پرورش قناری (درس اول
محل نگهداری قناری
به تجربه ثابت شده است پرندگانی كه در قفسهای وسیع و مناسب زندگی می كنند همواره شاداب و سرحال بوده و به ندرت بیمار می شوند . قناری تنها در صورتی نشاط و سرحالی خود را حفظ می كند كه حداقل ، امكان جهش و ورزش را داشته باشد. غذایی كه تناول می كند و انرژی حاصل از آن را باید به نحوی مصرف نماید بنابراین تهیه قفسی كه قناری بتواند در آن به جست و خیز و پرواز بپردازد بسیار مهم است.
قناری در عین حال كه پرنده ای بسیار ظریف است اما خیلی زود خود را با آب و هوا و محیط تطبیق می دهد. هر چند برای هر كس مقدور نیست كه اتاقی را به پرورش و نگهداری قناری اختصاص دهد و بسیاری از علاقمندان ، این پرنده را در اتاق نشیمن ، اتاق پذیرایی و یا آشپزخانه نگهداری می كنند. در این مكانها به علت رفت و آمدهای زیاد و یا خاموش و روشن شدن لامپهای روشنایی ، موجب بروز پرریزان های بی وقت در پرنده می شود. به همین دلیل در این مكانها باید محل قفس پرنده در گوشه ای انتخاب شود كه كمترین رفت و آمد را داشته باشد و در مسیر جریان های باد و تغییرات دما قرار نداشته باشد.
در صورتی كه اتاقی برای نگهداری قناری اختصاص داده شده ، بهتر است همواره آن را از تغییرات دما محفوظ نگهداریم.
به طور معمول درجه حرارت مناسب برای قناری در فصل زمستان 10 درجه سانتی گراد و در فصل جوجه كشی 15 درجه سانتی گراد می باشد.
در مورد قفس جوجه كشی باید دقت كرد كه خلل و محل اتصال آهنها و چوبها خوب به یكدیگر لحیم شده و یا بتونه شده باشند به نحوی كه كوچكترین منفذی باقی نماند. برای رنگ كردن قفس نیز باید توجه كرد كه از مواد سربی استفاده نشود زیرا اغلب قناریها عادت به كندن و خوردن رنگ قفس دارند. وجود منافذ در قفس قناری باعث می شود تا به مرور زمان مواد غذایی در بین آنها وارد شده و تولید انگلی به نام كنه ی قناری نماید . این انگل كمتر از یك دهم میلی متر است و با چشم غیر مسلح به سختی میتوان آن را دید. این انگل پس از حمله به قناری موجب لاغری و ضعف عمومی او می شود و در نهایت قناری خواهد مرد.
چوب هایی كه برای نشستن قناری داخل قفس قرار داده می شود باید از چوب نرم باشد تا كف پای قناری را اذیت نكرده و میخچه نزند. شكل آن هم باید كمی محدب و بیضی باشد. ضخامت آن حداكثر 12 میلیمتر و حداقل 9 میلیمتر باشد.
توجه نمایید كه محل اتصال چوبها به قفس باید سفت و محكم باشد تا مبادا سست و لرزان بودن آن ، باعث ترس قناری و نهایتا بی نطفه شدن تخمهای قناری گردد. همچنین چوبها باید قابل برداشتن باشند تا بتوان نظافت آن را رعایت نمود. زمانی كه لازم است چوبهای قفس قناری شسته شوند باید توجه داشت كه پس از كامل خشك شدن رطوبت و خیسی ، آنها را در قفس قرار داد . قرار دادن چوب مرطوب یا خیس در قفس ممكن است موجب ابتلا قناری به رماتیسم گردد.
یكی از مسائل مهم رعایت نظافت قفس و كف قفس می باشد. كف قفس هیچگاه نباید آغشته به فضولات قناری باشد.
در فصل گرمی هوا باید هر چند وقت یكبار در محل اتصال چوبها و سوراخهای قفس ، یك قطره داروی ضد كنه بنام (( كریوزوت )) ریخته شود.
در موقع نظافت چوبهای نشیمن داخل قفس باید توجه نمایید كه چوبها خراشیده نشوند زیرا محلی خواهند شد برای تجمع كنه قناری.
به طور معمول قناریهای ماده در فصل زمستان در اتاقی خنك نگهداری می شوند زیرا گرم بودن محل نگهداری موجب می شود تا تمایل به جفت گیری در آنان زودتر از موعد ظاهر شود. كسانی كه زودتر از موعد اقدام به جفت انداختن قناریها می كنند لازم است كه به تامین نور و گرمای لازم در محل نگهداری قناریها توجه زیاد ی نمایند. مدت زمان نور روزانه و كوتاه و طولانی شدن آن ، سیكل ماهیانه پرندگان را تغییر میدهد.
محل نگهداری قناری به طور خلاصه باید دارای این شرایط باشد:
_ پاكیزه بودن محل نگهداری كه شامل قفس قناری و اتاق نگهداری قناری می باشد.
_ استفاده از غذای مناسب و تازه
_ قفس باید دارای فضای كافی برای جست و خیز و پرواز قناری داشته باشد.
_محل نگهداری قناری باید به گونه ای باشد كه از سرو صداهای مزاحم دور باشد تا قناری بتواند در مواقع لازم و شبها استراحت كند.
_ قفس قناری نباید در معرض باد و تغییرات هوا قرار داشته باشد.
_محل نگهداری قناری باید دارای نور كافی و هوای تمییز و به دور از بوهای مضر چون بوی مواد شیمیایی و یا بوی طبخ غذا باشد
حضور یک پرنده آوازه خوان در منزل تا چه اندازه می تواند بر روحیه افراد آن منزل تأثیر گذار باشد؟
