| 3-مرضى دارد كه زياد تشنه مى شود و روزه گرفتن برايش مشقت دارد و بعد از
رمضان هم نمى تواند قضاى آن را به جا آورد .1 مواردى كه بايد قضاى روزه را به جا آورد و براى هر يك روزه يك مد طعام به فقير بدهد:
1-به واسطه عذرى ; مثلاً سفر روزه نگرفته و بعد از ماه رمضان عذر برطرف شده و تا
رمضان سال بعد عمداًقضاى آن را به جا نياورده است .2
2-به واسطه عذرى روزه نگرفته و بعد از رمضان عذر او برطرف شده و تا چند سال
قضا آن را تأخير انداخته (قضا و يك كفاره 10سيرى ), كفاره تكرار نمى شود.2
3-موقعى كه عذر دارد, تصميم او بر اين است كه بعد از برطرف شدن عذر, قضا روزه
را به جا آورده و عذر برطرف شد و پيش از آن كه قضا كند درتنگى وقت عذرى برايش پيدا
شود, قضا آن واجب و يك مد طعام احتياط واجب است .3
4-در قضا روزه كوتاهى كند و وقت تنگ شود و در تنگى وقت عذرى برايش پيش
آيد.5
5-مرضى دارد كه زياد تشنه مى شود و روزه گرفتن برايش مشقت دارد ; اضافه بر يك
مد طعام , بنابر احتياط واجب (قضاى آن را هم به جا آورد.6
6-زنى كه زائيدن او نزديك است و روزه براى حملش ضرر دارد و نمى تواند روزه
بگيريد.7
7-زنى كه زاييدن او نزديك است و روزه براى خودش ضرر دارد و نمى تواند روزه
بگيرد قضاى آن را بايد به ت جاآورد و بنابر احتياط واجب براى هر يك روز, يك مد طعام به فقير بدهد.8 |
