تبیان، دستیار زندگی

ناسا در حال حاضر برنامه ‏ای را با نام «صورت فلکی»(constellation) دنبال می‏ کند که هدف آن بازگشت فضانوردان به سطح ماه به کمک دو موشک جدید تا سال 1399/2020 است.  موشک آرس1 (Ares I) تا سال 1394/2015 قادر خواهد بود فضانوردان را به سطح ماه منتقل نماید. به علاوه ناسا در نظر دارد با استفاده از موشک آرس5 (Ares V) یک ماه ‏نورد را نیز تا 5 سال بعد از آن به مقصد ماه پرتاب کند.

موشک ‏های آرس قرار است جایگزین شاتل‏ هایی شوند که بنا بر برنامه قبلی در سال 1389/2010 بازنشسته خواهند شد.

ناسا هزینه‏ های این برنامه فضایی را تا سال 1404/2025 برآورد کرده است، اما ممکن است این تخمین‏ ها واقع‏ بینانه نباشند. چرا که بنا بر گزارش اخیر دفتر بودجه کنگره آمریکا (CBO)، ناسا تنها 25% احتمال خطا را در تخمین‏ های خود در نظر گرفته است. این در حالی است که بررسی 72 پروژه‏ ی ناسا از سوی CBO نشان می‏ دهد که هزینه‏‏ ی پروژه‏ های ناسا، به طور متوسط، 50% بیش‏ از مقدار پیش‏بینی شده بوده است.

اگر هزینه‏ های برنامه «صورت فلکی» نیز مانند دیگر پروژه‏ های ناسا افزایش یابد، تاخیر عمده‏ ای در تحقق اهداف این برنامه ایجاد می ‏شود. این امر به نوبه خود می‏ تواند منجر به افزایش وقفه 5 ساله بین بازنشستگی شاتل‏ ها و اولین پرواز سرنشنین‏ دار موشک ‏های جایگزین آن‏ها شود.

گزارش CBO چهار راه حل برای رفع این مشکل پیشنهاد می ‏کند:

<!--[if !supportLists]-->1)      <!--[endif]--> کاهش تعداد پروژه‏ های فعلی: ناسا تا سال 2025، 79 پروژه روباتیک جدید در دست دارد که شامل تلسکوپ‏ها، کاوش‏های سیاره‏ ای و ماهواره‏ های هواشناسی می‏ شوند. اگر این تعداد به 44 عدد کاهش یابد، ناسا قادر خواهد بود به موقع جایگزین شاتل‏ها را آماده نماید و بدون نیاز به بودجه‏ ی اضافی، تا سال 2020 فضانوردان را روی سطح ماه پیاده نماید.

<!--[if !supportLists]-->2)      کاهش سرعت طراحی و ساخت موشک‏ ها: ناسا هم‏چنین می‏ تواند با به تعویق انداختن تاریخ بهره‏ برداری موشک‏ های آرس تا سال 2016، مشکل بودجه خود را حل نماید. البته این راه حل منجر به افزایش بازه زمانی 5 ساله بین بازنشستگی شاتل و پرواز جایگزین آن به 6 سال و به تاخیر افتادن بازگشت انسان به ماه تا سال 2023 خواهد شد. هم‏چنین تعداد پروژه‏ های فعال ناسا باید از 79 به 64 عدد کاهش یابد.

<!--[if !supportLists]-->3)      <!--[endif]--> تزریق 32 میلیارد دلار مازاد بودجه به ناسا همراه با کاهش پروژه ‏ها: : با دادن 2 میلیارد دلار بودجه مازاد سالیانه از سال 2010 تا 2025، ناسا قادر خواهد بود مطابق زمان‏بندی از پیش تعیین‏ شده، برنامه های خود مبنی بر پرتاب موشک آرس1 و بازگشت به ماه را عملی نماید. هر چند که برای این منظور، ناسا مجبور خواهد بود از حدود 15 پروژه فضایی خود صرف نظر نماید. در عین حال کماکان یک وقفه 5 ساله بین آخرین پرواز شاتل و اولین پرواز آرس 1 وجود خواهد داشت.

<!--[if !supportLists]-->4)      <!--[endif]--> تزریق 75 میلیارد دلار مازاد بودجه: با افزایش بودجه سالیانه از 1/19 به 8/23 میلیارد دلار بین سال‏های 2010 تا2025، ناسا قادر خواهد بود تا در سال 2020 فضانوردان را روی سطح ماه پیاده کند. به علاوه در این حالت ناسا می  ‏تواند ماموریت شاتل‏ ها را تا سال 2015 تمدید نماید و به این ترتیب، وقفه ‏ای در ماموریت‏ های فضایی سرنشین ‏دار ناسا ایجاد نمی‏ شود. (ناسا برای سه بار پرتاب شاتل‏ ها در سال به سمت ایستگاه فضایی بین سال‏های 2011 تا 2015، سالیانه به 3/3 میلیارد دلار اضافه بودجه نیاز دارد.)