تبیان، دستیار زندگی

سلام
سلام و درود بر آن شكنجه‌دیده در قعر زندان‌ها و تاریكی‌های گودال‌ها، صاحب ساق پای كوفته شده به وسیله حلقه‌های زنجیرها. ...سلام برجنازه‌ای كه با كمال خواری و اهانت بر او فریاد كردند، سلام بر آن وارد شده بر جد خود حضرت مصطفی و پدرش حضرت مرتضی و مادرش سرور همه بانوان، با ارثی غصب شده و مقام امامت ربوده شده و حكومت مغلوب گشته و خونی كه مطالبه می‌شود و زهری كه به او خورانیدند... این جملات بخشی از زیارتنامه‌ای است كه از سوی سیدابن طاووس، عالم بزرگ اسلامی در كتاب «مصباح‌الزائر» آمده است.

 
حضرت امام موسی (ع) فرزند امام صادق (ع) و حمیده هستند و القاب معروفشان «عبد‌صالح»، «كاظم»، «باب‌الحوائج»، «صابر» و «امین» و كنیه‌شان ابوالحسن اول و ابوابراهیم است.

 
وقت و محل تولد امام موسی كاظم (ع) صبح روز یك‌شنبه، 7 صفر سال 128 هجری قمری در روستای «ابواء» (واقع در بین مكه و مدینه) و نیز وقت و محل شهادت آن حضرت 25 رجب سال 183 ه.ق، در زندان‌ هارون، در بغداد در سن 55 سالگی است كه به دستور هارون مسموم شده و به شهادت رسیدند و مرقد شریف‌شان‌در شهر كاظمین (نزدیك بغداد) قرار دارد.

 
دوران زندگی امام موسی كاظم (ع) را می‌توان به دو بخش دوران قبل از امامت، از سال 128 تا 148 هجری قمری (20سال) و دوران بعد از امامت ایشان، از سال 148 تا 183 (35 سال) تقسیم كرد.

 
خلفای عصر آن حضرت عبارتند از‌: 1ـ منصور دوانیقی 2ـ مهدی عباسی 3ـ هادی عباسی 4ـ هارون الرشید كه بخش بیش‌تر دوران امامت‌شان (15 سال) در عصر خلافت هارون (پنجمین خلیفه عباسی) بود و امام كاظم (ع) در این عصر سال‌ها در زندان‌های متعدد بسر بردند و به ترتیب حدود 10 سال از امامت آن حضرت در عصر خلافت منصور، 10 سال در عصر خلافت مهدی عباسی، یك سال در عصر خلافت‌ هادی عباسی و پانزده سال در عصر خلافت هارون واقع شد.

شهادت امام موسی(ع) کاظم باب الحوائج بر همه ی شیعیان تسلیت باد