ویژگیهای آن حضرت آنقدر زیاد است که باید گفت: امام حسین علیهالسلام همه چیزش مخصوص است و با بقیه فرق میکند.
اصلاً حسین جنس غمش فرق می کند
این راه عشق پیچ و خمش فرق می کند
اینجا گدا همیشه طلبکار می شود
اینجا که آمدی کرمش فرق می کند
شاعر شدم برای سرودن برایشان
این خانواده، محتشمش فرق می کند
“صد مرده زنده می شود از ذکر یا حسین”
عیسای خانواده دمش فرق می کند
از نوع ویژگی دعا زیر قبه اش
معلوم می شود حرمش فرق می کند
تنها نه اینکه جنس غمش جنس ماتمش
حتی سیاهی علمش فرق می کند
با پای نیزه روی زمین راه میرود
خورشید کاروان قدمش فرق می کند
من از حسینُ منی پیغمبر خدا
فهمیده ام حسین همش فرق می کند
اشاره به برخی از این ویژگیهای آنحضرت علیه السلام زینت بخش هر مجلس و محفلی خواهد بود :
[1] .
1-امتیاز نور آن بزرگوار در عالم بالا، که این امتیاز در آن عالم به لحاظ نستبی است که با نور رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم دارد، چنانکه فرموده:
«حسین منی و أنا من حسین».
و در این عالم، امتیاز آن سبب حزن و اندوه است چنانه از قضیه حضرت آدم ظاهر میشود.
بالاخره امتیاز خاص نور آن بزرگوار در دوران حمل که: والده ی ماجده اش علیهاالسلام فرمود: چون پنج ماه ازحملش گذشت درشب تار احتیاج به چراغ نداشتم.
2- عظمت جد و پدر و مادر و برادر و خواهر که برای هیچکس جمع نشده است.
3- محبت شدید رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و امیرالمؤمنین علیه السلام و فاطمه زهرا علیهاالسلام به حضرت سیدالشهداء علیه السلام.
4- مقام شفاعت آن بزرگوار را احدی ندارد، چون خداوند عوض شهادت، این مقام را به آن حضرت عطا فرموده است، با اینکه دیگران هم در روز قیامت شفاعت میکنند ولی بغیر از چهارده معصوم علیهم السلام همه احتیاج به شفاعت آن بزرگوار دارند. همچون فطرس ملک که صدها سال معذب بود، با شفاعت حضرت سیدالشهداء علیه السلام آزاد شد.
و به روایتی اهل محشر (آنها که نجات پیدا میکنند) هزار صف میباشند. نهصد و نود و نه صف از آنها به شفاعت امام حسین علیهالسلام به بهشت میروند و یک صف آنها را سایر امامان علیهمالسلام شفاعت کنند و در آن صف نیز امام حسین علیهالسلام شریک باشد. [2] .
5- ائمه علیهم السلام از نسل آن حضرتند. نه امام که آخرین آنها حضرت مهدی علیه السلام میباشد از فرزندان حضرت سیدالشهداء علیه السلام میباشند.
6- شهادت آن بزرگوار را هزاران سال قبل از تولد آنجناب خداوند به جبرئیل خبر میدهد، جبرئیل روضه میخواند و انبیاء و اوصیاء با خبر میشوند. و در هر موقعیتی که پیش میآمد حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم و امیرالمؤمنین علیهالسلام به دیگران گوشزد میکردند.
7- عظمت اصحاب آن بزرگوار که حضرتش فرمودند:
«فانی لا أعلم أصحابنا أوفی و لا خیرا من أصحابی و لا أهل بیت أبر و لا أوصل من أهل بیتی».
«همانا من اصحابی با وفاتر و بهتر از اصحابم سراغ ندارم، و خاندانی نیکوکارتر و مهربانتر از خاندان خود ندانم».
8- ویژگی هنگام تولد و حمل آن حضرت که قبلا به آن اشاره شد.
9- عظمت آن بزرگوار در عالم آخرت.
10- عظمت آن حضرت در برزخ.
11- برپا شدن عزای آن حضرت در قیامت و تظلم حضرت زهرا علیهاالسلام درباره ی امام حسین علیهالسلام،
12- اخلاق نمونه و صفات حمیده و برجسته ی آن بزرگوار، چون شجاعت و سخاوت و...
در شجاعت آن بزرگوار روایت شده است که پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم شجاعت خود را به امام حسین علیه السلام داد و شکی نیست
که پیامبر از همه ی مردم شجاعتر بود، و مشهور است که بعد از واقعه ی کربلا دیگر ذکری از شجاعت امیرالمؤمنین علیه السلام نمیشد، و در هر جا ذکر شجاعت حسین بن علی علیه السلام بود.
چون ظهور شجاعت امام حسین علیهالسلام در روز عاشورا از ظهور شجاعت امیرالمؤمنین علیه السلام در یک روز از ایام جنگ آن حضرت، زیادتر شد. [3] .
13- عبادات آن حضرت، همچون نماز آن بزرگوار که مخصوص خودش بود.
14- فضائل و ثواب گریه بر آن حضرت، که صدها حدیث وارد شده - و گریه حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم و امیرالمؤمنین علیه السلام و مادرش فاطمه زهرا علیهاالسلام و برادرش امام مجتبی علیه السلام و ائمه بعد علیهم السلام و گریه انبیاء و اولیاء و ملائکه که برای احدی جز او نقل نشده است.
برای چه کسی این گونه وارد شده که حضرت صاحب الأمر - عجل الله تعالی فرجه الشریف - بفرمایند: «فلأندبنک صباحا و مساء و لأبکین لک بدل الدموع دما».
15- شرف و عظمت کربلای آن حضرت بر تمام زمینها حتی بر کعبه،
16- ثواب زیارت آن حضرت قابل وصف نیست حتی درباره ی هیچ یک از معصومین علیهم السلام به این مقدار وارد نشده، تا آنجا که میفرمایند: زائر او خدا را در عرش زیارت کرده است.
همچنین زیارت آن حضرت در روز اربعین یکی از پنج نشانه ی مؤمن معرفی شده است. و در تمام ایام سال و لیالی متبرکه زیارت آن حضرت وارد شده است.
17- سفارش بپا داشتن مجالس عزداری آن حضرت، تا آنجا که حتی قبل از ولادت آن بزرگوار، انبیاء الهی مجالس آن امام مظلوم را برپا میکردند و برای آن حضرت عزاداری مینمودند.
18- توسل به آن حضرت نزدیکترین راه به سوی خداوند است، و همه میتوانند با آن حضرت ارتباط برقرار کنند.
19- استغاثه به آن حضرت تمام گرفتاریها را برطرف میکند. گفتن 128 مرتبه یا حسین اغثنی برای رفع هرنوع گرفتاری بسیار مجرب است.
20- امید گنهکاران و باب نجات امت، امام حسین علیه السلام است.
21- خداوند در عوض شهادت شفاء را در تربت آن حضرت قرار داده است.
22- فضیلت تربت آن بزرگوار وسجده بر آن، که وارد شده: هرگاه ملکی به زمین میآید و بر میگردد، ملائکه از او تربت آن حضرت را به عنوان هدیه طلب میکنند.
در روایات آمده که سجده بر تربت آن بزرگوار حجابهای هفتگانه را پاره میکند و سبب قبولی نماز است.
23- خوردن هر خاکی حرام است مگر تربت آن بزرگوار به قصد استشفاء.
24- حرم آن حضرت یکی از چهار مکانی است که مسافر میتواند در آنجا نماز را تمام بخواند.
25- امام حسین علیهالسلام یکی از درهای بهشت است، از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نقل شده که فرمودند:
«ألا وان الحسین باب من أبواب الجنة، من عانده حرم الله علیه رائحة الجنة».
«آگاه باشید که حسین دری از درهای بهشت است، هر کس با او دشمنی کند خداوند بوی بهشت را بر او حرام میسازد». [4] .
26- امام حسین علیهالسلام از هیچ بانوئی شیر نخورد و تغذیه او منحصرا توسط رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم انجام میشد، بدین طریق که هر روز حضرت زبان مبارکش را در دهان امام
حسین علیهالسلام قرار میداد و او میمکید و سیر میشد.
27- سالار شهیدان آینهی تمام نمای حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم بود، و نقل شده است که آن حضرت از سینه تا قدم از همه ی مردم به رسول خدا شبیهتر بود.
28- در شب میلاد آن بزرگوار به احترام حضرتش آتش جهنم خاموش شد.
29- هنگام ولادت امام حسین علیهالسلام ملائکه به ریاست حضرت جبرئیل گروه گروه بر رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نازل میشدند و به آن حضرت تبریک میگفتند.
30- اولین مولودی که هنگام ولادت او جد و پدر و مادرش گریستند آن حضرت بود.
31- هر یک از معصومین علیهم السلام نام آن بزرگوار را میبردند و میگریستند، و مؤمنین کامل نیز چون او را یاد کنند گریه میکنند.
32- امام حسین علیهالسلام آنقدر هیبت و ابهت داشت که امام حسن مجتبی علیهالسلام هیبت او را در سطح هیبت امیرمؤمنان علیه السلام میانگاشت و به او چون پدرش احترام میگذاشت.
33- به هنگام شهادت سالار شهیدان بادهای سرخ وزیدن گرفت، هوا تیره و تار شد بطوریکه کسی چیزی را نمیدید و تا هفت روز افق سرخ بود، شبها نیز آسمان به رنگ خون میشد.
هر سنگی بر میداشتند خون جاری میشد و دهها آثار و دگرگونی در اجسام که بعضی از آنها هنوز هم ادامه دارد، از جمله:
جاری شدن خون از درخت چنار «زرآباد» - از قصبات قزوین - که هر سال روز عاشورا هزاران نفر برای دیدن چنار خونبار به آنجا میروند. و مرحوم آیة الله مرعشی نجفی در حاشیه «عروة» به هنگام شمردن خونهای پاک مینویسد: همچنین خونی که از درخت موجود در قریهی «زرآباد» از توابع قزونین خارج میشود.
34- عذاب قاتل آن حضرت از همه اهل جهنم بیشتر است، و وارد شده که او اهل تابوت میباشد یعنی نصف عذاب اهل دنیا بر اوست.
و خواهد آمد که خداوند به حضرت موسی فرمود: ای موسی، اگر در مورد اولین و آخرین مرا بخوانی تو را اجابت میکنم، مگر در مورد قاتل حسین بن علی که خود انتقام او را از قاتلش خواهم گرفت.
35- مطابق روایات فراوانی، اولین کسی که در رجعت بر میگردد، سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین علیهالسلام می باشد که بعد از حکومت حضرت بقیة الله الأعظم - ارواحنا فداه - چهل هزار سال فرمانروائی میکنند.
36- دعا در حرم امام حسین علیه السلام مستجاب است.
37- امام حسین علیهالسلام وارث (مصائب و فضائل و کمالات) همه پیامبران است، چنانکه در زیارت وارث آمده است.
38- تولد آن حضرت در ماه شعبان است که شهادت هیچکدام از معصومین در آن ماه نقل نشده است. و شهادت آن بزرگوار در ماه محرم است که تولد هیچ یک از معصومین علیهمالسلام در آن ماه اتفاق نیفتاده است. [5] .
39- صبر آن حضرت، که آن بزرگوار تمام مراتب صبر را دارا بودند، چون حتی در وقتی که بر خاک افتاده، تمام اعضایش پاره پاره، سرش شکافته، قلبش از نیزه سه پهلو چاک، لبهایش از عطش خشک شده، سر و رویش از خون خضاب شده بود، صدای اسغاثه عیال و اطفالش از یک طرف، شماتت دشمنان از طرف دیگر، در آن حال فرمود:
«صبرا علی قضاءک، لا معبود سواک».
«بر قضای تو شکیبائی مینمایم، معبودی جز تو نیست».
در زیارت ناحیه ی مقدسه وارد شده:
«لقد عجبت من صبرک ملائکة السموات».
«براستی ملائکه آسمانها از صبر تو به شگفت آمدند».
40- خصوصیات زیارت آن حضرت:
الف: در زیارت حضرت سیدالشهداء علیهالسلام علاوه بر سلام بر خود آن مظلوم بر اعضاء و جوارح آن بزرگوار سلام داده میشود، سلام میکنی بر سر بریده ی او، سلام بر سینه ی شکسته اش، سلام بر بدنش، سلام بر محاسن خون آلودش، سلام بر بدن برهنه اش، سلام بر سر بر نیزه اش، سلام بر خون او، و... اما در زیارت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فقط بر خود آنجناب سلام داده میشود، میگوئیم:
«السلام علیک یا نبی الله، یا خاتم النبیین»
و هکذا از صفات خودش که راجع به اسم و لقبند. [6] .
ب: هنگام زیارت آن بزرگوار هفت دفعه باید گفت: «لبیک داعی الله»، و (ممکن است) این هفت لبیک جواب هفت استغاثه ی آن حضرت [7] باشد که اختصاص به اهل آن زمان ندارد. [8] .
ج: درباره ی زیارت امام حسین علیهالسلام امام به مفضل فرمودند:
«لا تزورن خیر من أن تزورن».
مفضل گوید: عرض کردم: چرا ترک زیارت ما از زیارت کردن بهتر است؟ فرمودند: زیرا هنگامی که به زیارت آن بزرگوار میروید خوشحالی میکنید، غذاهای لذیذ صرف مینمائید، با اینکه حسین بن علی علیه السلام مهموم و مغموم، تشنه و گرسنه شهید شده است... [9] .
مرحوم شیخ جعفر شوشتری کتاب جداگانهای در این خصوص نوشته است.
[1] جهت تفصیل بیشتر و مطالعه روایات مربوطه به کتاب «الخصائص الحسینیه» و «بحارالانوار» و... مراجعه شود.
[2] تذکرة الشهداء : 16.
[3] تذکرة الشهداء : 23.
[4] مقتل خوارزمی: 145:1 ف 7.
[5] البته تولد حضرت سجاد علیهالسلام بنا بر قولی در ماه شعبان نقل شده است.
[6] مجالس الواعظ : 35 م 4.
[7] مرحوم شوشتری معتقدند که امام حسین علیهالسلام در روز عاشورا هفت مرتبه با ندای «هل من ناصر...» استغاثه فرمودند.
[8] مجالس المواعظ : 36 م 4.
[9] مجالس المواعظ : 8 م 1.
