یوسف اسدی خبرنگار سابق فارس در وبلاگ خود نوشته است:
مقدمه
31 آبان 1381 رسما کار خود را در خبرگزاری فارس شروع کردم. در طول شش سال
و چهار ماه کار خبری در خبرگزاری فارس در تمام حوزه های خبری تجربه کسب
کردم. البته از ابتدا کار خود را در تجمعات مختلف از جمله تجمعات دانشجویی
آغاز کردم. همزمان خبرنگار حوزه قوه قضائیه و دادگاه مطبوعات، دولت، احزاب
و ... هم بودم.
از اسفند سال 1382 همزمان با آخرین ماههای فعالیت
مجلس ششم خبرنگار حوزه مجلس شدم که تا 27 اسفند 1388 که حکم اخراجم را به
دستم دادند به مدت پنج سال در مجلس کار کردم. البته با تشکیل دولت احمدی
نژاد هم در مجلس بودم و هم در دولت بطوریکه در هشت سفر استانی هیت دولت
حضور داشتم. در طول این مدت بر عکس برخی از حضرات و مسئولین فارس تنها
برای فارس کار کردم و فقط از فارس حقوق می گرفتم. من قدیمی ترین و با
سابقه ترین خبرنگار گروه سیاسی فارس بودم.
به جرات می توانم
بگویم که اگر سابقه کار هفت و یا هشت نفری که اخیرا به گروه سیاسی اضافه
شدند را جمع کنید و ضربدر 2 کنید به اندازه نیمی از زحمات من در فارس نمی
شود. اما اصل ماجرا؛ دوشنبه 26 اسفند 1387 زمزمه اخراجم و تعدادی دیگر از
دوستان از جمله حبیب موسوی دبیر سرویس سیاسی و وحید عسگری دبیر سیاست
خارجی شنیده شد. البته طبق رسم ایرانیها که نامه ها و یا حکمی قبل از
ابلاغ به مخاطب، ابتدا سر از مطبوعات و سایت ها در می آورند مثل نامه رئیس
جمهور به رئیس مجلس مبنی بر اخطار قانون اساسی در باره لایحه بودجه در
اسفند سال گذشته، حکم اخراج ما توسط حضرات و با استفاده از نیروهای وابسته
آنها ابتدا و ابتدا سر از سایت یاری نیوز در آورد. من در مجلس بودم که این
خبر را شنیدم و به سایت یاری نیوز مراجعه کردم دیدم که خبر اخراج ما در
آنجا درج شد. (در مورد هدف از درج این خبر در سایت مذکور و علت حذف آن و
اینکه چه کسی با یاری نیوز تماس گرفت و گفت که کدام مسئول فارس سلام رساند
و خواستار درج این خبر شد، بعدا در همین وبلاگ مطلب خواهم نوشت).
بعد
از اتمام کارم در مجلس به فارس برگشتم. توانگر سر دبیر فارس به اتفاق
داوری جانشینش، بچه های سیاسی را در اتاقش جمع کرد و ضمن اعلام اخراج ما
نیروهای جایگزین ما را هم معرفی کرد. سپس توانگر با تک تک (من، عسگری و
موسوی) بطور جداگانه جلسه گذاشت. من کاری به جلسه توانگر با آقایان موسوی
و عسگری ندارم اما جلسه من و توانگر بیش از یک ساعت بطول انجامید. البته
مطالب زیادی در این جلسه بیان شد که بعدا خواهم نوشت. اما نکته ای که می
خواهم بگویم اینست که توانگر به من گفت که شما از فارس اخراج شدید. گفتم
دلیل اخراج من چیست؟
گفت: مصاحبه با نمایندگان خاص از جمله الیاس
نادران و احمدتوکلی نمایندگان تهران. گفتم منظور از خاص اینست که من در
قبال پول از نادران و توکلی مصاحبه می گیرم. گفت نه. منظور اینست که اگرچه
توکلی و نادران اصولگرا و هم منافع ما هستند اما فارس نمی خواهد شما با
اینها مصاحبه کنید. گفتم «این هنر یک خبرنگار است که بتواند با دکتر توکلی
و نادران مصاحبه کند چون آنها با هر خبرنگاری صحبت نمی کنند. در ضمن اگر
در فارس یک جستجو کنید می توانید ببینید که من در طول سال گذشته چند
مصاحبه با دکتر توکلی و دکتر نادران داشتم؟ با فرض اینکه این ادعا درست
باشد چرا در این زمینه به من تذکر ندادید؟ و یک دفعه تصمیم گرفتید تا مرا
اخراج کنید»؟ توانگر که حرفی برای گفتن نداشت، گفت: این تصمیم آقای مقدفر
مدیرعامل فارس است. توانگر علنا و آشکارا به من گفت که آقای مقدم فر
مدیرعامل محترم فارس مرا اخراج کرد ولی من آنرا قبول نکردم.
