یکی از نامزدهای اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست‌جمهوری در مناظره نمایشی
شب گذشته خود، پس از 40 دقیقه حملات یک‌طرفه مشتمل بر ناسزاگویی و
عقده‌گشایی علیه دکتر احمدی‌نژاد و تلاش برای عملیاتی کردن پروژه افراطیون
جهت زیر سوال بردن صداقت رییس‌جمهور، در واکنش به تذکر آرام، متین،
مودبانه و قانونی مجری برنامه مبنی بر حفظ حق پاسخگویی برای نامزد غایبی
که علیه او دروغ‌پراکنی و شانتاژ شد، ناگهان از کوره در رفت و با بلند
کردن صدا، دوختن نگاه غضب‌آلود به چشمان مجری، کوبیدن مشت بر میز و به کار
بردن کلمات و عبارات غیرمحترمانه و عصبی درباره صدا و سیما و شخص
احمدی‌نژاد، چهره‌ای خشن، نابردبار و درشت‌گو از خود به نمایش گذاشت.
مخاطب ایرانی که پس از دیدن 80 دقیقه حملات یک طرفه دو نامزد
اصلاح‌طلب علیه رییس‌جمهور از خود می‌پرسید چرا این دو نفر در مناظره
مستقیم با احمدی‌نژاد منفعل ظاهر شدند و حالا در غیاب او میدان‌داری
می‌کنند، اکنون باید به یک پرسش دیگر نیز در ذهن خویش پاسخ بگوید و آن
اینکه چگونه می‌توان با این همه ناشکیبایی و پرخاشگری، آن هم در برابر یک
تذکر کاملا قانونی و آرام، مسایل و مشکلات کشور و مردم را در سطح کلان و
ملی، تحمل و تدبیر کرد؟
اگر چه این بی‌تحملی و رفتار عصبی، سبب پرده‌برداری از واقعیات
شخصیتی و اهداف مدعیان اصلاحات شده، اما در هر حال برای مردم متدین و
متمدن ایران عزیز مشاهده چنین صحنه‌هایی به نام اصلاح امور کشور ناگوار و
رنج‌آور است.
مردم به اینکه تندخویی و درشت‌گویی نامزد مذکور به علت ناراحتی او از
نتایج نظرسنجی مراکز معتبر کشور و درک وضعیت نامطلوب خود در نزد اکثریت
جامعه شهری و روستایی کشور می‌باشد یا علت دیگری دارد، کاری ندارند، بلکه
برای ایرانی‌ها رعایت متناسب، منطق و ادب از سوی سیاستمداران یا مدعیان
سیاست‌ورزی در این سرزمین اهمیت دارد.
**یادداشت از:جعفر عادلی
منبع:http://www.irna.ir/View/FullStory/?NewsId=533838
