت الله هاشمی رفسنجانیاین گزارش بخشی از خطبه های آیت الله هاشمی رفسنجانی در خطبه های نماز جمعه سال های 68،69،70 است.ایشان در این سخنرانی ها با ارزیابی و نقد عملکرد دولت میر حسین موسوی،مشکلات به ارث رسیده از این دولت را تشریح کرد.جالب است توانمندی وضیت و شرایط دولت جناب آقای مهندس موسوی را که 20 سال از کار اجرایی کلان فاصله گرفته بودند را از زبان آقای هاشمی که هم اکنون از حامیان جدی ایشان هستند،بشنویم .تمامی مطالب منتشر شده در این گزارش بر گرفته شده از روزنامه جمهوری اسلامی می باشد.1.فساد اداریما چند تا مسئله عمده داریم که من در اینجا به آنها اشاره خواهم کرد یکی همین مسئله سوء توزیع و گرانی است یکی مسئله سوء اخلاق بخشی از انسان هاست،بد حجاب ها و آنان که اخلاق اسلامی را مراعات نمی کنند و یکی هم همین مسئله سیاسی است که دائما از بیرون برای ما مسئله می سازد.مساله دیگر مساله فساد اداری است که در بعضی از ادارات بعضی از افراد برای مردم مزاحمت هایی به وجود می آورند.(2/2/1368)2. مشکل تعریزاتمشکلاتی که ما در باب مالیات داشتیم و یا در خیلی ابواب دیگر مانند تعریزات که یک مشکل جدی در مسیر قانون نگذاری و اداره کشور ما شده بود که ایشان (امام) به راحتی حل کردند.شما اجازه بدهید که من داخل جرئیات نروم چون شما اینطور چیز ها را به اندازه کافی می دانید.(20/3/1368) 3. بی برنامگیما قبلا برنامه نداشتیم الان برنامه پنج ساله ما دارد آماده می شودکه داشتن برنامه خودش تکلیف خیلی چیز ها را مشخص می کند، آینده روشن می شود،خطوط مشخص است.معلوم است ما می خواهیم به کجا برسیم،مسدولان تکلیف خودشان را می دانند، دوباره کاری ها نمی شود و خیلی از ریخت و پاش ها را نخواهیم داشتو چیز های دیگری را که قبلا داشتیم الان نیز از آن برخورداریم.(14/5/1368)4.مدیریت غلطاین شیوه ای که الان دولت دارد زندگی مردم را اداره می کند بدترین نوع اداره مردم است.(8/7/1368)5. بی عدالتیشیوه توزیع درست نیست. همین که هست هم درست توزیع نمی شود این واقعیت وجود دارد که این شکل توزیع که الان هست و یک نوع بی عدالتی از این طریق به مردم تحمیل می شود.(8/7/1368)6. خطر نقدینگی نقدینگی بسیار زیادی الان در دست مردم است این مقدار پولی که ما در دست مردم داریم این خودش یک خطر جدی است برای اقتصار کشور علتش هم این است که این پولها در دوران جنگ خرج نمی شد که بر می گشته دوباره به بازار ودر دست مردم یا می رفتیم کالای خارجی می خریدیم.(8/7/1368)7. تعطیلی طرح ها الان همه طرح های مهم شما مانده است به دلیل اینکه اجباری ندارند چرا که پولهایشان را گرفته و رفته اند.این شیوه یک شیوه جاهلانه برای اداره کشور است.(18/9/1368)8. تاراج اموال کشوریالان ما در دریا که هر مقدار نقت استخراج می کنیم، گازهای آن را داریم می سوزانیم ومخازن مشترکی که با آن طرفی ها داریم آنها دارند،می برند و از ما هرز می رود این ثمره این فکر انقلابی است که بعضی از آقایان دارند خیال می کنند که انقلابی است و واقعا این انقلابی است که ما اینگونه اموال کشور را به تاراج دهیم؟(18/9/1368)9.تورممن یک بار در جلسه ای گفتم الان ما پانصد میلیارد تومان طرح نیمه کار داریم می دانیم پانصد میلیارد تومان تقریبا 8 برابر بودجه امسال ماست که اینها همه باید در برنامه تکمیل شود.مانده اینها خیانت است همانطور که ماندن آنها باعث خسارت شده است.سال به سال گرانتر می شود. تورم مال اینهاست اصل تورم را شما اینجا ببینید که ما اینقدر سرمایه گذاری بدون نتیجه کردیم.(18/9/1368)10. بی عدالتیبا این قوانینی که ما گذراندیم ما مردم را می خواهیم اینجوری اداره کنیم؟آن وفت نتیجه اش هم این می شود که دلالها و آن بحث دیگری که یکی از برادران می کردند ایشان صحبت های ظاهر الصلاحی نمی کردند عدالت اجتماعی می خواهند،مشکلات مردم را هم می خواهند حل شود.چنین قوانینی همین وضع را بوجود می آورد یعنی نه عدالت اجتماعی را برقرار می سازد و نه مشکلات مردم را حل می کند.اگر بنا بود عدالت اجتماعی را اینجور درست کنیم در این 10 سال درست کرده بودیم شما همه قبول دارید(18/9/1368) 11. نابودی استعدادهااین که در کشور ما کارهای تجاری، دلالی،واسطه گری بخش عظیم استعدادهای خود را می بلعد و کارهای اجرایی موثر،مفید و تولیدی و پر افتخار متولی ندارد و کسی به دنبال آن نمی رود بدترین مرضی است که ما دچار آن هستیم(27/8/1368)12. اقتصادی مریضبحث این است که شرافت و کرامت کار باید در جامعه ما جا بیفتد اگر اینطور شد کار های انگلی و خیالی و کاذب در کشور ما از بین برود. اقتصاد در کشور ما مریض است. همه مشکلات در نرفتن به دنبال کار دنبال تولیدی پیچ و خم در کارهای اجرایی نیست ولی آن فرهنگ غلط آنها را می کشاند به انجام این قبیل کارها.(27/8/1368)13. بلای نقدینگی ما برای اینکه این بلای نقدینگی را از دست مردم خارج کنیم که به عنوان یک اهرم بسیار خطرناک و شیطانی محسوب می شود و هم می تواند خطر مهلکی برای نظام به شمار آید با امکانات خودمان به دنبال راه حل گشتیم.یعنی در جامعه ما نرخ تورم به طور نامعلومی رو به افزایش بود که سعی نمودیم این رشد سرسام آور را به نصف کاهش دهیم البته هنوز روند آن رو به رشد است.(3/6/1369)14. کسر بودجهما در سال 65، 5/1449 میلیارد ریال کسر بودجه داشته ایم.یعنی رقمی حدود 150 میلیارد تومان از زمان که لایحه بودجه را از مجلس گذرانده ایم با این میزان کسر بودجه مواجه بوده ایم. سال 1366 از 1375 میلیارد ریال کسر بودجه و در سال 67 از 4021 میلیارد تومان کسر بودجه بر خوردار بوده است. در سال 68 تا نیمه همان سال که ما قبول مسئولیت کردیم همین روند تداوم داشت.(3/6/1369) 15. تورم اسکناسدر ظرفیت این چند سال سیاست چاپ اسکناس ما بدین شکل بوده که البته چاپ اسکناس در کشور یک امر طبیعی است یعنی در هر سال در حد تورم اسکناس منتشر می شود و هیچ اشکالی ندارد اما وقتی نرخ تورم افزایش می یابد و نقدینگی رو به افزایش می باشد و دولت هم با کسری بودجه مواجه باشد دائما به انتشار اسکناس مشغول می شوند که این وضع، چندان مثبت و مفید نخواهد بود.(3/6/1369)16. طرح های نیمه تمامخیلی از امکانات و مراکز خراب شده که بلا استفاده مانده است و در واقع عدم النفع آنها بر عهده ماست. وقتی که جنگ خاتمه یافت، مبلغ 500 میلیارد تومان طرح نیمه تمام داشتیم که به تاخیر افتاده بود و به مرحله بهره برداری رساندن آنها کار بسیار دشواری بود. البته همه این طرح ها به خاطر طولانی شدن دوران ساختش، هزینه شان به چند برابر رسیده است. مثل فولاد مبارکه ای که اول حدود 30 میلیارد تومان برایش در نظر گرفته بودند، الآن ما حدود 80 میلیارد تومان باید خرج آن کنیم که تا کارش به پایان برسد.(14/03/1370)18. عبور از اقتصاد متمرکزیکی از مشکلات جدی کشورمان در ساختار اقتصادی که حالا می خواهیم از اقتصاد متمرکز عبور کنیم و به طرف اقتصاد متعادل زمان صلح برویم، مشکلات بسیار جدی برویم من جمله قیمت های بعضی از کالاهای دولتی است. در زمان جنگ خطرناک بود و این کارها را نکردند و یا نخواستند بکنند، اما الآن ببینیم می توانیم اینها رو اینجوری تحمل کنیم یا نه.(22/04/1370)19. سالها بد عمل کردیم البته به علت اینکه سال ها بد عمل کردیم نمی توانیم یک دفعه شوک وارد کنیم.(22/4/1370)20. اسقراضگقتم در خارج حدود 12 میلیارد دلار تهعد ارزی داشتیم که اینها خریدهای نسیه و گشایش اعتبارات بود و بدهی به بانک مرکزی در طول این مدت که عراق از بیرون قرض می کرد. ما مخارجمان را از بانک مرکزی می گرفتیم و هر سال کسر بودجه تا اینکه جمع و رقم وحشتناکی شد. متلا صندوق های بازنشستگی بسیار در طول سال های چند آنطور که لازم است به آنها پرداخته شود، توجه نشد و ترفیعاتی که نیروی انتطامی باید می گرفتند نگرفته بودند و طلب کار بودند.خیلی از فوق العاد هایی که نظامیان باید می گرفتند نگرفتند و بدهی از این قبیل. مسئله سوم مسئولیتی که نظام در برابر رزمندگان و خانوده های آسیب دیده از جنگ داشت. خب این همه شهید و خانواده شهید و خانواده اسیر و اسیر جانبازان و این همه رزمنده که عمر و جوانی شان را در جبهه کرده بودند. اینها نوعا از طبقات محروم روستاها و مردم مستضعف بودند که خب در دوران جنگ حسابی خدمات بسیج اینها را با مشکلات اقتصادی رو به رو کرده بود.(19/5/1370)21. بدترین دردهاطرح های نیمه تمامی که روی دست دولت مانده بود، شاید بدترین دردها وبود. کسی هم احساس نمی کند آن روز دیدیم که حدود 500 میلیارد تومان طرح نیمه ساخته روی دست دولت و ملت جمهوری اسلامی مانده .ممکن بعضی بگویند طرح نیمه تمام حالا باشد این خودش ثروتی است بله این مقدار نعمتی است ولی وضع تاخیر یک مصیبت و مشکل غیر قابل تحملی است.(19/5/1370)22. عقب ماندگیعقب ماندگی در امکانات زیر بنایی بود که این ده سال یک مشکل بسیار بسیار سنگین و غیر قابل تحملی را بر دوش شما مردم گذاشته است و زیاد نیاز به توضیح ندارد.(19/5/1370) 23. 500 شهر راکدوضع شهرداری های کشور، حدود 500 شهر در کشور هست که نتوانست خودشان را به روز برسانند خیابان ها، میادین،پارک ها،آب، برق و ... خب در تهران زنگی می کنید و وضع شهر را می دیدید.شهرهای دیگر از اینجا بدتر بود. قدری به تهران رسیدگی می شد.500 شهر راکد10 سال عقب مانده و همه چیزشان عقب بود. از سینما، ورزشگاه و از کتابخانه و آب و برق و ...و آن چیزی که وسیله ضروری زندگی است عقب و راکد مانده به اضافه اینکه ماشین آلات اینها به جبهه ها رفته بود.شهرداری ها از ما مطالبات ماشین آلات می کنند که ما باید به آنها بدهیم چرا که مال مردم است و از عوارض گرفته شده است.(19/5/1370)24. افت تولیدمشکل بعدی ما که باز از اینها مشکل تر است افت تولید است. تولید در کشور به شدت نزول کرده بود، بعد از انقلاب ما، در آن دو سال اول نتوانستیم تولید را سامان دهیم، مدیریت ها بهم خورد، خیلی از مدیران فرار کردند، کارخانه ها مصادره شد، سرمایه ها را بردند و این 10 سال افت تولید جیب مردم را خالی کرد.من فقط یک رقم را می گویم و شما می توانید بفهمید معنی تولید یعنی چه؟تولید ناخالص ملی یکی از شاخص های اساسی رونق اقتصاد کشور است که می گویند این مقدار تولید در کشور بوده و قبل از انقلاب هم مطلوب نبوده و بعد از انقلاب تا این مدت به این شکل در آمده، وضع تولید ناخالص اینطوری شده که اگر یک نفر ایرانی از مجموع تولیدات کشور، مثلا 40 هزار تومان سهمش می شده، در سال 67 که ما برنامه را بررسی کردیم 20 هزار تومان سهم می برد.حتما معنای این را درک می کنید و دو دلیل هم داشت یکی این که تولید کم شده و دیگری اینکه جمعیت زیاد شده بود.(19/5/1370)25. فقر مضاعفسهم سرانه ما از تولید در سال 67، 23 هزار ریال بود که در اوج خوبی آن نزدیک به 40 هزار تومان بوده است، یعنی 53 درصد ما داشتیم و هر ایرانی در این دوران 50 درصد فقیر شده بود.فقر واقعی یعنی این و بقیه چیزها را آدم نمی فهمد(19/5/1370)26. مرض خطرناکدر کشوری که تولیدی نیست، سرمایه گذاری هم نیست.یکی از ارقامی که خیلی سقوط کرده بود سرمایه گذاری بود.بخش خصوصی سرمایه گذاری جدی عمل نمی کردو دولت هم چیزی نداشت، لذا بیکاری بود، این مشکل بیکاری یک مرض بسیار خطرناکی است که عوارض آن در جاهای دیگر مشخص می شود(19/5/1370)28. مقررات دست و پا گیرما دچار یک تمرکز کمر شکن اداری شده بودیم که به خاطر سهمیه کردن کالا و انحصاری کردن صادرات و واردات، زندگی اقتصادی،دست دولت باید در همه جا باشد و دائما برای اینکه مامورین را حفط کنیم، قانون و آیین نامه و تعزیرات گذراندیم.آنقدر قانون حفاظت کننده برای حفظ این تمرکز گذاشته ایم که حالا وقتی می خواهیم چیزی را اصلاح کنیم می بینیم که یک کتاب آیین نامه و قانون داریم، ما می خواستیم صادرات را تسریع کنیم می دیدیم یک نفر آدم صادرات چی حدود 70 تا 80 جا باید مراجعه کند. وقتی جنس از خارج وارد می شود برای آزاد کردن آن از گمرک گاهی آنقدر این مقررات طول می کشد که جنس در گمرک به صورت کالای متروکه در می آید و یا فاسد می شود.و دلالی در این وسط به وجود آمده به عنوان یک حرفه پیچیده فنی که چگونه آزاد می کند و چگونه صادر می نماید و این تمرکز آنقدر مشکل و دست و پا گیر است که شاید تا به حال ده ها مورد آن را در این لنگرگاه ها و جاهای حساس حل کردیم ولی باز می بینیم هنوز دست و پای ملت بسته است.(19/5/1370)و همچینن نقد هایی دیگری نیز می باشد که من تا همین جا را کافی می دانم.و در آخر این را می گویم که واقعا سیاست چه می کند.شخصیتی نظیر آیت الله هاشمی رفسنجانی که نه تنها بنده بلکه اکثریت عموم مردم ایران بر این معتقدیم که ایشان یکی از ارکان و بنای انقلاب اسلامی و ادامه دهندگان راه امام بوده و ان شاء الله هست و خواهد بود،چرا در سال های بین 68 تا 70 با این مواضع پیش می رود و حال حامی شخصی است که نقد های سنگینی از ایشان به او شده است. و دیگر چیزی نمی گویم و قضاوت را بر عهده خودتان می گذارم.در انتها هم بگویم ما مردم ایران زمین حامی فردی هستیم که بتواند پیرو راه امام راحل و رهبر عظیم الشان انقلاب باشد و بتواند ایران را با تدبیر، عمل صالح،مدیریت صحیح و با اتکا و اعتماد بر پایه های اساسی دین مبین اسلام بر قله های بلند افتخار قرار دهد ان شاء الله.
