به نام خدا
سلام و اوقات همگی به خیر!
این روزها مد شده که برای همه مشکلاتمون بگیم "باید کار فرهنگی کرد". آخرش هم بعد از یه مقدار بحث بگیم که این مسئله نیاز به عزم ملی داره و ... و چون عزم ملی هم احتمالا به این زودیها به وجود نمیاد، با وجدان آسوده پرونده رو مختومه اعلام کنیم!
راستش رو بخواهید من هم میگم برای حل اساسی این مسئله نیاز به کار فرهنگی داریم (!). ولی الان چی؟
من گر چه به هیچ وجه این رفتار پسرهای مزاحم رو درست نمیدونم و قلبا هم از این کارها متنفرم، ولی راستش رو بخواید تا وقتی که جایگزین دیگه ای رو به جای علافی تو خیابونها نمیتونم بهشون معرفی کنم، حرفی برای گفتن به اونها ندارم. بگم برن دانشگاه؟ برن ازدواج کنن؟ برن کار کنن؟ در فضای ناسالمی که خانمهای بدحجاب به وجود آوردن، چشم و گوششون پاک باشه؟ شاید تنها کاری که میشه به صورت فوری برای پسرهای مزاحم کرد، اینه که پلیس عرصه رو برای اینجور کارها تنگتر کنه.
ولی خانمهای محترم: مگه خانمها تا حالا کم دچار عوارض ظاهر شدن غیر ضروری مقابل آقایان شده اند که این کار رو خالی از اشکال میدونن؟؟ به بعضی از خانمها هم تا این حرف رو میزنیم، فورا این برچسب رو به طرف مقابل میزنن که "چقدر تفکرات شما واپسگرایانه و عقب افتاده و ... است". عیبی نداره. وجدان آدم رو میشه گاهی اینطوری ساکت کرد، ولی خوب هر کی خربزه میخوره پای لرزش هم میشینه. این شما و این هم فضای سالم جامعه ای که عاشق آن هستید!
امیر ر.ح.