دوشنبه 24/1/1388 - 22:45
-0 تشکر
105834
اگرتهران بلرزد
|
 بیش از چهار سال از وقوع زمین لرزه بم می گذرد. زلزله ای كه زمین زیر پای ساكنان بم را لرزاند و دل تمام ایرانیان را.
در آن روزها كه خبر از كشته شدن بیش از ۴۰ هزار شهروند بمی به گوش مسئولان شهرها رسید، همگی بعد از برطرف شدن شوك اولیه، شروع كردند به تكاپو برای مقاوم سازی شهرشان. اما تكاپوها فقط به یك سری آمار و چند مصاحبه مفصل با خبرنگاران ختم شد.
چند ماهی كه گذشت همه یادشان رفت كه دلیل از دست دادن این همه هموطن،خانه های سست و بافت فرسوده شهر بوده، یادشان رفت كودكان شهر بم زیر خاك بی توجهی مسئولان شهری جان دادند، یادشان رفت تا زلزله ای دیگر و مرگ های دیگر هشدار دوباره ای بیاورد. تدبیر برای مهار حوادث و بلایای طبیعی، در كشوری مانند ایران كه از نظر حادثه خیز بودن جزو پنج كشور اول جهان قرار دارد، امری مسلم و واضح است، اما این كه چرا وضوح آن برای مسئولان شهری چندان اهمیت ندارد، مشخص نیست.
بر اساس آمار موجود، روزانه بیش از ۲۰۰ زمین لرزه در كشور اتفاق می افتد كه به خاطر كوچكی و عمق شان متوجه بسیاری از آن ها نمی شویم. از لحاظ هجوم آب های روان هم ایران وضع ایمنی ندارد و گاه و بی گاه شاهد سیل هایی هستیم كه در نقاط مختلف كشور جاری می شود و تهران به عنوان پایتخت و با داشتن بیشترین تعداد مراكز و سازمان های اصلی كشور یكی از در معرض آسیب ترین شهرهای ایران است. واقعاً با توجه به اینكه ۷۰ درصد این كلان شهر را بافت های فرسوده تشكیل می دهند، اگر زلزله ای مانند زلزله بم رخ دهد چه بلایی بر سر ایران می آید ؟
با توجه به این كه اغلب كمك های مردمی و دولتی برای زلزله بم از تهران هدایت و برنامه ریزی می شد در صورت وقوع زلزله ای عظیم، در شهری با ضریب ایمنی بیش از حد ضعیف ساختمان ها، چه كسی عهده دار كمك به تهرانیان خواهد بود ؟
چگونه تخلفات ساخت و ساز از دید كارشناسان شهری پنهان می ماند ؟ ! موقعیت خاص تهران و نوع بافت شهری و تأسیساتی كه دارد، به هیچ عنوان تاب تحمل زمین لرزه ای سنگین را نخواهند داشت. حمید سازگارا، كارشناس تأسیسات شهری در این باره به برنا می گوید: نه تنها ساختمان های فرسوده، بلكه ساختمان های نوساز نیز از استحكام لازم در مقابل زلزله برخوردار نیستند. حتی پس از تصویب آیین نامه مقاوم سازی ساختمان ها در برابر زلزله شاهد تخلفات زیادی در ساخت و سازهای جدید هستیم كه اصلاً قابل اغماض نیست.
حال اینكه چگونه این تخلفات از دید كارشناسان شهرداری مخفی می ماند جای سؤال دارد. وی درباره تأسیسات شهری در تهران ادامه می دهد: تأسیسات شهری تهران مانند گاز، برق، تلفن و آب به شكلی است كه می تواند در صورت بروز كوچكترین حادثه بیشترین آسیب را به شهروندان و ساختمان ها وارد كند. اگر زلزله ای در تهران بیفتد بسیاری از مردم بر اثر آتش ناشی از نشت گاز جان می دهند و بیش از ۲۵ درصد مردم بر اثر برق گرفتگی فوت می كنند.مناطق جنوبی شهر تهران در صورت بروز زلزله بیشترین تلفات را خواهند داشت كه دلیل آن كیفیت پایین ساخت و سازها، فشرده بودن ساختمان ها و كم بودن عرض خیابان در این منطقه از پایتخت است.
خشایار كاشانی جو كارشناس شهری و استاد دانشگاه در این رابطه می گوید: ساخت و سازها در شهر تهران با استانداردهای جهانی فاصله زیادی دارند.به گفته وی در ایران ضوابط مدون برای رعایت كردن استانداردها در ساخت بنا و تأثیر آن در محیط شهری وجود ندارد، این در حالی است كه در كشورهای پیشرفته دنیا در هر محل، ناحیه و منطقه كدهای ساختمانی خاصی با توجه به شرایط جغرافیایی تدوین شده و مهندسان ملزم به رعایت كردن این شاخص ها هستند.
وی با اشاره به این كه در كشور و به ویژه در شهر تهران افراد در احداث یك بنا، نمای ساختمان را در نظر می گیرند، تأكید می كند: رعایت اصول استاندارد در یك دوره زمانی كوتاه مدت یك یا دو ساله در احداث بناها مشكلی را حل نمی كند بلكه باید در بلند مدت ساخت و سازها بر اساس ضوابط تعیین شده ساخته و اجرا شوند.این كارشناس شهری با تأكید بر این كه در زمینه معماری ساختمان در آیین نامه ۲۸۰۰ ضوابط كنترلی برای مقاوم سازی ساختمان ها و ایمن شدن آنها در برابر زلزله مشخص شده است، ادامه می دهد: این آیین نامه توسط شهرداری تهران، سازمان نظام مهندسی و وزارت مسكن تدوین شده است.
حسین علی شهریاری عضو كمیسیون بهداشت و درمان مجلس هشتم با بیان كه بیش از ۶۰ درصد بیمارستان های كشور در برابر زلزله ناایمن هستند می گوید: ۶۰ درصد بیمارستان های كشور در مقابل زلزله ایمن نیستند علاوه بر این بیمارستان هایی كه در زمان قبل و اوایل انقلاب در كشور ساخته شده اند، شرایط ایمنی را رعایت نكرده و از نظر ایمنی در مقابل زلزله مقاوم نیستند. عمق فاجعه در زمانی كه زلزله ای در تهران رخ دهد برای اغلب كارشناسان و مسئولان شهری روشن است. اما این كه چرا هیچ اقدامی در زمینه بهبود شرایط نمی شود جای تعجب دارد. به نظر می رسد آنان منتظرند تا حادثه ای مانند بم، شهر را با خاك یكسان كند تا آن وقت سر حوصله و دقت به بازسازی شهر بپردازند. | | |
|
| :: منبع : |
