رییس كمیسیون فرهنگی مجلس گفت:پس از سال 76 عدهای به سمت كسانی كه امام(ره) آنها را كاملاً طرد كرده بود رفتند و كسانی كه مبلّغ جدایی دین از سیاست بودند، دوباره جان گرفتند.
غلامعلی حداد عادل رئیس كمیسیون فرهنگی مجلس در مصاحبه ای اظهار داشت: روز اول كه هاشمی رفسنجانی میخواست كابینهاش را به مجلس معرفی كند، گفت: من یك كابینه كار معرفی میكنم، درواقع خواست بگوید این جنگ و جدال بر سر اقتصاد دولتی و بازار را كنار بگذارید، اكنون كشور احتیاج به سازندگی دارد ما اكنون باید كشور را بسازیم و این هم چیزی نبود كه بگوییم حالا چپیها مخالف بودند یا راستیها. وی هم برای اینكه از همه نیروها استفاده كند، تقریباً نیمی از اعضای دولت خود را از جریان موسوم به راست و نیمی دیگر را از جریان موسوم به چپ انتخاب كرد.
این نماینده مجلس شورای اسلامی در بخش دیگری از صحبتهایش به فضای دوران ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی و بی‌توجهی به مقوله فرهنگی پرداخت و گفت: اما آن چه مهم است این است كه این سازندگی، قدری فضا را برای كار فرهنگی تنگ كرد و اگر قرار باشد نقدی بر دوران 8 ساله ریاستجمهوری هاشمی رفسنجانی داشته باشیم این است كه ایشان آنقدر روی سازندگی متمركز شد كه به جنبه‌های فرهنگی انقلاب، آنطور كه باید، رسیدگی نشد.
حداد عادل در ادامه به مسائل و مشكلات سیاسی پبش آمده پس از سال 76 پرداخت و تصریح كرد: مسائل سیاسی كشور از 76 به بعد پدید آمد كه در واقع آخر دهه دوم و آغاز دهه سوم بود. شما می‌بینید كه دعوا بر سر شیوه مدیریت اقتصادی نیست، دعوا بر سر مفاهیم اصلی انقلاب است یعنی عدهای به سمت كسانی كه امام(ره) آنها را كاملاً طرد كرده بود رفتند. شما می‌بینید كه كسانی كه مبلّغ جدایی دین از سیاست بودند، دوباره جان گرفتند و در تمام دوران دفاع مقدس، چون اینها اهل جبهه و جنگ نبودند و اعتقادی هم نداشتند، حالا وارد عرصه و صحنه شده بودند و بحث جدایی دین از سیاست را طرح كردند و ما هم بهویژه بعد از دوم خرداد دیدیم كه آن زمزمههایی كه در فلان مجله یا فلان محفل هفتگی وجود دارد اینها تبدیل شد به صحبت كسانی كه معاون وزیر بودند و در حاكمیت تحت عنوان جامعه مدنی،روزنامه‌هایی را منتشر كردند كه موجب حیرت همگان بود.
رییس مجلس هفتم شورای اسلامی جریان اصولگرایی را چیزی جز اندیشه و آرمانهای اصلی و اولیه انقلاب و امام ندانست و تاكید كرد: بعد از جریان دوم خرداد نیاز به یك بازسازی و بازتعریف از گفتمان امام (ره) احساس میشد و نیروهای مخلص و وفادار به امام و انقلاب به سوی یك گفتمانی رفتند كه اسمش را اصولگرایی گذاشتند.
وی بر اینكه اصولگرایان نباید این راه را گم كنند خاطرنشان: اصولگرایان برای اینكه راه را گم نكنند باید فراموشكار نباشند یعنی باید دائماً این تجربه تلخ سالهای قبل در خاطرشان باشد، یعنی باید از یاد نبرند كه این اصولگرایی برای چه به وجود آمد. این حقیقتی است كه میتواند همه ما را علیرغم همه اختلاف سلیقههایی كه داریم، حول یك محور جمع كند .
وی افزود:ما باید یك لحظه هم آن خطری را كه انقلاب را تهدید كرد و باعث تولد اصولگرایی شد، فراموش نكنیم و باید همه ما مراقب ملاكهای اصولگرایی و تطبیق آن با عملكرد دوستانمان باشیم به این معنی كه باید در قبال رفتار اصولگرایانه دیگر بازیگران سیاسی نیز انصاف و حقطلبی داشته باشیم.
