تبیان، دستیار زندگی

امام عصر فرمود:مردم مرا فراموش کرده اند

این سخن باید قلب هر شیعه ای را به درد آورد

ما شیعیان چقدر امام عصر (عج) را می شناسیم؟

 وچقدر در محافل خود از ایشان نامی می بریم ویاد ایشان را که فراموششان کرده ایم زنده میکنیم؟

در این تایپیک قصد دارم تشرفات وداستانهای آموزنده برایتان قرار دهم

وشدیدا خواهش می کنم از مدیر انجمن که این تایپیک را حذف نکنند اگر با تایپیک دیگری هم نام است

متشکرم

یکی از اولیاء الهی فرمودند که:محبت امام عصر وخداوند از طریق افزایش معرفت نسبت به ایشان به دست می آید( یعنی هر چه معرفت بیشتر باشد ،محبت هم بیشتر است)

حالا بنده در این بخش می خوام سوالات مهدویت وبخشی از عقائد که مهم هستند رو در این تایپیک قرار بدم

**دوستان لطفا مطالب را بخوانند ،چون متاسفانه همه بدبختی ما از داشتن عقائد غلط است،سعی می کنم انشاءالله کوتاه بیاورم**

اللهم عجل فی فرج

امام عصر وجه الله خاص الخاص هستند

وجه الله شاید به سه بخش تقسیم شود: ۱_ وجه الله العام    ۲_ وجه الله الخاص   

۳_ وجه الله الخاص الخاص

﴿ وجـه الله عام ﴾

اگر انسان به حقیقت هر كس یا هر چیز نگاه كند می بیند وجه الله است یعنی یك صفت یا یك اثر از ذات مقدس پروردگار در او ظاهر است. به طور كلی یك معنایی را از این تشبیه عرض كنم كه از این جهت به هر چیزی یا به ائمه اطهار علیهم السلام وجـه الله گفته اند كه چون در صورت هر انسان همه صفات درونی اش ظاهر است كه بعضی از آن صفات را همه می فهمند، مثلاً اگر كسی غضبناك باشد ولو اظهار غضبش را نكند از صورتش فهمیده می شود همه می فهمند این شخص در دل غضب كرده است یا اگر خوشحال باشد همه كس از صورتش می فهمد كه این شخص خوشحال است. ولی قیافه شناس هایی هستند كه همه صفات درونی انسان را از قیافه انسان می فهمند آنها تخصص دارند و چون همه صفات درونی انسان از صورت بدنی اش ممكن است ظاهر شود از این جهت خدایتعالی صفات حمیده اش از صورتش كه مخلوقش باشند، شناخته می شود حالا گاهی ممكن است كه من و شما نگاه كنیم به وجه الله، صفات خدا را زیاد نفهمیم اما متخصصین آنهایی كه می فهمند و درك می كنند مثل خود ائمه اطهار علیهم السلام كه همه صفات الهی را در ائمه اطهار علیهم السلام مشاهده می كنند از این جهت آنها را وجه الله خاص الخاص یعنی همه صفات الهی در ائمه اطهار علیهم السلام و در پیغمبراكرم صلی الله علیه و اله و فاطمه زهرا سلام الله علیها هست و دیده می شود بنابراین هر كس به هر نوع یك نشانه ای از خدا در او دیده شد بعنوان عام وجه خدا است. مثلاً مخلوقات خدا خالقیت پروردگار درآنها دیده می شود حالا می خواهد جماد باشد نبات باشد حیوان باشد یا انسان همه موجودات نشانه های پروردگارند كه گفت: «و فی كل شیء له ایة» در هر چیزی برای خدا نشانه ای هست همه چیز آیات پروردگارند. در قرآن هم خدایتعالی می فرماید:

« وَ مِنْ ایاتِهِ خَلْقُ السَّمواتِ وَالْاَرْضِ » ‍[ روم ۲۲]

همه بالائیها و پایین نشانه های خدا هستند. نشانه همان وجه خدا است همان ظهور صفات پروردگار است. پس می بینیم در همه موجودات نشانه ای از خدا هست و به معنای عام وجه الله هستند.

بسم الله الرحمن الرحیم

﴿ وجـه الله خاص ﴾ اما وجه الله خاص همانهایی هستند كه تا حدی و نه كامل و یا اگر كامل است در محدوده ای، اینها صفات الهی را در خودشان بوجود آورده اند اولیای خدا آنهایی كه تزكیه نفس كرده اند و صفات رذیله را از خودشان دور كرده اند و صفات پروردگار را در خودشان در یك محدوده ای حتی تمام صفات الهی را در خودشان بوجود آورده اند، مانند غیر معصومین از شهدا صالحین انبیاء كه در آسمان چهارم در نعمت پروردگار متنعم اند و در دنیا هم طبعاً اوتاد ابدال اصحاب حضرت بقیة الله علیه السلام یا اصحاب سیدالشهدا علیه السلام یا امثال اینها، اینها وجه الله خاصند یعنی تا یك حدی خدا را نشان می دهند و به همین دلیل است كه یك مرجع تقلید یك فردی كه: « من كان من الفقها صائنا لنفسه حافظا لدینه مخالفا لهواه مطیعا لامر مولاه » این شخص را آیت الله می گویند. آیت الله یعنی نشانه خدا همه وجودش نشانه خدا است و طبعاً وجه الله هست.

﴿ وجـه الله خاص الخاص ﴾

اما یك وجه اللهی است كه اگر او را ببینیم خدا را دیده ایم اگر به او محبت كنیم به خدا محبت كرده ایم اگر با او دشمنی كردیم با خدا دشمنی كرده ایم. در زیارتها به این جملات برخورد می كنیم خطاب به خاندان عصمت و طهارت در زیارت جامعه است كه: « من عرفكم فقد عرف الله» كسی كه شما را بشناسد قطعاً تحقیقا خدا را شناخته است، در اینجا با كلمه « فقد» كه به معنی قطعاً هست بیان كرده است. « كمن » نیست مثلاً: « من زار عبدالعظیم بری كمن زار الحسین علیه السلام بكربلا » كسی كه حضرت عبدالعظیم را در شهر ری زیارت كند مانند كسی است كه حسین علیه السلام را در كربـلا زیارت كرده باشد عین آن نیست مثل آن است. اما اینجا می فرماید: « من عرفكم فقد عرف الله » یعنی هیچ كم و زیاد ندارد اگر شما را كسی شناخت قطعاً تحقیقا خدا را شناخته است. « و من احبكم فقد احب الله » كسی كه شما را دوست بدارد قطعاً تحقیقاً خدا را دوست داشته است و همچنین «من ابغضكم فقد ابغض الله»  یا امثال این جملات داریم به این معنا است كه آنها وجه الله خاص الخاص اند و كسی راه به این حد از كمال ندارد. آنها آنچنان بین خدا و خلق واسطه هستند كه باید همه چیز را از خدا بگیرند در وجود خودشان ثبت كنند و بعد مردم از آنها یاد بگیرند.« لو لا نا ما عرف الله » اگر ما نبودیم خدا شناخته نمی شد. « لو لا نا ما عبد الله » اگر ما نبودیم خدا بندگی نمی شد. ببینید معنای وجه این است اولیای خدا وجه الله خاصند. اما امام عصر ارواحنا فداه وجه الله خاص الخاص است كه اولیای خدا اگر بخواهند به خدا متوجه بشوند باید به امام زمان متوجه باشند. «این وجه الله الذی الیه یتوجه الاولیاء» این یك معنا بنابراین ائمه اطهار علیهم السلام به این معنا كه همه صفات الهی در آنها هست و به علاوه واسطه بین خدا و خلق اند در گسیل صفات پروردگار به مخلوق، از این جهت آنها را وجه الله گفته اند.

بسم الله الرحمن الرحیم

بازم سلام 

امام عصر یدالله خاص الخاص هستند

﴿ يدالله و مراتب آن ﴾

 و اما باز در آيات و روايات كلمه يدالله را مي بينيم. « يدالله » معناي ظاهريش دست خدا است.

« اِنَّ الَّذينَ يُبايِعُونَكَ اِنَّما يُبايِعُونَ اللهَ يَدُاللهِ فَوْقَ اَيْدِيهِمْ » [ فتح ۱۰]

 دست خدا بالاي دست اينها است. خدا را ما مي شناسيم كه مجرد است مجسم نيست و طبعاً از اين دستي كه ما در فكرمان مي آيد دور و منزه است. پس يدالله اينجا چه معنايي دارد؟ ائمه اطهار عليهم السلام فرموده اند: علي عليه السلام يدالله است، ائمه اطهار عليهم السلام يدالله هستند. چرا به آنها يدالله گفته شده است؟

باز يدالله به سه بخش تقسيم مي شود:  ۱- يدالله عام          ۲-  يدالله خاص  

۳- يدالله خاص الخاص

﴿ یدالله عام ﴾

به طور كلی هر كس و یا هر چیزی كه برای خدا كاری را طبق دستور خدا انجام بدهد یدالله است. یدالله العام همین مردمی هستند كه در صراط مستقیم دین و به دستور خدای كریم به مردم كمك می كنند یعنی شما یك دفعه می بینید همسایه تان یا یكی از دوستانتان مشكلی دارد برمی دارید یك مقدار از پول همراه خودتان می برید در خانه اش و به او پول را می دهید و برمی گردید شما یدالله هستید منتهی یدالله العام. البته هر كسی یدالله نمی شود آنكه برای خدا، برای اینكه خدایتعالی را از خودش راضی كند نه برای اینكه حالا من به این كمك می كنم بالاخره این به دردم خواهد خورد! نه برای اینكه به این كمك  می كنم تا بگویند فلانی مرد سخی ای است! نه به خاطر اینكه مردم ببینند! فقط و فقط برای خدا و برای امر پروردگار. اینكه می گویم برای خدا و برای امر پروردگار هر دو را می گویم علت دارد، گاهی انسان فكر می كند این كارش برای خدا است و حال اینكه خدا راضی نیست، باید با اذن پروردگار باشد.در قرآن مجید خدایتعالی كارهایی را به حضرت عیسی بن مریم نسبت می دهد كه:

ادامه مطلب قبل..

« وَ اُبْرِئُ الْاَكْمَهَ وَ الْاَبْرَصَ وَ اُحْیِ الْمَوْتی بِاِذْنِ اللهِ » [ ال عمران ۴۴]

  من كور را شفا می دهم برص را شفا می دهم فلج را شفا می دهم مرده را زنده می كنم در كنار  همه­اش می فرماید « باذنه » یا « باذن الله » دارد. اذن خدا لازم است تا كار مورد توجه خدایتعالی واقع شود. فكر ناقص ما كه خدا حتماً دوست دارد و هیچ دلیلی بر این موضوع نداریم و نمی دانیم در صراط مستقیم هست یا نیست، به درد نمی خورد باید حتماً اذن الله باشد حالا انسان یا از طریق كلیات فقه استفاده می كند یا از طریق سئوال از فقیه استفاده می كند یا خودش اجتهاد كرده است و در كتابها تحقیق كرده است و متوجه شده كه این كار را خدایتعالی دوست دارد، آن وقت اگر یك وقتی ندرتاً اشتباه كرد آنجا مسئله ای نیست، آن وقت حركت می كند و این پول را به یك نفر می رساند.

 یك شخصی آمد به من گفت كه فلانی یك مقدار پول بده این بنده خدا معتاد است افتاده كناری، من بروم برایش تریاك تهیه كنم به او بدهم اینجا آدم احساس می كند كه پول دادن به مستحق خیر است اما اصل عمل مورد نهی پروردگار است. من از باب مثال این را عرض كردم در این كارها باید دو موضوع باشد یكی نیت شما خالص باشد و دوم خدا امر كرده باشد. این دو موضوع اگر وجود داشت وقتی كه شما دست تان را دراز می كنید كه این پول را به این شخص بدهید دست شما دست خدا است وجود شما وجود خدا است اما بعنوان عام. همه این كار را می كنند بالاخره در دوران عمر هم كه شده است حتی كفار گاهی یك كارهایی انجام می دهند كه خدا دوست دارد و نتیجه خوبی هم دارد.

﴿ یدالله خاص ﴾

اما یك یدالله خاص داریم آنها كار اولیای خدا است تنها به مادیات اكتفا نمی شود. مادیات یك مسایل خیلی عادی و معمولی است، شما یك مجلسی ترتیب داده اید برای خدا و قصد قربت هم كرده اید، ده هزار نفر را شام داده اید و همه هم فقرا بوده اند خوردند و شما را هم دعا كردند در عین حال شما مركب ها را در آخور جا داده اید آنها را سیر كرده اید و به قول مرحوم استادمان حاج ملا آقا جان كه من مكرر نقل كرده ام، در یك مجلسی رفتیم غذا مفصل، پذیرایی مفصل اما به هیچ وجه زمینه حرف معنوی در آن مجلس نبود آمد به صاحب خانه فرمود: مركب ما را خوب سیر كرده ای كاه و جو خوبی به او داده ای خیلی ممنون اما خودمان گرسنه داریم از این مجلس بیرون می رویم. مسایل روحی و غذای روحی اصلاً طرف مناسبت با غذاهای غذای جسم نیست، اگر روح داشته باشیم اگر لذتهای روحی را درك بكنیم اگر فهم و درك اینكه چه گفتند و چه شنیدیم و چه راه راستی را انتخاب كردیم را داشته باشیم.

ادامه دارد....

پس بنابراین علما، اولیا، افرادی كه بوسیله خاندان عصمت و طهارت غذای روح برایتان تهیه می كنند و به شما می دهند اینها یدالله خاص اند. باید مثل غذاهای معمولی به غذای روحی هم توجـه كنید كه مسموم نباشد و اگر مسموم بود این غذا شما را از پا در می آورد این غذا را اگر كسی به شما داد یدالله كه نیست بماند، بلكه یدالشیطان است. اگر یك مجلسی تشكیل شد، چه طرف افراط را گرفت و چه طرف تفریط را، چه مطالب منحرف كننده به طرف راست را به شما تعلیم دادند و چه مطالب منحرف كننده به طرف چپ را حالا من چپ و راستش را برای شما عرض نمی كنم میانه رو و حقیقت و خیرالامورش این است كه جز از آیات قرآن و روایات اهل بیت عصمت و طهارت برای شما نگویند. به مجرد اینكه گفتند فلان فیلسوف یا فلان دانشمند این طور گفته و شما تحقیق كردید و دیدید این كلام از ائمه اطهار علیهم السلام نیست و آنها نگفته اند، نباید به طرفش بروید. یدالله آن كسی است كه از خدا بگیرد و به شما بدهد از آیات قرآن بگیرد و به شما بدهد از روایات اهل عصمت و طهارت بگیرد و به شما بدهد. آقایون این مطلب را در گوش خودتان قرار بدهید خدای من شاهد است كه بیشتر این جلسه را برای این تشكیل داده ام كه شما متوجه باشید كه هر غذایی را به روح تان ندهید هر مطلبی را به او ندهید هر چیزی كه به ذائقه تان زیبا می آید ولی  نمی دانید چه فایده ای دارد تحویل روح تان ندهید.

ادامه دارد....

اولیای خدا مرحوم مجلسی رضوان الله تعالی علیه است؛ آن كسی كه یدالله خاص است، شما ببینید كتاب بحارالانوار مرحوم مجلسی كه از خدا گرفته، از ائمه اطهار علیهم السلام گرفته و در كتاب مدون كرده است. ( ضمناً بدانید كه این كتاب مال افراد غیر مجتهد نیست اسمش را گذاشته است بحارالانوار، بحر یعنی دریا، هر كسی وارد دریا شود و بخواهد مروارید بیرون بیاورد اگر غواصی بلد نباشد خفه می شود ) جز مجتهد كه غواص بحارالانوار است كسی حق ندارد روایات بحار را مگر اخلاقیاتش را، مگر بعضی روایاتش را تحقیق كند حتی من در ترجمه بحارالانوار به یكی از این مترجمین اعتراض كردم كه چرا اینها را ترجمه می كنی؟ ترجمه كردن مثل این است كه انسان یك نفری را بیندازد توی دریا و بگوید حالا دست و پا بزن و بیرون بیا! نمی شود.هم چنین یدالله خاص مرحوم كلینی و مرحوم حُر عاملی و دانشمندان بزرگی كه از خاندان عصمت گرفته اند، از ید خاص الخاص خدا گرفته اند و به مردم تحویل داده اند. اینها كسانی هستند كه وقتی حضرت بقیة الله ارواحنا فداه  بنا شد كه در غیبت صغری باشند، غیبت صغری یعنی غروب كردن خورشید ولایت،  مردم كم كم در تاریكی قرار می گیرند چه باید كنند؟

ادامه دارد.....