تبیان، دستیار زندگی

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام

حتما شما هم درباره ی اهمیّت استعاذه زیاد شنیدید. می خوام اینجا قسمت هایی از سخنان شهید آیت الله دستغیب رو درباره ی استعاذه قرار بدم تا با هم دربارشون فکر کنیم و سعی کنیم عمل کنیم. شما هم اگه هر مطلبی درباره ی استعاذه می دونید خوشحال می شم در این تایپیک قرار بدید.

 ما هر وقت شروع به تلاوت قرآن می کنیم اول اقدام به استعاذه می کنیم با گفتن «اعوذ بالله من الشیطان الرجیم» فکر کنم مهم باشه برای قرآن وعترت که بدونیم چطور این استعاذه تحقق پیدا کنه و از دل باشه نه فقط صرفاً بیان آن.

به امید همکاریتون برای فعال شدن این تایپیک

اهمیت استعاذه در قرآن و اخبار:

از جمله چیز هایی که در قرآن مجید و اخبار اهل بیت علیه سلام عنایت زیادی به آن شده موضوع استعاذه است یعنی پناهنده شدن به خداوند از شر شیطان «اعوذ بالله من الشیطان الرجیم» و البته باید حال استعاذه یعنی پناه بردن به حق پیدا شود تا استعاذه حقیقی باشد.

برای اثبات اهمیتش در قرآن مجید می فرماید: «هنگامی که می خواهی قرآن بخوانی نخست به خدا پناه ببر از شر شیطان رانده شده» (سوره 16 آیه 98)

پس از تکبیرة الاحرام در نماز هم امر شده که استعاذه کنند لیکن در خصوص نماز باید آهسته خواند. بعضی از مفسرین راز آهسته خواندنش را چنین گفنته اند: مانند کسی که از دشمن سر سختی دارد فرار می کند چطور خود را در حال فرارپنهان می کند، اشاره به این است که تو در حال فرار از دشمن سرسخت خود هستی که در کمین و مراقب تست.

به نام مهربان پروردگارم

سلام

دوست عزیز مطمئنید که جانشین انجمن تند صحبت کردن و تذکر دادن؟ اون حرفها واقعا شبیه تذکر بود؟ این انجمن جزو معدود انجمن هایی هست که همیشه به یه کاربر تازه وارد ورودش تبریک گفته شده... من ه جانشین انجمن همیشه سعی کردم هوای مطالب کاربران تازه وارد رو داشته باشم

تا زودتر جا بیفتن و موفق باشن...و خیلی ها هم بهم گفته بودن موفق بودم در این زمینه... اون مطالب رو هم اونقدر دوستانه نوشتم که دلخوریی پیش نیاد

نمیدونم .... حتما تند بوده که میگید تنده دیگه.... ولی من خودم نمیتونم تندیشو تشخیص بدم چون واقعا دوستانه نوشتم.... نمیدونم

به هر حال... ان شاء الله همکار خوب ما در انجمن قران و عترت باشید...

موید باشید

جانشین انجمن قرآن و عترت

anjoman.qoran@tebyan.org

سلام
Aansherly محترم راستش من خودمم حرفای شما رو قبول دارم. اولین باری هم که با نام سورنا به این انجمن اومدم و پست زدم شما جوابم رو دادید و خوشامد گفتید (در برنامه ی 40 صبح دعای عهد که من انجامش دادم ولی بخاطر مشکلاتی نتونستم بیام و اعلام کنم) الانم قصد جسارت نداشتم ولی خوب یکم حرفاتون منو ترسوند!!!
مثلا این:« 3-اینجا هم مثل همه جای دنیا یه سری قوانین داره اینکه به قوانین عمل کنید یا بسته به خودتونه...ما یه سری درخواست ها ازتون داریم اگر بهش عمل کردید که کمک میکنید به بهتر شدن انجمن اگر نه که ما شرمندتون میشیم»
خوب ترسیدم بیرونم کنید!!!!!!!!
از طرفیم این حرفا که منو به شک انداخت که اصلا این تاپیک رو بزنم یا نه؟ : «حالا اومدی تاپیکه رو بزنی مراقب باش تکراری نباشه چون قفل میشه...قبل اینکه شروع کنی یه سرکی به تاپیک های قبلی بزن...ببین چه خبره؟چیا نبوده چیا بوده...همیشه سعی کن با جدیدترین موضوعات بیای که جذاب بشه برا کاربرا»
و این یکی: «7)مراقب باش تاپیک جای دیگه رو اینجانزنی... اینجا قران و عترته...نه معارف...نه حوزه...یه نمه سخته میدونم...ما هم هنوز داریم اشتباه میکنیم ولی به این دو تا همسایه ها هم یه سر بزن ببین اونجا چه جور مباحثی داره و اینجا چجور مباحثی اینطوری بهتره»
گفتم نکنه تکراری باشه یا سر جاش نباشه.

ولی خوب صد در صد لحن شما دوستانه بودو برای هر چه بهتر شدن این تاپیک.
در هر صورت امیدوارم سوتفاهم پیش نیومده باشه. من دوس دارم در این انجمن در کنار بقیه نقشی در این رشد معنوی داشته باشم و خودم هم استفاده کنم.

استعاذه هنگام شروع به هر عبادت:
از جاهای مهم استعاذه هنگام شروع به عبادت است هر عبادتی که انسان می خویاهد انجام دهد باید ابتدا از شر شیطان به خدا پناه ببرد زیرا او که در کمین هر فرد از افراد بشر است نخست می کوشد نگذارد خیری از انسان سر زند و اگر زد سعی او این است که آن را خراب کند و به آخر نرساند تا بهره نبرد یا لااقل اینکه او را به عجب و ریا وا دارد.
مثلا می خواهی وضو بگیری از شر شیطان به خدا پناه ببر سپس وضو بگیر. مکرر دیده اید که همین وضو ملعبه ی شیطان شده با وسوسه هایی که پیش می آورد چگونه عبادت را بی می کند.
غررض استعاذه ی در امور عبادی است که برای بهره بردن از آن باید به خدا پناه برد.

در مباحات هم استعاذه رسیده:
در امور مباح هم مانند خوردن و لباس پوشیدن استعاذه رسیده است و دعا های مخصوصی نیز وارد شده (اللهم استر عورتی و لا تجعل الشیطان له نصیبا)، در پست ترین مکان ها و شریف ترین مکان ها نیز باید استعاذه کرد در مسجد که می روی بر در مسجد استعاذه کن که مبادا این دشمن سر سخت در اینجا نیز تو را رها نکند و در مستراح نیز استعاذه رسیده است ( اللهم انی اعوذبک من الخبث المخبث الرجس النجس الشیطان الرجیم).

شیطان بر در مسجد:
یکی از اهل ایمان و تقوا نقل می کرد که در مکاشفه دیدم شیطان در مسجد ایستاده است.
گفتم ملعون اینجا چه می کنی؟ گفت رفقا فرار کرده اند و منتظرشان هستم.
فهمیدم مردان رشیدی بوده اند که شیطان همراهشان به مسجد نرفته است.
البته اینها هم نوبرند که لااقل در مسجد راستی استعاذه حقیقی کرده اند

استعاذه هنگام خروج از منزل:
پس در هر حال استعاذه لازم است هنگامی که از خانه بیرون می شوی (توضیح: هنگام ورود به خانه و حجره و بیرون شدن و هنگام شروع به خوردن گفتن بسم الله الرحمن الرحیم کفایت از استعاذه می کند زیرا در روایت است که به گفتن بسم الله شیطان فرار می کند و در حقیقت بسم الله در این موترد همان استعاذه به خداوند است یعنی پناهنده به خدا می شود و از او یاری می طلبد که شیطان در این کار با او نباشد و کارش رحمانی تمام شود نه شیطانی.) شیاطین دم در منتظرند استعاذه کن و دعای رسیده را بخوان ( بسم الله و بلله آمنت بالله توکلت علی الله و لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم.) قرآن مجید تاکید می فرماید که او شما را می بیند و شما او را نمی بینید، او رادشمن بگیرید «انه یریکم هو و قبیله من حیث لا ترونهم» (سوره ی 7 آیه 27)
یگانه چیزی که او را از شما دور می کند استعاذه است جز پناه بردن به خالق هیچ راه دیگری ندارد.
مانند کسی که به خیمه ی شخص بزرگی می خواهد وارد شود سگ درنده ای هم ایستاده نمی گذارد مگر استغاثه کنی که ای صاحب خیمه می خواهم به محضر تو بیایم تو خودت این مزاحم را رفع کن، البته این برای مثال است.

به پیغمبر دستور استعاذه می دهد:
ای انسان تو هم می خواهی به این بارگه راه پیدا کنی شیطان هم که نمی گذارد به سهولت رد شوی این قدر کارت را خراب می کند که نرسی به مقصود و یگانه راهش هم استعاذه به خدا است.
خداوند به پیغمبرش دستور می دهد که بگو پروردگارا! به تو پناهنده می شوم از وسواس شیطان. «و قل اعوذبک من همزات الشیطان و اعوذبک رب ان یحضرون»(سوره ی 23 آیه 97 و 98).
و همچنین (در سوره ی معوذتین) «من شر الوسواس الخناس...».
پس من و تو هم نباید آرام باشیم

به پیغمبر دستور استعاذه می دهد:
ای انسان تو هم می خواهی به این بارگه راه پیدا کنی شیطان هم که نمی گذارد به سهولت رد شوی این قدر کارت را خراب می کند که نرسی به مقصود و یگانه راهش هم استعاذه به خدا است.
خداوند به پیغمبرش دستور می دهد که بگو پروردگارا! به تو پناهنده می شوم از وسواس شیطان. «و قل اعوذبک من همزات الشیطان و اعوذبک رب ان یحضرون»(سوره ی 23 آیه 97 و 98).
و همچنین (در سوره ی معوذتین) «من شر الوسواس الخناس...».
پس من و تو هم نباید آرام باشیم

یک عمر شیطان می پرستیده:
در کتاب منتخب التواریخ نقل کرده که: استادم مرحوم سید علی حائری در درس فرمود: در قریه ای از قراء اصفهان یک نفر مریض به حال احتضار بود ز عالم زاهد قریه خواستند بر بالینش حاضر گردد و تلقینش گوید وقتی که شهادت به وحدانیت خدا می داد و می گفت «لا اله الا الله» از گوشه ی حجره صدا بلند شد «صدق عبدی» بنده من راست گفت، تا محتضر می گفت «یا الله» از گوشه ی حجره صدائی می گفت «لبیک عبدی».
آقای مزبور پرسید تو کیستی؟ گفت من معبود این شخص هستم یک عمر مرا می پرستیده است من شیطانم.
آری حقیقت این است که رب این شخص شیطان است لذا او لبیک می گوید یک عمر از صبح تا شام به امر ابلیس می چرخید زبانش به امر او و چشمش به میل او و دلش به خواست او بود یک عمر این جور بود حالا هم اگزر یا رب بگوید یا شیطان گفته چون معبودش تا نفس آخر اواست، پرده که عقب رفت ناله ی واحسرتا از ساعت مرگ بلند می شود.
اهل ایمان! سعی کنید دست از استعاذه بر ندارید دشمن را کوچک و کار را سهل نپندارید خیال نکنید با یک کلمه ی اعوذ بالله من الشیطان الرجیم کار درست شد تا حقیقت پیدا نشود فایده ندارد.