هوالودود
سلامٌ علیکم
آیه بالا و نظایر آن به خوبی نشان می دهد كه
عقل انسان برای هدایت و سعادت
او كافی نیست؛
زیرا در صورت كفایت عقل، خداوند با اعطای آن حجت را بر بشر
تمام كرده و لذا نه نیازی به ارسال پیامبران بوده و نه مجال برای احتجاج
مردم در قیامت باقی می ماند.
این آیه و آیات دیگر نه تنها ضروری بودن دین و
بعثت پیامبران را بیان می كنند،
بلكه دوام و شمول این ضرورت را نیز بیان
می نمایند.
بنابراین ضرورت وجود دین و راهنمایی راهنمایان الهی، از آن گاه
كه اولین آدم پای به عرصة گیتی و طبیعت می گذارد تا آن گاه كه آخرین آنها
از طبیعت رخت برمی بندد ثابت و برقرار است.
__________
شریعت در آینة معرفت، جوادی آملی، ص 127 ـ 129