تبیان، دستیار زندگی

به نام خدا و سلام
قدر داشته هامون را بدونیم که یه روز ننشینیم و غصه و افسوس بخوریم که: حیف از دستمون رفت این ......
یکی از این داشته ها پدربزرگ ها و مادربزرگ هامون هستند که نفسشون مایه خیر و برکت هست
چند سال پیش پدربزرگی را از دست دادم که واقعا نعمت بود پر از صفا و مهربونی! چهره ماهش که نورش را از خادمی مسجد محله مون داشت و از اذونهای دلنشینش،هیچ وقت فراموشم نمیشه و هنوزم که هنوزه غصه ام اینه که چرا روزهای آخر موفق نشدم ببینمش و رفت.
این چند روز هم در غم مادربزرگی نشستیم که مادر شهید بود و من همسر تنها یادگار اون شهیدم . دو روز قبل از فوتش که اقوام پیشش بودن چندین بار من و پسر شهیدش را صدا کرده بود و من نبودم جوابش بدم و روز قبل از فوتش نیم ساعتی پیشش بودم ولی دیگه منو نمی شناخت با چشمای قشنگش منو می دید و می پرسید که کی هستم.
یه لطف ویژه ای به من داشت ولی قدرش را ندونستم و حالا داره قلبم پاره میشه.
دوستان قدر این مایه های خیر و برکت تو خانواده هامون را بدونیم که خیلی خیلی خیلی زود میرن و تنهامون میذارن و اونوقت دیگه چیزی که برامون می مونه تنها و تنها افسوسه و افسوس و افسوس

بسم اللـه الرحمن الرحیم
سلام
مجددا تسلیت عرض میکنم.
دقیقا همینطوره و کاملا درکتون میکنم.
هرلحظه که میگذره بیشتر یادشون دلتون رو بدرد میاره. :"(

بنام خدا
سلام
من هم تسلیت میگم.

سلام

برکت زندگی ما واقعا همین پدربزرگها و مادربزرگهان. خدا به خانواده تون صبر بده.