یه دوست داشتیم قبلا که کلمات کتابی رو به عنوان تکه کلام استفاده می کرد مثل پلشت .
من خودم هم به طور ناخواسته تو حرفام یه چیزایی می گم که اورجینال خودمه مثلا به جای پیارسال من همیشه عادت دارم بگم پریسال ! بیتشر وقتها باعث خنده ی دوستان میشه ولی نمی تونم نگم تو زبونم افتاده ، به جای واسه ی من بود می گم باره ی من بود ! یا مثلا عادت دارم بگم همش ببین یا خوب تو بین حرف زدن قدیما می خواستم حرف بزنم همه با هم دیگه می گفتند خووووووووووووووووووووووووووب و نمیذاشتند صحبت کنم و همین باعث شد این خوب گفتن من کم بشه .
تکه کلامای زیادی هست که بعضی هاشون واقعا ریشه دارند و بیشتریهاشون هم توسط گروههای رپ دوباره مد شد به هیچ وج گروههای رپ نساختند بلکه دوباره بابشون کردند .
فارسی معیار قشنگ تره به نظر من .
بحث قشنگی می تونه باشه .
