عجب و خودپسندی یکی از خطرناک‌ترین صفات زشت اخلاقی است که به تعبیر روایات موجب هلاکت معنوی انسان، ازبین رفتن اعمال صالح او و گرفتار شدن وی به مفاسد بزرگ دیگری می‌شود.
به گزارش سرویس دین و اندیشه خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) در مذمت این صفت روایت و احادیث زیادی از لسان مبارک ائمه معصومین(ع) جاری شده است به طوری که امام علی(ع) درباره جایگاه خودپسندی فرمودند: "هیچ تنهایی وحشت انگیزتر از خودپسندی نیست1".
از امام پنجم و ششم شیعیان نیز نقل شده که فرمودند: "خداوند تبارک و تعالی میفرماید: برخی از بندگان من از من توفیق طاعتی میطلبند تا بدان وسیله دوستشان بدارم، امّا من آن را به آنان نمیدهم، مبادا از عمل خود دچار غرور و خودپسندی شوند2".
همچنین امام علی(ع) در حدیثی دیگر می‌فرمایند: "میوه خودپسندی، دشمنی و کینهتوزی است3".
اما برای جلوگیری و پرهیز از گرفتار شدن به این صفت ناشایست نیز سفارشات بسیاری شده است که از جمله امام باقر(ع) درباره این‌که چه چیزی مانع خود پسندی می‌شود؟، می‌فرمایند: "راه خودپسندی را با خودشناسی ببند4".
منابع روایات:
1- نهج البلاغة: الحکمة113 منتخب میزان‌الحکمة: 356
2- الزهد للحسین بن سعید: 68 / 179 منتخب میزان الحکمة: 356
3- غرر الحکم: 4606 منتخب میزان الحکمة: 356
4- تحف العقول: 285 منتخب میزان الحکمة: 358
