تبیان، دستیار زندگی

جمهوریت : آنچه شب چهارشنبه سیزدهم خرداد هنگام مناظره تلویزیونی میرحسین موسوی و محمود احمدی نژاد در برابر چشم میلیونها بیننده اتفاق افتاد تنها یک سوی ماجرا بود. از آن طرف و پشت دوربین ها حوادث دیگری پیش آمد که مرور آنها می تواند گوشه های تاریک این مناظره روشن کند، حوادثی که به روشنی نشان می دهد که اقتدارگرایان در آن شب از هیچ ترفندی فروگزار نکردند، گویا نظرسنجی های مخفیانه ای که اطلاعات آن تنها در اختیار سران بلند پایه نظام قرار می گیرد برای آنان مسجل کرده بود که آرای آنان سیر نزولی دارد و مقبولیت آخرین نخست وزیر ایران رو به فزونی دارد. اما پشت دوربینها چه گذشت؟

دو نامزد ریاست جمهوری دهم به تنهایی وارد استودیوی شبکه سوم نشدند، موسوی همراه با مجید مجیدی، عرب مازار، بهزادیان نژاد، حیدریان، بهشتی، ‌فاتح و ‌زنگنه به صدا و سیما وارد شد و از آن طرف احمدی نژاد را کسانی مانند رحیم مشائی، زاهدی وفا، كلهر، بهمنی و ‌محرابیان همراهی می کردند.

بلافاصله پس از آغاز مناظره یکی از همراهان موسوی پیامکی دریافت کرد که بخشی از استراتژی آن شب اقتدارگرایان را برملا می کرد: صدابردار برنامه با زیرکی صدای میرحسین موسوی را زیر می کند و در مقابل به صدای احمدی نژاد اکو می دهد، در این حالت مختصر لرزش صدا بسیار برجسته می شود و در ذهن مخاطب این طور تداعی می شود که میرحسین موسوی بر خود مسلط نیست و تحت تأثیر فضای مناظره قرار گرفته است.

در ده دقیقه سوم برنامه همراهان احمدی نژاد از جمله کلهر و هاشمی ثمره انگار مسابقه فوتبال تماشا می کردند، صدای هلهه و دست زدن آنان پس از هر اظهار نظر احمدی نژاد به هوا می رفت. در این ده دقیقه رئیس دولت نهم به استقبال از وی در کشورهای دیگر و نیز آزادی ملوانهای انگلیسی اشاره می کرد.

زمانی که احمدی نژاد موضوع مدرک زهرا رهنورد را مورد تشکیک قرار می داد بار دیگر صدای شادی همراهان رئیس دولت به آسمان رفت، یکی از آنان هیجان زده فریاد کشید: "کارش تمام شد!"

ده دقیقه پایانی صحبت های محمود احمدی نژاد آغاز شد و او این بار اتهاماتی را متوجه سران نظام کرد، علاوه بر آن به کاغذهایی که در دست داشت اشاره کرد که به گفته وی مدارک خانمی است که همه جا کنار موسوی قرار دارد. در این لحظه وقت احمدی نژاد به پایان رسید و نوبت بار دیگر به موسوی رسید.

آخرین دقایق برنامه که از سر قرعه نصیب میر حسین موسوی شده بود در حقیقت بهترین دقایق حضور او بود. پاسخ وی به اتهامات احمدی نژاد لبخند رضایت را رفته رفته از لبان همراهان رئیس دولت نهم کمرنگ و کمرنگ کرد. رئیس جمهور در حالی که وقت وی به پایان رسیده بود به میان صحبت های موسوی آمد و با قطع گفته های وی خواست پاسخ دهد، حال آن که مطابق قوانین مصوب مناظره های تلویزیونی وی حق چنین کاری نداشت.

همراهان رئیس جمهور که شکست را به چشم می دیدند به هر دری می زدند، آنان شاید مناظره را با برنامه هایی نظیر نود اشتباه گرفته بودند که گمان می کردند می توانند از تهیه کننده برنامه خواستار وقت بیشتری شوند، حال آن که مطابق قوانین مناظره های تلویزیونی هر طرف مناظره تنها چهل و پنج دقیقه فرصت سخن گفتن دارد. یکی از این همراهان که از شدت خشم عنان اختیار از کف داده بود به سوی تهیه کننده آمد و فریاد کشید: "مگر نمی بینی که رئیس جمهور وقت می خواهد؟! به مجری بگو به ایشان وقت بدهد!" سپس وی را به کناری می کشد و از او می خواهد تا با دفتر مقامات ارشد صدا و سیما تماس بگیرد.

روشن است که تماس های شان بی اثر بود و با این درخواست غیرقانونی موافقت نشد. همراهان رئیس جمهور که اختیار خود را کاملا از دست داده بود ناگهان به تهیه کننده برنامه حمله کردند.