اجتهاد
اجتهاد در لغت به معناى كوشش و تلاش كردن است . و در اصطلاح فقه عبارت است از استنباط و استخراج مسائل شرعى از منابع مربوط به آن .
به شخصى كه توانايى اجتهاد را داشته باشد (مجتهد) مى گويند.
منابع فقه( احکام)
1-قران
2-سنت قول معصوم (ع)
فعل معصوم (ع)
تقرير معصوم (ع) عقل (اجماع اتفاق فقها بر حکمي از احکام شرعي)
قرآن , كه مجموعهء وحى الهى بر پيامبر اكرم اسلام (ص ) مى باشد و به خواست خداوند بدون هيچگونه نقص واضافه به دست ما رسيده اوّلين و بهترين ملاك عمل و منبع استنباط احكام مى باشد.
قول معصوم
مجموعهء گفتار امامان معصوم (ع ) و دستورها و آموزشهاى قولى آنان , كه روش درست كردارى را به ما مى آموزد, يكى از منابع معتبر فقهى است كه در كتب روايى جمع آورى شده است .
فعل معصوم
از آنجا كه ائمهء معصوم (ع ) از هر خطا و اشتباهى در امان هستند, كردار آنان نيز مانند گفتارشان مى تواند ملاك عمل براى ما باشد, كه اين دسته نيز در كتب تاريخى و روايى با عنوان (سيرهء عملى معصومين) آمده است .
