پشگفتار بجاست استادان محترم، قبل از تدريس، علاوه بر مطالعه دقيق هر بحث، جزئيات مسائل و پاسخ پرسشهايي که ممکن است از سوي شاگردان مطرح شود، مورد ملاحظه قرار داده و با آمادگي کامل در کلاس حاضر شوند.
3 ـ استادان محترم در اولين جلسات درس از شاگردان خود بخواهند که نام مرجع تقليدشان را نوشته و تحويل دهند تا بتوانند قبل از حضور در کلاس مسايلي را که با علامت مشخص شده با مراجعه به منابع فقهي، نظر مقلد شاگردان را به دست آورده و در ضمن درس يادآوري کنند، يا آنها را به رساله مرجعشان ارجاع دهند.
4 ـ در اين نوشته سعي شده است بدون آ« که حکم شرعي تغيير يابد، از لغات ساده و عبارتهايي روان و قابل فهم استفاده شود، گرچه از آشنا کردن دانش پژوهان با اصطلاحات فقهي هم غافل نبوديم، لذا استادان محترم اصل ساده گويي را فراموش نکرده ،و از به کار گرفتن اصطلاحات و لغات دشواري که ضرورتي ندارد و فهم مطالب را دشوار مي سازد بپرهيزند.
5 ـ يکي از اصول مهم تدريس احکام، بيان مثائل و تطبيق حکم بر مصاديق آن است. آنچه مردم با آن سر و کار دارند نمونه هاي عيني و علمي مسائل شرعي است. بنابراين، اگر براي هر مسأله، يک يا دو مثال آورده شود، شاگردان کاربردي بودن احکام شرعي را حس کرده و به فراگيري آن علاقه بيشتري نشان مي دهند، در متن کتاب نيز براي بسياري از مسائل، مثال آورده شده است و مثال، بايد اين شرايط را داشته باشد:
* متناسب با حکم.
* متناسب با فهم افراد.
* متناسب با شغل و موقعيت اجتماعي آنان.
* مورد نياز مخاطبين.
* طولاني نشود، يعني خلاصه و به اندازه نياز باشد.
* زشت و مستهجن نباشد.
* تأثير سوء نداشته باشد.
6 ـ اساتيد محترم سعي کنند، خلاصه مطالب را بر تابلو بنويسند، اين نيز در فراگيري
آموزش فقه
