تبیان، دستیار زندگی

تنهايى (بدون امر و نهى ) مؤثر است , واجب است به همين گونه عمل كند. ¹

3-اگر بداند يا احتمال دهد كه امر و نهى اش با تكرار مؤثر است , واجب است تكرار كند. ²

4-مراد از اصرار بر گناه , مداومت بر انجام كار نيست , بلكه ارتكاب آن عمل است , هر چند يكبار ديگر باشد,پس اگر يكبار نماز را ترك كرد و بار ديگر هم بناى ترك دارد, امر به معروف واجب است . ³

5-در امر به معروف و نهى از منكر زخمى كردن و كشتن معصيت كار بدون اجازهء حاكم شرع جايز نيست ,مگر منكر از امورى است كه در اسلام اهميت بسيار زيادى دارد; مثل آن كه شخصى بخواهد انسان بى گناهى رابكشد و جلوگيرى از او بدون مجروح كردن وى ممكن نباشد. ⁵

6-در امر به معروف ونهى از منكر قصد قربت شرط نيست , بلكه غرض از اين واجب , انجام معروف و ترك منكر است , ولى اگر قصد قربت كند, دو پاداش دارد. ⁵

7-در وجوب نهى از منكر فرقى بين گناه بزرگ (معصيت كبيره ) و گناه كوچك (معصيت صغيره ) نيست , پس اگر كسى مرتكب گناه صغيره هم بشود نهى او واجب است . ⁶

8-اگر شخصى به قصد انجام كار حرام , مقدّمات آن را شروع كند, پس اگر انسان :

* بداند به انجام آن موفق مى شود نهى او واجب است .

* بداند به انجام آن موفق نمى شود نهى او واجب نيست , مگر از آن باب كه مقدمهء حرام هم منكر است يا];جرأت كردن بر انجام حرام هم معصيت است و بايد جلوگيرى شود.

* نمى داند به انجام آن موفق مى شود يا نه حكم فرض قبلى را دارد. ⁷

1 ـ همان، الشرط الثاني، م 3.

2 ـ همان، م 5.

3 ـ همان، الشرط الثالث، م 4.

4 ـ همان، القول في مراتب امر بالمعروف و النهي عن المنکر، المرتبة الثالثة، م 11 و 12.

5 ـ همان، القول في اقسامهما و کيفيت وجوبهما، م 13.

6 ـ همان، م 14.

7 ـ همان، م 15.