تبیان، دستیار زندگی

تهران - میرحسین موسوی یکی از نامزدهای دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران در مصاحبه ای با رادیو جوان به بیان دیدگاههای خود در خصوص جوانان پرداخت.

به گزارش ایرنا، موسوی در خصوص تعریف جوان گفت: جوان را از زوایای مختلف می توان مشاهده کرد. یک تعریف حقوقی داریم که در کشورهای مختلف متفاوت است. در کشور ما جوان از سنین 14 تا 29 سالگی تعریف می شود که یک تعریف هویتی و جامعه شناختی نیز به آن افزوده می گردد.
به اعتقاد من تعریف جوان بر اساس دوره های مختلف فرق می کند. اول انقلاب، جوان را آنچنان جدی می گرفتند که در زمان جنگ یک فرمانده 24 - 23 ساله همه امور یک لشکر را اداره می کرد، زیرا مسئولان و برنامه ریزان کشور بر این اعتقاد بودند که جوان می تواند دارای تمام گفتمانها باشد.
بعد از انقلاب رویکرد آنکه جامعه چگونه می تواند با جوان برخورد کند، مطرح شد و در این خصوص دیدگاه ها در اقشار و طبقات مختلف شناور گردید. انتظارات یک جوان متناسب با طبقه وی است، چنانکه خواسته های یک جوان کارگر با جوانی دانشگاهی متفاوت است.
موسوی درخصوص نگاه خود به جوانان گفت:اگر در جامعه، در یک گفتمان غیر فراگیر اعتمادی به جوانهای 15 -14 ساله شود، رشد بالاتری را در بالندگی جوانان می بینیم که منافاتی با رفتارهای ویژه سن خود ندارند.
جوان پر نشاط و با خلاقیت است و تفاوت جامعی با سنین بالاتر دارد که می تواند در پویایی جامعه نقش ارزنده ای را ایفا کند.
بیشترین شور و نشاط زندگی در جامعه ناشی از این روحیه است.
موسوی درخصوص وجود جوان در خانواده خود، گفت:من سه دختر دارم که دو دخترم در مقاطع دکترای انرژی اتمی و دکترای هنر و نیز دیگری در مقطع کارشناسی ارشد رشته تصویرگری مشغول به تحصیل هستند و نوه هایم نیز جوانند و مشغول به تحصیل در دبیرستان می باشند.
در خانواده ام تلاش می کنم که یک جو آزاد و راحتی داشته باشیم و در این محیط سلیقه فرزندانم گاهی به یکدیگر نزدیک و گاهی با هم متفاوت است . در خانواده ام مسائل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کشور بحث می شود که بخش فرهنگی جذابیت بیشتری دارد، زیرا همه در فضای جامعه مشتاق این گفت وگو هستند.
فضای آزاد خانواده ام، فرزندانم را در برابر برخی مسائل بیمه کرده است . طبیعی است که فرزندانم نیز برخی از دغدغه های سایر جوانان را دارند. اما از آنجا که در یک خانواده متوسط زندگی می کنند، مشکلات اقشار پایین تر جامعه را ندارند که دغدغه هایی نظیر معیشت ، ازدواج و مسکن را در دورنمای آینده خود دارند. از این رو نمی توانم با توجه به ویژگیهای خانوادگی خود دغدغه های فرزندانم را با مشکلات جوانان سایر اقشار جامعه مقایسه کنم.
موسوی در مورد سن جوان ترین عضو کابینه خود گفت: اوایل انقلاب معیار انتخاب افرادی با سن پایین بود. در آن موقع حتی وزیری 32 - 31 ساله داشتیم ، حتی شهید باقری که از افراد موثر در آزادی خرمشهر بود، سنش کمتر از 28 - 27 سال نبود. اما در حال حاضر با نیروهای پخته مواجهیم که می توانند تجربیات خود را به نیروهای جوان بدهند.
موسوی درمورد اینکه آیا وجود جوان فرصت است یا تهدید،‌گفت: جوانی از نظر من یک فرصت است، ولی اگر جامعه به این موضوع نگاه کند، یک تهدید می باشد.
در جامعه گاهی تفاوتهای نسلی به شکافهای نسلی مبدل می شود. از این رو اگر افرادی انتظارات جوانان را عجیب بدانند و این موضوع در فرهنگی حالت رسمی بگیرد، خطر ایجاد می کند.
مرحوم علی شریعتی در کتاب خود با عنوان " پدر، مادر ما متهمیم" ،جای متهم را عوض کرده است.الان نیز با توجه به شرایط فعلی باید نگاهمان را از این زاویه تعدیل نماییم. در چنین حالتی جوانان به نسلهای گذشته بیشتر نزدیک می شوند و تهدیدها به فرصت مبدل خواهد شد.
گسترش جذب اعتماد جوانان حیاتی است و من جوانهای امروز را از جوانهای دوران جنگ کمتر نمی دانم. مشکلات جوان امروزی مرتبط با مسائل سیاسی ،اجتماعی و اقتصادی است که اگر خوب مدیریت شوند، پاسخگوی خواسته های آنان خواهیم بود.
موسوی در خصوص دیدگاه خود نسبت به پرسشگری جوانان و اینکه آیا از نقد آنان به خود حتی اگر غیر منصفانه باشد ،چگونه است ، گفت :من حالت پرخاشگری در برابر جوانان ندارم. ویژگی جوان پرسشگری وی است .اگر نقدی نیز غیر منصفانه باشد، با گفت وگو می توان آنرا پاسخ گفت. جوان بدبین در جامعه بسیار کم است و افراد خوشبین فراوان هستند. از این رو به ندرت اتفاق می افتد که جوانان با خشونت با من مواجه شوند. بخشی از جوابها را نیز باید به زمان واگذار کرد.
موسوی در خصوص مساله فرار مغزها گفت : مساله مهاجرت میان کشورها امری طبیعی است که آثار تاریخی آن مثبت است. اما متاسفانه در کشور ما وضعیتی ایجاد شده تا تیپهای مختلفی از جوانان که تخصص های بالا و هوش فراوان دارند، از دست ما خارج شوند.این جوانان دارای عرق ملی و علاقه به وطن خود هستند. اگر شرایطی در کشور ایجاد می شد تا آنکه دورنمایی به این افراد داده شود و اجازه فعالیتهای پژوهشی داده شود، آنها حاضرند حتی با استانداردهای پایین در کشور بمانند که باید شبکه های آزمایشگاهی ما و بخش های پژوهشی کارخانه های کشور گسترش یابند.
در حال حاضر نسبت فعالیتهای پژوهشی در کشور با تولید ناخالص ملی بسیار پایین است که از 3/5 درصد به 3 در صد رسیده است که مسیری قهقرایی را نشان می دهد.این طبیعی است که خارجیان ارزش مغزهای ما را می دانند و ما نمی دانیم.
باید برای جوانان فضایی را فراهم کرد تا احساس کنند که راه برای آنان باز است و با تقویت حس خانواده محوری و شناوری در فرهنگ ملی و خدمت به اهداف ملی برای ملت حضور آنان افتخار آمیز خواهد بود، اما اینک چنین مساله ای وجود ندارد.
موسوی در پاسخ به این پرسش که چه دیدگاهی نسبت به بانوان به خصوص زنان تحصیلکرده دارد ؟ گفت: من سیاست رفع تبعیض جنسیتی بانوان را دارم که در حوزه دختران این رویکرد شامل آنان نیز خواهد شد. ورود زنان به دانشگاهها یک فرصت است که جایگاه آنان را در ذهنیتها عوض می کند و تصویر جامعه را دگرگون می نماید، این مساله را نه به عنوان یک تهدید، بلکه فرصت می دانیم. مساله بعدی آنکه امکان گردش و تفریح برای بانوان دانشگاهی کشور محدود است.
باید فرصتی برای تعامل سازنده دختران در سطح خانواده به شکل سالم فراهم کرد و با گسترش شبکه های اجتماعی و فرهنگی فعالیتهای اجتماعی بانوان را سازماندهی کرد.
مساله بعدی آنکه معتقدم در فضای عمومی جامعه بانوان به مسائل فرهنگی و اعتقادی علاقه مند هستند و ضرورتی برای امنیتی کردن فضای جامعه وجود ندارد.
باید محیط گفت وگو با بانوان فراهم شود و رابطه آنان با خانواده خود به رسمیت شناخته شود و خانواده ها را به عنوان فضایی در نظر گرفت که مانع از شکافهای نسلی به نسل دیگر هستند.
در رابطه با مسائل ارزشی مبنا بر اساس خوشبینی است. افرادی که در این زمینه سیاستگذاری می کنند باید بدانند که بعضی ویژگیهای طبیعت بانوان چنین است. از این رو اگر عرفها و هنجارهای ما در فضایی زیبا پرورانده شوند، پاسخ متناسبی به آنان می دهند.
موسوی در پاسخ به این پرسش که چه اقداماتی را در برایند فعالیت سازمانهای موازی در ساماندهی به وضعین جوانان انجام می دهد، گفت:یکی از مشکلات ما عدم هماهنگی میان بخشها و نهادهای مختلف مرتبط با جوانان است. وقتی نهادی می سازیم بیشتر به فکر تصدی گری آن هستیم تا اینکه بخواهیم به برنامه ریزی و بازکردن زمینه ها برای فعالیتها توجه کنیم. باید نهادهای ما ظرفیت سازی و سیاستگذاری نمایند و بتوانند در جامعه خیزش و بهبودی در وضع جوانان ایجاد کنند .
اما این نهادها به فعالیت محدودی می پردازند و کمک دولت نیز از نظر تامین بودجه آنان مهم است.
این سازمانها باید توجه کنند که بخشی از فعالیتهای آنان در ارتباط با سازمانهای دیگر است، نظیر ارتباطی که میان سازمان جوانان و وزارت کار وجود دارد. اما اینک تعامل میان سازمان جوانان ، وزارت کار ، آموزش و پرورش و آموزش عالی از یکدیگر جدا است. باید تمامی آنان موزون سخن گویند و دولت مساله جوان را به عنوان مهم ترین موضوع خود بداند و به طرحها و تامین بودجه آنان اهمیت دهد.یکی از دلایل فروپاشی شوروی و اروپای شرقی عدم حل مشکلات جوانان بود.
موسوی در پاسخ به این پرسش که چه وعده ویژه ای برای جوانان دارد، گفت:دولت باید با جوانان هماهنگ باشد و اعتماد خود را به آنان نشان دهد و طبیعت جوان را به رسمیت بشناسد.
اینکه دولت بگوید از این سلیقه خوشم می آید و از آن خوشم نمی آید، این مساله ابعاد نظامی و امنیتی و تبلیغی پیدا می کند.
من این گونه عمل نخواهم کرد و جوانان را در یک گفتمان جدی قرار خواهم داد. هیچ دلیلی وجود ندارد که اگر اول انقلاب افرادی برای اداره جامعه داشتیم ، امروز نداریم.
در مورد مساله اشتغال و گرانی و مسکن برنامه جامعی داریم که جوانان منتفع خواهند شد.
موسوی در پاسخ به این سوال که آیا جوانان ایران ارزشهای مذهبی و ملی دارند، گفت: جوانان ما عرق ملی و علائق مذهبی فراوانی دارند ، به شرطی که دستکاری نشوند و با همان خلوص به آنها نگاه شود و با سوء ظنها مورد تهدید قرار نگیرند.
ما نباید جوانان را متهم به دوری از ارزشها بکنیم و یک نظام ارزشی جامعی را تعریف نمائیم.
طبیعی است که رفتار یک جوان 14 ساله با یک فرد 40 ساله متفاوت است. ما باید سلایق مختلف را جمع کرده و با تفسیر آن به شکلی مطلوب مدیریت کنیم.
موسوی در پاسخ به این پرسش که شیوه راهنمایی شما در رابطه با جوانان چیست ؟ گفت: باید شور و نشاط و فعالیت و نوآوریهای آنان به خصوص در فضاهای آموزشی به رسمیت شناخته شود و نباید از آنان انتظار رفتار یک بزرگتر را داشت.
موسوی در پاسخ به این پرسش که تا چه میزان تغییر ظاهر جوانان را مخل امنیت ملی می دانید ؟ گفت: تغییر رفتار تا جایی که به بی موالاتی منجر نشود،معقول است.جوانانی که اوایل انقلاب تیپهای خاصی داشتند در جنگ جلوی گلوله ایستادند و فرمانده نیروهای نظامی شدند. نوع تلقی و نگاه مدیران به جوانان باید عوض شود.
ظاهر آنان نباید ملاک قرار گیرد. ایستادگی روی ظاهر جوانان و علائق آنان و هنجارهای ملی حساسیت ایجاد می کند، از این رو نباید وارد فضای امنیتی شد.

خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا)