تبیان، دستیار زندگی

آرام سنگ نبشته را زمزمه کن..تا بدانی کجا گام نهاده ای:

اینجا تربت مطهر نام آوران گمنامی است که بلندای شهرت و  سرافرازیشان سر به آسمان عرش الهی میساید."

نام آوران وادی عشق و دلدادگی که مصباح هدایت وچراغ راه جاماندگان طریق عشق گردیده اند.

و اینجا یادواره ای  از یادگاری های هشت سال دفاع مقدس است...

آرامش خاصی براین فضا  حکومت دارد...

سرسبزی وطراوت، روحت را تازه میکند..

تندیس چهره های شهیدان،  نگاهت را جذب میکند..

نا خودآگاه دگرگون میشوی..

اینجا قطعه ای از کره ی خاکی نیست..

...

و کل ارضکربلا...و کل یوم عاشورا..

هنوز  پرچم حسین...در اهتزاز است و ندای "هل من ناصر ینصرنی" در فضا پیچیده...

همه بهانه است..

بهانه ای برای پیوند باهشت سال دفاع مقدس...

بهانه ای برای اینکه یادمان بیاید..که پدرانمان..برادرانمان...رفیقهایمان..چه کردند....چه کشیدند..

و امروز

من و تو...

چه میکنیم؟

........................

موزه خلوت بود..

نهایتا پنج یاشش خانواده برای بازدید آنجا بودند..

از فضای موزه دورشدیم..

در کرمان گشتی زدیم..

تابلوی "اتشکده وموزه زرتشتیان" جذبمان کرد..

و پدر

به سختی جایی برای پارک خودرویافت.

در میان انبوه جمعیتی که برای  دیدن چند شعله ی آتش بی صبرانه انتظار میکشیدند..وارد شدیم..

چیزی قلبم رافشرد..

بعد از شهدا

ما

چـــــــــــــــــــــــــــــــهکردیم؟