با سلام

منظورم از اینکه ما از راه عقل هم می توانیم به اثبات امامان (ع) بپردازیم این است که عقل یکسری معیارها را به انسان می دهد که بوسیله آنها می توان فرد شایسته خلافت را شناخت نه اینکه عقل به ما بدون واسطه بگید که مثلاً فلان شخص امام است .

عقل که فقط مدرکاتش امور کلی هستند و از پس جزئیات بر نمی آید توانایی این را دارد که یکسری از خصوصیات جانشین پیامبر از قبیل عصمت ، علم ، شجاعت ، توانایی ، ایمان و... را شناسایی کند و آن را با افراد تطبیق دهد یا بوسله بعضی از قیاسات منطقی بین برخی از آیات و روایات را جمع کند.

بسم رب المهدی
با سپاس از دوستان عزیزم

Akhund :
" اگراو امام بعد از خود را که باز به صراحت قرآن وآیه (انما یریدالله لیذهب...) معصوم از هر گونه خطا وپلیدی است معرفی نماید، آیاقول او حجت نخواهد بود ؟وآیا این طریقی منطقی ومعقول در معرفی امامان 12گانه شیعه نخواهدبود؟ "

کاملا ! و نیز با استناد به این آیه که "لا ینطق عن الهوی ، ان هو الا وحی یوحی "
پیامبر هیچ مطلبی رو بدون دستور الهی بیان نمیکند و از هوا و هوس هم حرف نمیزند پس چنین پیامبری کاملا مطیع امر پروردگار است و خلاف دستورات الهی مطلبی ندارد


البنه این جملتون رو زیاد نتونستم هضم کنم که:
"این نکته که چرا شیعیان به دسته های گوناگون تقسیم شده اند با وجودی که حق یکی بیشتر نیست؟ را عینا در خصوص مذاهب اسلامی نیز می توانیم تکرار نماییم "
چون به نظر من دلیلی نیست اگر فرقه های دیگر چند رشته و انشعاب یافتند ، شیعیان هم چنین شوند ! ولی باز میشه گفت چون چنین راهی برای همه فرقه ها بوده و اصولا در طول تاریخ دچار اتفاقاتی شده ، هرکسی بنا بر میل شخصی ! که دوستان هم در اوایل بحث فرمودند به احتساب طمع و بیماریهای نفسانی دچار عقب گرد یا انحراف شدند ! مسائلی بر مذهب تشیع وارد گشته .
اما خب تا اینجای کار خدا رو شکر هم بر حسب عقلی که خود شما نیز فرمودید و هم جناب صدرا گفتند و با توجه به اون ایات این مسئله رو میشه اثبات کرد

انشاالله عمری باشه سعی میکنم در ارتباط با احادیث هم یک سری مطلب جدید در این تاپیک ثبت کنم و سعی ام اینه از مذهب تسنن هم باشه که انشالله جمع بندیمون کامل باشه .
دوستان عزیز دیگرمون هم لطف کنند اگه مطلبی رو میدونند حتما بفرمایند تا استفاده کنیم

تا بعد . علی علی

دوستان احادیثی رو از مخبرین و کتب اهل سنت ! در مورد نامهای ائمه هدی پیدا کردم که خدائیش باورم نمیشد این قدر زیاد باشه اینها !!!


سعی میکنم خلاصه و کوتاه بنویسمشون و با ذکر منبع هم باشه که بحث کامل و جامعی رو در حوزه ی مجازی داشته باشیم و منبع خوبی باشه از این جهت در کل فضای اینترنت .
چه شیعیانی که تا به حال به اونها نرسیدند و میرسند استفاده کنند و چه برادران اهل سنت ما که بعضا خواننده این مطالب هستمد !
تنها خواهشم این هست که اگر باز مطالبی میدونید ، چه در جهت موافق و چه در جهت مخالف ، حتما بیانش کنید تا روی اونها بحث کنیم !


خب از کل این مبحث خلاصه ای رو عرض کنم
از ابتدای اسلام و نبوت پیامبر به این طرف ، وجود و لازمه امام ، در پاسخ به سوال "چرا امام ؟؟؟"  تا حدودی مشخص شد و اینکه امت اسلامی نیازمند راهنمائی هستند که بتواند مکمل قران برای آنها عمل کند و راه بد را از راه خوب مشخص و تعیین نماید و در اصل مفسر قران باشد

پیامبر اسلام (ص) خلفائی رو در دوران حیات خود معرفی میکنند که از انها به دوازده نفر یاد میشه . اما پس وفات پیامبر فرقه هایی از هر گروه شکل میگیره که در صفحات گذشته به فرق مختلف اهل تشیع پرداخته شد و اینکه  هر کدام از آنها ادعای برتری و حقیقت طلبی میکردند!

اما وجود دوازده نفر خلیفه بر حق پیامبر رو هم از جهت احادیث میشه بررسی کرد و هم از نظر عقلی ، که دوستان عزیزمون خیلی زیبا اونها رو بیان کردند و باز هم اگر مطلبی در مورد اثبات ائمه مون به واسطه عقل و بینش عقلی یافت بشه هم خودم اونها رو بیانش میکنم و هم اگر دوستان مطالب این چنینی رو باهاش مواجه شدند حتما بفرمایند


وقتی از جنبه عقلی و منطقی قضیه رد بشیم ،  اسناد و روایاتی وجود دارند که کلیه فرق مختلف را تائید نشده میدونه و البته از فرقه تسنن هم موارد زیادی  در این بین وجود داره که حجت رو کامل میکنه و سعی میکنیم اونها رو بیانش کنیم

...ادامه دارد... 

 وجود روایاتی در کتب عامه به نقل از رسول خدا (ص) ، به عنوان دوازده خلیفه و دوازده امیر که بعضا نام برده میشه
(منبع : کتاب توضیح المسائل آیه الله شیخ وحید خراسانی / ص 132 )


1_ مسند حنبل (جلد 5 ، ص 93 ) و صحیح بخاری :
( دوستان میدونند که صحیح بخاری از امام بخاری از برجسته ترین علمای اهل سنت هست که تحقیق در مورد این کتاب را علمای سنی حرام دانسته اند و به یقین کامل ، آن را قبول دارند )
"" عن جابر بن سمره قال : سمعت النبی صلی الله علیه و سلم ! یکون اثنا عشرا امیرا . فقال : کلمه لم اسمعها فقال ابی : انه قال : کلهم من قریش ""


2_ صحیح مسلم (جلد 12 ، ص 201) :
""عن جابر بن سمره قال دخلت مع ابی علی النبی صلی الله علیه و سلم  فسمعته یقول : ان هذا الامر لا ینقضی حتی یمضی فیهم اثنی عثر خلیفه . قال : ثم تکلم به کلام خفی علی ، قال : فقلت لابی :ما قال؟ قال : کلهم من قریش ""

3_ صحیح مسلم ( جلد 12 ، ص 202 ) و مسند احمد حنبل (جلد 5 ، ص 98):
"" عن جابر بن سمره قال : سمعت النبی صلی الله علیه و سلم ، یقول : لا یزال امر الناس ماضیا ما ولیهم اثنا عشر رجلا ، ثم تکلم النبی صلی الله علیه و سلم بکلمه خفیت علی ، فسالت ابی : ماذا قال رسول الله صلی الله علیه و سلم ، فقال : کلهم من قریش ""

4_صحیح ابن حبان (جلد 15 ، ص 43) :
"" سمعت رسول الله صلی الله علیه و سلم یقول :یکون بعدی اثنا عشر خلیفه کلهم من قریش ""

5_ جامع ترمذی (جلد 5 ، ص 92) :
"" یکون  من بعدی اثنا عشر امیرا ، قال : ثم تکلم بشیئ لم افهمه ، فاسالت الذی یلینی فقال : قال : کلهم من قریش ""

با سلام

جناب - حیاب طیبه- احادیثی که شما در مورد جانشینان حضرت رسول آورده اید درست است اما نکته در تعیین مصداق است که آن دوازده نفر چه کسانی هستند. 

لطفاً اگر احادیثی در مورد اشاره به نام ائمه اطهار دارید انها را ذکر کنید.

بسم رب المهدی

سلام و عرض ادب خدمت دوستان عزیزم علی الخصوص جناب صدرای گرامی به خاطر توجهشون

کاملا فرمایشتون صحیح است که  مصادیق اصلی این دوازده نفر چه کسانی هستند و اگه قرار باشه دوازده نفر باشند ، چه عده ای ، آنها رو شامل میشند

برای رفع این موضوع ؛ کاملا روشن و واضح میشه نشان داد البته با یک استدلال دقیق که بنده از خود کتاب ایه الله وحید پیدا کردم و برای همه اهالی حق مینویسم .

در روایاتی که بیان شده است مزایایی وجود دارد از جمله :
1_حصر خلفا در دوازده نفر

2_استمرار خلافت آن دوزاده نفر تا قیامت

3_وابستگی عزت و مناعت دین به آنان

4_ قیام دین از جهت علمی و عملی به انان ، زیرا قائم بودن دین به خلفایی است که از جهت علمی بیان کننده معارف و حقایق دین ، و از جهت عملی مجری حق و قوانین عادله ی دین باشند ، و این دو مهم جز با شرایطی که خاصه (شیعیان) در خلفای دوازده گانه قائلند میسر نیست !

5_تنظیر به نقبا (رئیس )ی بنی اسرائیل که کشف کننده از نصب الهی است . هم چنان کهاز آیه کریمه ی"" و بعثنا منهم اثنی عشر نقیبا "" استفاده میشود. (یعنی : و بر انگیختیم از ایشان دوازده نقیب "رئیس" / سوره مائده آیه 12)

6_ بودن همه آنان از قریش

اگه دوستان اجازه بدند ادامه مطالب رو با زبان و قلم خودم بنویسم و از عین بیان کتاب به جهت بهره برداری بهتر خودداری کنم !

حال سوال پیش میاد که این دوازده نفر موجود که باید باشند با خصوصیاتی که در بالا گفته شد ، آیا غیر از کسانی هستند که شیعیان اثنی عشری به آنها معتقدند ؟؟!!

آیا در خلافت یزید و مانند آن ، عزت اسلام و حکومتی مانند نقبای بنی اسرائیل میسر است ؟؟!!

و بعضی از محققیقن  علمای تسنن هم اعتراف کرده اند که این احادیث نه قابل انطباق با خلفای بعد از پیامبر (ص) است (چون کمتر از دوازده نفرند) و نه قابل حمل بر پادشاهان بنی امیه به جهت ظلمی که داشتند و کثرت بیشتر از دوازده نفرشان !!
ضمن اینکه حاکمان بنی امیه ، آیه ی "" قل لا اسئلکم علیه اجرا الا الموده فی الفربی "" را رعایت نکردند !

...ادامه دارد...

باسلام.
راستش کلیه دوستان مطالب مفیدی رو عرضه کردند که تقریبا کامل بود و نتیجه گیری بحث توسط جناب حیات طیبه ثابت شد ولی بنده هم دو مطلب برای تکمیل اضافه می کنم.

اسامی ائمه اثنی عشر (دوازده امام)
مرحوم سید ابن طاوس می‌گوید[1] :
كتابی از ابوعبدالله محمد بن عبدالله بن عیاش دیدم كه اسم آن كتاب «مقتضب الأثر فی إمامة الاثنی عشر» بود و در حدود چهل ورق داشت و در آن كتاب از پیامبر (ص) روایاتی ذكر شده كه در آنها به امامت ائمه دوازده گانه و اسامی آنها تصریح گردیده است.

از جمله : صدر الائمه اخطب خطبای خوارزم موفق بن احمد مكی در كتابش به سند خود از ابی سلیمان پیشكار رسول خدا روایت كرده كه گفت :
از رسول خدا شنیدیم كه می‌فرمود : آن شبی كه مرا به معراج بردند خداوند جلیل به من فرمود : «آمَنَ الرَّسولُ بِما اُنْزِلَ اِلیهِ مِنْ رَبِّهِ» (رسول به آنچه خدا بر او نازل كرده، ایمان آورده …).

گفتم : (والمؤمنون) یعنی مؤمنین نیز ایمان آوردند.
فرمود : راست گفتی ای محمد در میان امت چه كسی را جای خود گذاشتی؟
عرض كردم : علی بن ابیطالب را.

فرمود : ای محمد نظر كردم به سوی اهل زمین و از میان آنها تو را انتخاب كردم و از برای تو نامی از نامهای خودم جدا كردم كه هر كجا من یاد شوم تو هم با من یاد شوی من محمودم تو محمد (ص).

بعد بار دوم نظر كردم و از میان اهل زمین علی (ع) را برگزیدم و برای او نیز نامی از نام‌های خودم مشتق كردم من «اعلی» هستم او علی است. ای محمد تو و علی و فاطمه و حسن و حسین و امامان دیگر از ذریه حسین (ع) را از نور خودم خلق كردم و ولایت شما را بر اهل آسمانها و زمین عرضه نمودم هر كس پذیرفت پیش من از مؤمنان است و هر كس انكار كرد از كافران می‌باشد.

«یا محمد لَوْ اَنَّ عبداً مِنْ عِبادی عَبَدَنی حَتّی یَنْقَطِعَ اَوْ یَصیرْ كَالسِنِ الْبابی ثُمَّ اَتانی جاحِداً لِوِلایَتِكُمْ ما غَفَرْتُ لَهُ حَتّی یُقِرَّ بِوِلایَتِكُمْ» : (ای محمد هر گاه بنده‌ای از بندگانم آنقدر مرا عبادت كند كه اعضایش از هم بگسلد یا این كه مثل مشگ كهنه گردد بعد به سوی من آید در حالی كه منكر ولایت شماست هرگز او را نمی‌آمرزم مگر این كه به ولایت شما اقرار كند.)

“ای محمد آیا دوست داری ایشان (عترت خود) را ببینی؟”
گفتم : “بلی، پروردگارا!”
فرمود : “طرف راست عرش را نگاه كن پس نظر كردم ناگهان دیدم: «علی، فاطمه، حسن، حسین، علی بن الحسین، محمد بن علی، جعفر بن محمد، موسی بن جعفر، علی بن موسی، محمد بن علی، علی بن محمد، حسن بن علی و مهدی» را در یك محل نورانی دور هم جمع‌اند مهدی در میان آنها مانند كوكب درّی و ستاره درخشانی بود.”

فرمود : “ای محمد اینها حجتهای منند و این (مهدی) خونخواه عترت توست.
ای محمد به عزت و جلالم او (مهدی) حجت لازم بر اولیای من و انتقام گیرنده از دشمنان من است.[2]”


و از جمله دیگر احادیث :
اخطب خوارزم موفق بن احمد مكی در كتابش به سند خود از «محمد بن احمد بن علی بن شاذان» روایت كرده كه گفت : روایت كرد ما را «محمد بن علی بن الفضل» از «محمد بن قاسم» و او از «عباد بن یعقوب» و او از «موسی بن عثمان» و او از «اعمش» كه گفت : به من روایت كردند «ابواسحاق بن حارث» و «سعید بن بشیر» از علی بن ابیطالب (ع) كه گفت : پیامبر (ص) فرمود : من در سر حوض وارد شما هستم تو ای علی ساقی هستی، حسن رهنما، حسین امر كننده علی بن الحسین فارط (پیش رونده به سوی آب) و محمد بن علی توزیع كننده و جعفر بن محمد سوق دهنده، و موسی بن جعفر حسابگر دوستان و دشمنان و جلوگیری كننده از منافقان و علی بن موسی زینت كننده مؤمنان و محمد بن علی تعیین كننده درجات اهل بهشت و علی بن محمد خطیب شیعیان و تزویج كننده شیعیان با حور العین و حسن بن علی، چراغ اهل بهشت كه از نور او استفاده می‌كنند مهدی شفاعت كنندة آنهاست در روز قیامت آنجا كه خداوند اجازه این كار را به كسی نمی‌دهد، مگر بر كسی كه بخواهد و از او راضی باشد.[3]”

باز خطیب خوارزمی در كتابش به سند خود از «ابن شاذان» روایت كرده كه گفت : به من روایت كرد «ابو محمد حسن بن علی علوی طبری» به سندی كه منتهی می‌شود به سلیم بن قیس هلالی از سلمان محمدی كه گفت : به خدمت پیامبر شرفیاب شدم و ناگهان حسین (ع) را روی زانوی او دیدم پیامبر از چشمان و دهانش می‌بوسید و می‌فرمود :

«أنتَ سیِّدُ ابنُ السَّیِّدِ ابوالساداتِ اَنْتَ اِمامُ ابنُ الإمامُ اَبوا الائمةِ اَنْتَ حُجَّةٌ بْنِ الحُجَّةِ اَبوُ الْحُجّجِ تِسْعَةٌ مِنْ صُلْبِكَ تاسِعُهُمْ قائِمُهُمْ».[4]
یعنی (تو سید (سرور)، فرزند سید و پدر ساداتی، تو امام، فرزند امام و پدر امامانی، تو حجت خدا وفرزند حجت خدا و پدر حجج الهی هستی، نُه تن از صُلب توست كه نهمین آنها قائم آنهاست) چنان كه می‌بینیم در روایات اهل تسنن نه تنها به تعداد دوازده گانه ائمه اطهار تصریح شده، بلكه اسامی فرد فرد آنها نیز ذكر شده است.

و در این باره روایت از طریق اهل تسنن زیاد است، به جهت رعایت اختصار به دو روایت دیگر اكتفا می‌شود :
مؤلف «ینابیع المودة» از «فرائد السمطین» شیخ الإسلام حموینی از مجاهد و از ابن عباس نقل می‌كند كه مرد یهودی به نام «نعثل – مغثل» مسائلی چند درباره توحید از پیامبر اكرم (ص) پرسید، حضرت به همه آنها پاسخ دادند «نعثل» قانع شد و اسلام آورد بعد عرض كرد یا رسول الله هر پیغمبری وصیی داشته وصی شما كیست؟

فرمود : اِنَّ وَصیِّی عَلیُّ بْنُ ابیطالب وَ بَعْدَهُ سِبْطایَ الحسنُ وَالْحسینُ تَتْلوُهُ تِسْعَةُ ائمَّةً مِنْ صُلْبِ الحُسینِ»
یعنی وصی من علی بن ابیطالب است و بعد از او دو نوه‌ام حسن و حسین و بعد از ایشان نه نفر امامان از صلب حسین می‌باشند

نعثل عرض كرد : تمنا دارم اسامی آنان را برای من بیان فرمائی، حضرت فرمود :
«اِذا مَضی الحُسینُ فَابنه علی فاذا مَضی علی فَابنه محمد فاذا مَضی محمد فَابنه جعفرٌ فاذا مَضی جعفر فَابنه موسی فاذا مَضی موسی فَابنه علی فاذا مَضی علیٌّ، فَابنه محمدٍ  فاذا مَضی محمدٌ فَابنه علی فاذا مَضی علی فَابنه الحَسَنَ  فاذا مَضی الحسنُ فَابنه الحُجَّةُ محمدُ المَهدیّ فَهولاءِ اِثنا عَشَرَ».
“چون حسین درگذشت پس فرزندش علی، پس از او فرزندش محمد، پس از او فرزندش جعفر، پس از او فرزندش موسی، پس از او فرزندش علی، پس از او فرزندش محمد، پس از او فرزندش علی، پس از او فرزندش حسن، پس از او فرزندش  مهدی كه همه آنان دوازده تن هستند.”

سپس نعثل طرز به شهادت رسیدن هر یك را سئوال نمود و حضرت پاسخ داد : آنگاه نعثل گفت : «اَشهد اَنْ لا اله الاّ اللهُ و اَنَّكَ رسولُ اللهِ وَ اشْهدُ اَنَّهُمُ الاوصیاءُ بَعْدكَ».

بعد «نعثل» گفت : آنچه فرمودی در كتب انبیاء سلف دیده‌ام و در وصیت نامه حضرت موسی ثبت است.

پیامبر (ص) فرمود : «طوبی لِمَنْ اَحَبَّهُمْ وَ وَیلٌ لِمَنْ اَبْغَضَهُمْ و خالَفَهُم».

(بهشت برای كسی است كه آنها را دوست بدارد و از آنها پیروی نماید و جهنم برای كسی است كه آنها را دشمن بدارد و مخالفت كند.)

[1] - طرائف، سید بن طاووس، ترجمه و تحقیق داود الهامی، صفحات 338 الی 345.

[2] - بنا به نقل ینابیع الموده از خوارزمی، ج 3، ص 160، طبع بیروت – مقتل الحسین خوارزمی ج 1، ص 95، فرائد السمطین، حموینی شافعی ج 2، ص آخر، المناقب المائه ابن شاذان شماره 27، ص 11، ینابیع الموده قندوزی ص 486.

[3] - خوارزمی، مقتل الحسین ص 94، المهدی الموعود عند المجهور حموینی باب دوازده، ینابیع الموده ص 487.

[4] - خوارزمی، مقتل الحسین، ص 145 یا ج 1، ص 94.

اما مشخصات دوازده امام از دیدگاه شیعه اثنی عشری :

حال ببینیم دوازده امامی كه حضرت پیامبر اكرم (ص) در احادیث فرموده‌اند چه كسانی هستند.

امام اول :حضرت علی بن ابیطالب (ع)
كنیه : ابوالحسن و حسین،  ابوتراب
لقب : امیرالمؤمنین، الوصی، مرتضی
پدر : ابوطالب بن عبدالمطلب بن هاشم
مادر : فاطمه بنت اسد بن هاشم
تولّد : او در سیزده رجب، ده سال قبل از بعثت (600 میلادی) در داخل كعبه بدنیا آمد.
امامت : امامت او بعد از فوت پیامبر طبق دستور خداوند متعال كه پیامبر اعلام فرموده بودند (رجوع به حدیث غدیر خم) به سال 11 هجری (632 میلادی) شروع شد.
شهادت : او بسال 40 هجری (661 میلادی) روز 21 رمضان توسط یكی از خوارج بنام عبدالرحمن بن ملجم در كوفه حین نماز گذاردن به شهادت رسید و در نجف (عراق) دفن گردید. محل دفن حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) سالها نامعلوم بود تا حضرت امام صادق (ع) محل آن را مشخص نمود.

امام دوم :حسن بن علی بن ابیطالب (ع)
كنیه : ابومحمد
لقب : سبط اكبر، مجتبی
پدر : علی بن ابیطالب
مادر : فاطمه الزهرا بنت (دختر) محمد بن عبدالله (پیامبر اسلام) (ص)
تولّد : او به سال 3 هجری (625 م) در 15 رمضان در مدینه بدنیا آمد.
شهادت : در سال 50 هـ (670 م) بدستور معاویه مسموم گردید و در مدینه، قبرستان بقیع دفن شد.

امام سوم : حسین بن علی بن ابیطالب (ع)
كنیه : ابو عبدالله
لقب : سبط اصغر، سید الشهدا
پدر : علی بن ابیطالب
مادر : فاطمه الزهرا بنت محمد مصطفی (ص) (پیامبر اسلام)
تولّد : به سال 4 هجری (626 م) سوم شعبان در مدینه بدنیا آمد.
شهادت : او به سال 61 هـ (680 م) در كربلا در روز عاشورا (دهم محرم) بدستور یزید و توسط لشكر وی به شهادت رسید. و در كربلا دفن شد. علاوه بر او هفتاد و دو نفر همراه او نیز به شهادت رسیدند و خانواده وی و همراهانش به اسارت گرفته شد.

امام چهارم :علی بن حسین (ع)
كنیه : ابوالحسن
لقب : زین العابدین، سجاد
پدر : حسین بن علی
تولّد : به سال 38 هـ (659 م) روز پنجم شعبان در مدینه
شهادت : در سال 94 هـ (712 م) یا 95 هـ (713 م) 20 محرم و به دستور هشام بن عبدالملك (از خلفای بنی امیه) به شهادت رسید و در بقیع دفن شد.

امام پنجم :محمد بن علی (ع)
كنبه : ابوجعفر
لقب : باقر
تولّد : به سال 57 هـ (677 م) روز اول رجب در مدینه
شهادت : در سال 114 (733 م) روز 7 ذیحجه در مدینه و بدستور ابراهیم به شهادت رسید و در بقیع دفن شد.


امام ششم :جعفر بن محمد (ع)
كنیه : ابوعبدالله
لقب : صادق
تولّد : به سال 83 هـ (702 م) روز 17 ربیع الاول در مدینه
شهادت : در سال 148 هـ (765 م) روز 25 شوال و بدستور منصور (از خلفای بنی عباس) به شهادت رسید و در بقیع دفن گردید.

امام هفتم : موسی بن جعفر (ع)
كنیه : ابوالحسن
لقب : كاظم
تولّد : به سال 129 هـ (746 م) روز هفتم صفر در مدینه
شهادت : در سال 183 هـ (799 م) و بدستور هارون الرشید (از خلفای بنی عباس) در بغداد و در كاظمین در نزدیكی بغداد دفن گردید.

امام هشتم : علی بن موسی (ع)
كنیه : ابوالحسن
لقب : رضا
تولّد : به سال 148 هـ (765 م) روز یازدهم ذیقعده در مدینه
شهادت : در سال 203 هـ (818 م) روز سی‌ام صفر در طوس و بدستور مروان و در همان مكان دفن گردید.


امام نهم :محمد بن علی (ع)
كنیه : ابوعبدالله
لقب : جواد، تقی
تولّد : به سال 195 هـ (811 م) در روز دهم رجب در مدینه
شهادت : در سال 220 هـ (835 م) در روز سی‌ام ذیقعده در بغداد و به دستور معتصم و در كاظمین دفن گردید.

امام دهم :علی بن محمد (ع)
كنیه : ابوالحسن
لقب : هادی، نقی
تولّد : به سال 212 هـ (827 م) در روز پنجم رجب در مدینه
شهادت : در سال 254 هـ (868 م) روز سوم رجب در سامرا (عراق) و بدستور متوكل و در همان مكان دفن گردید.

امام یازدهم :حسن بن علی (ع)
كنیه : ابو محمد
لقب : عسكری
تولّد : به سال 232 هـ (846 م) در روز هشتم ربیع الثانی در مدینه
شهادت : در سال 260 هـ (874 م) روز هشتم ربیع الاول در سامرا بدستور معتمد و در همان مكان دفن گردید.

امام دوازدهم : م ح م د بن حسن (ع) (عجل الله تعالی فی فرجه الشریف)
كنیه : ابوالقاسم
لقب : مهدی، حجة، قائم آل محمد، امام زمان، صاحب الزمان، صاحب‌الامر، منتظر، بقیة الله
تولد : به سال 255 هـ (869 م) روز پانزدهم شعبان در سامرا متولد گردید. ایشان زنده و در غیبت بسر می‌برند. حضرت امام زمان مهدی (عج) در سال 260 هـ بعد از فوت پدر گرامی‌شان بعد از خواندن نماز میت بر پدر خود بعلت خفقان موجود در آنزمان و اینكه خلیفه عباسی دستور دستگیری و قتل حضرت را صادر كرده بود از نظرها غایب گردید و ایشان تا سال 329 هـ (844 م) در غیبت صغری بسر می‌برد یعنی در این مدت مردم توسط چهار نایب خاص ایشان با حضرت در تماس بودند بعد از آن غیبت كبری شروع شد كه تاكنون ادامه دارد و در این مدت (غیبت كبری) هیچكس از محل ایشان خبر ندارد و هر كس قبل از ندای آسمانی (به بخش علائم ظهور مراجعه نمایید) ادعای مهدویت بكند (یعنی ادعا كند كه مهدی است) یا ادعای ارتباط با حضرت مهدی (ع) بكند دروغگو است و باید تكذیبش كرد. حضرت امام مهدی (ع) بدستور خداوند متعال ظهور كرده و جهان را پر از عدل و داد خواهد كرد.

با سلام

خدمت تمامی دوستان خسته نباشید می گوییم مخصوصاً جناب منتظر عشق كه با مطالبی كه درج كردند حق مطلب را ادا نمودند.

در مورد مطالب شما باید نكته ای را اضافه نمود كه پذیرش خلافت ائمه اطهار جدای از دلیل عقلی و نقلی به یك دل صاف و پاك نیاز داره . دلیلش هم اینه كه همانطوری كه در مطالب قبلی دیدید بسیاری از احادیث از اهل سنت نقل شده بود ولی آنها در پذیرش مطالب آنها تردید دارند.