هر حالی و هر کاری که در آن حال و کار،«مرگ» را دوست می داری،آن کار نکوست.پس میان هرکار که متردّد باشی،در این آینه بنگر که:از آن دو کار،با مرگ کدام لایق تر است؟! (شمس تبریزی)
ما هرگز بلندای قامت خود را نمی دانیم مگر ما را فرا خوانند که برخیزیم و قد برافرازیم و آنگاه ،اگر به طرح وجود خویش وفادار مانده باشیم قامت ما از آسمان ها خواهد گذشت
کل آیتم ها 14
نان همه کس مخور،ولی نان به همه کس می ده!(خواجه عبدالله انصاری)
چو هستی خدا را برگزیدی،هستی خود را فراموش کن.چون مرادت لقای حق شد،مُرادات خود را ترک کن.چون عاشق کبریائی،کِبر بگذار و عاشق زار باش و در بند آزار کس مباش.(بهاء الدّین محمّد مولوی)
بار خدایا! اگر فردا مرا به دوزخ کنی،فیاد برارم که:تو را دوست داشته ام،با دوستان چنین کنند؟!می روم آتش در بهشت زنم و آب در دوزخ بریزم تا این هردو حجابِ رهروان،از میانه بر خیزد و قصد،معیّن شود! (رابعه عَدَویّه)
چه بزرگ است مصیبت آن کس که خدای بزرگ او را از خود برانَد. (بشر حافی)
کافران را دوست می دارم!ازاین وجه که دعوی دوستی نمی کنند.می گویند:"آری!کافریم،دشمنیم" اکنون دوستیش تعلیم دهیم،یگانگیش بیاموزیم.امّا این که دعوی می کند که "من،دوستم" و نیست،پُر خطر است.(شمس تبریزی)
ای عزیز!بدان که حضرت حق سبحانه در ظاهر، کعبه ای بنا کرد که از سنگ و گِل است و در باطن،کعبه ای ساخته که از جان و دل است.آن کعبه،برداشته ی ابراهیم خلیل است؛و این کعبه،افراشته ی ربِّ جلیل است.آن،از أحجار و خاک ربّ و این به اسرار پاک،مرتّب.آن،به مسجدالحرام معروف و این به مسجدالأنام موصوف.آن مشتمل بر مقام ابراهیم،و این متّصل به الهام ربُّ الکریم.آنجا منزل عرَفات و مقامات است و آنجا محلّ حسنات و کرامات است.آن،کعبه ی حجاز است و این،کعبه ی رازها. (خواجه عبدالله انصاری)
در عشق،دو رکعت است که وضوی آن درست نیاید الا به خون (منصور حلاج)
إلهی!تن به سوی کعبه داشتن چه سودی دهد،آن که را دل به سوی خداوند کعبه ندارد؟(آیة الله حسن زاده ی آملی)
هرکه خدا را بشناسد به حقّ معرفت،پرستش او کند به حقّ طاعت(فُضَیل عیاض)
سلام
1 ...وخدا بیشتر از بودن، بود.
2. من از دو چیز متنفرم؛ یکی درددل کردن که کار شبه مردان است،
و دیگری دفاع از خود...
-علی شریعتی
. . .
همین ها رو داشته باشین تا اگه عمری بود نوبه بعد باشه برای باقیش...
یاحق
مجتبی
