تبیان، دستیار زندگی

در جهان آمد صغیر و چند روزی ماند و رفت          یادگار از وی در این عالم کتابی بیش نیست

دوستان عزیز و همراهان همیشگی انجمن نصف جهان

در این مبحث تصمیم داریم،از گزیده ی اشعار استاد صغیر اصفهانی محظوظ و بهره مند شویم

لازم به ذکر است گزیده ای از مطالب درج شده در این مبحث، در ویژه نامه ی رحلت مرحوم صغیر ثبت خواهد شد

اما مطلع این اشعار را با حکایتی شیرین از دیوان قصائد و غزلیات استاد صغیر اصفهانی شروع می کنیم.

داد درویشی از ره تمهید                  سر قلیان خویش را به مرید

گفت از دوزخ ای نکو کردار                قدری آتش به روی آن بگذار

بگرفت و ببرد و باز آورد                     عقد گوهر ز درج راز آورد

گفت در دوزخ آنچه گردیدم                 درکات جحیم را دیدم

آتش هیزم و زغال نبود                      اخگری بهر انتقال نبود

هیچ کس آتشی نمی افروخت   ز آتش خویش هر کسی می سوخت

شنیده ام که شبانی به گوسفندان گفت     که از حراست من بر شما چه منّت ها است

جواب داد یکی از جمله گوسفندانش          که راست گویی و منت نهادن تو به جاست

ولی ز جاده ی انصاف پا برون مگذار            ببین ریاست خود را همین حراست ماست

وگرنه با عدم ما وجود حضرت تو                  امیر بر چه گروه و ریاستش به کجاست

تو با زمانی و یک چوبدست و یک کفنک       همان حکایت بهلول و آن عصا و رداست

منبع: دیوان قصائد و غزلیات صغیر اصفهانی

گفت گلی از سر نخوت به خار             کای ز تو هر خاطر خرم فکار

می کنی از جلوه ی ناخوش مدام          عیش تماشایی بستان حرام

نقص کمالات چمن گشته ای                مایه ی بد نامی من گشته ای

خار بگفت این همه ای گل مناز              دار نگه عزت و خارم مساز

خاری من قدر تو کی کاسته                  قدر تو از خاری من خاسته

مشتری ار هست به بازار تو                   دیده مرا گشته خریدار تو

در حق من نخوت خود کن رها                 تعرف الاشیاء به اضداد ها

هر دو ز یک معدن و یک مخزنیم               گر گل و گر خار ز یک گلشنیم

هستی ما آنکه پدیدار کرد                      نقش تو گل صورت من خار کرد

ای که گلی در چمن روزگار                     هان به حقارت منگر سوی خار

نیست چو ظلمت چه بود روشنی             نیست چو مسکین به که نازد غنی

نیست چو بیچاره شود چاره ساز              از صفت خویش کجا سر فراز

نیست چو عاشق چه کنی حسن روی      با که دهی عرضه همی رنگ و بوی

نیست چو سامع چه کنی با بیان              با که نهی صحبت خود در میان

حاصل مطلب منگر چون صغیر                  هیچ یک از خلق جهان را حقیر

منبع: دیوان صغیراصفهانی

سلام

بخر پند و مکن حکمت فروشی
خموشی کن خموشی کن خموشی
چو دهقان را است پنهان دانه در گِل
در آخر باید از آن دانه حاصل
و گر بگشود خاک و وانمودش
به غیر از نا امیدی نیست سودش
تو را حکمت چو حرفی در دل آرد
گرش پوشیده داری حاصل آرد
شود آن حرف فعل و از تو زاید
جهانی را چو خور روشن نماید
گر آوردی به لب جزء هوا شد
گهر رفت از کف و جانت گدا شد

منبع: دیوان صغیر اصفهانیه

سربلند و پیروز باشین...

التماس دعا

هوالحکیم

با سلام شرمنده این چند روز وقت نکردم بنویسم

و نمونه ای از این هزاران بیت تقدیم میشود :

ای وجه رب العالمین هو یا امیر المومنین 

ای قبله اهل یقین هو یا امیر المومنین

دل جلوگاه روی تو محراب جان ابروی تو

تو مستعان ما مستعین هو یا امیر المومنین

راه طلب پویم تو را در هر کجا جویم تو را

در هر نفس گویم چنین هو یا امیر المومنین

خیل ملایک لشگرت تاج ولایت بر سرت

ملک حقت زیر نگین هو یا امیر المومنین

تو جان پاک مصطفی وصف تو از قول خدا

آیات فرقان مبین هو یا امیر المومنین

هم سر ما اوحی توئی هم عروة الوثقی توئی

مهرت بود حبل المتین هو یا امیر المومنین

اول تویی آخر تویی یاور تویی ناصر تویی

بر اولین و آخرین هو یا امیر المومنین

از بهر خدمت روز وشب استاده با عجز و ادب

بر درگهت روح الامین هو یا امیر المومنین

منبع : دیوان مرحوم صغیر اصفهانی ، ص 85

فعلا

یا علی مددی

ای  آینه ی  واجب  و ای  داور امکان          ای قائد جن و ملک ای معنی انسان

       وصف تو کجا حد "صغیر "است که یزدان       اوصاف وجود تو بیان کرده به قرآن

                                  وصاف بلی بر تو سزد خالق یکتا